Βλέπετε εκείνον τον αχρείο ;
Χαμογελάει πονηρά γιατί έχει ένα ποίημα στην τσέπη του .
Με διπλαρώνει . Με πιάνει αγκαζέ . Μου λέει :
Που χάθηκες βρε παιδί ; Χρόνια και ζαμάνια
΄Εχω να σε συναντήσω ... Πάμε για καφέ ;
Εγώ θα πιω καφέ εσύ παράγγειλε ό, τι θέλεις
΄Ακου μου λέει , καθώς ρουφάω τον καφέ μου
Και τραβάει απ'την τσέπη του το ποίημα .
Παρά λίγο να πνιγώ το ποίημα ήταν σκέτη
Μαλακία .
- Πως σου φαίνεται ;
- Χμ ! Χμ ! Χμ ! Ενδιαφέρον ! Ενδιαφέρον !
- ΄Ακου κι αυτό ! Μου διαβάζει δεύτερη μαλακία .
Κάτσε , θα σε πετάξω ως το σπίτι σου με
τ'αυτοκινητό μου .
Κρατώντας το τιμόνι μου απαγγέλει
Στίχους κι απ ' τα δύο ποιήματά του ...
- Καλή νύχτα σου , σ'ευχαριστώ πάρα πολύ , του λέω
Και μπαίνω ψεύτης στο δροσερό φιλόξενο
διαμερισμά μου .
Νίκος Σπάνιας
ΑΜΕΡΙΚΗ
Η φωτογραφία είναι από το βιβλίο του
John Steinbeck << Αμερικάνοι >> .
