Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Γ. Σπαβέρας - Α . Τσοχαντάρης



Πέτρινο χωράφι

Δεν λογαριάσαμε τον ήλιο
στο ξέφρενοχορό της νίκης μας
Και κείνος μας τύφλωσε .
Απαρνηθήκαμε έτσι τυφλοί
τ'αμπέλια με το μαύρο σταφύλι
και ξεχυθήκαμε στο Κάμπο της θάλασσας
για να τρυγίσουμε τα ξερά φύκια .
------------------------------------
Θελήσαμε να επαναστατήσουμε
μα συμβιβαστήκαμε με την ιδέα του σσκοπού ,
Θελήσαμε να λυτρωθούμε
μα διαλέξαμε το δρόμο της φυγής πρώτα .
Συναντηθήκαμε στο Κατήφορο
Και απαρνηθήκαμε την ανηφόρα για το Κάστρο .
Τώρα βαδίζουμε για το πέτρινο χωράφι ...


ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΗ

Χθες φέρανε μπουλτόζες .
Και σήμερα τρυπάνια ,
κι'αύριο θα στήσουνε τη πρόσοψη
της μόνιμης φυλακής μου .
Ο Κήπος ήταν το αδιέξοδο ,
ήταν μια γεύση ζωής
πριν δοθούν τα χαμόσπιτα για αντιπαροχή .  



Α .

Φοβήθηκα να συνάξω στα περβόλια
τους φίλους μου .
Γιόρτασα στο πλατύ γιαλό
την μοναξιά μου .

7 . Ιανουαρίου '73



Γ . Σπαβέρας




Ο ρόλος μου

Μία πρόβα στη σκηνή
ένα χαμόγελο
Κι έπειτα όλη η ζωή
μία κωμωδία
ένα έργο δίχως σκηνοθέτη .


Επιθανάτιο-αυτοκτονίας

Στις 45 στροφές μοιράστηκε ο χρόνος ,
απόψε , στο αναμένο φως τούτης της πολιτείας .
΄Εχεις μια θηλιά στα μάτια σου ή ένα περίστροφο
και μια φωτιά στα σπλάχνα .
Βιγλίστικε ο ουρανός απ'τη Μεγάλη ΄Αρκτο .
απ'τη Μικρή ΄Αρκτο , απ' τ' αστέρια .
΄Οταν ακουστή ο πυροβολισμός
το φεγγάρι θα φέγγη όπως πάντα 
η μικρή .... θα γελάη όπως πάντα
και τούτος ο κόσμος θα νυστάζη όπως πάντα .
Μα εσύ θα είσαι πια άυλο φως
σκόνη στον αγέρα , νύχτα στη νύχτα .
Κι'ας είναι έτσι που το κορίτσι θέλει
τα καπρίτσια του
κι ας είναι έτσι στα βρωμόλογα του καφε-
νείου .
στα ατέλειωτα ποιήματα
στο ήρεμο χαμόγελο της κοπέλας .
Μα μόνο εγώ θα ξέρω πως δεν ήτανε δειλία
- τούτη η κραυγή της νύκτας -
αλλ'η βαθύτερη γνώση της αλήθειας
η δυσκολότερη σκέψη κι η μικρότερη μνησικακία
στο αγνό χαμόγελο του μικρού παισιού .

5 . 4 . '73


Α . Τσοχαντάρης