Hugo Gutiérrez Vega

Περί ανθολογιών και κακοτυχιών

Οι φίλοι μου οι ανθολόγοι

δεν ξέρουν πως δίχως να το θέλουν

κατεργάζονται την κακοτυχία μου

παραδίνοντάς με στα νύχια

όσων δεν ανθολογήθηκαν .

Ποντίφικας

Ζω μέσα στη συντριβή

Δεν κατάφερα να συμφιλιωθώ

με κάποια ορθοδοξία

σταθερή , καθαρή και ασφαλή .

Αμφιβάλλω κι επιμένω να ψάχνω

το σχοινί που κρέμεται στον αέρα ,

το δίχως όνομα ,

το που δίνει νόημα στη φεγγαρόλουστη νύχτα ,

το πρωινό που ανακαλύπτουν

τα διψασμένα πουλιά ,

το δείλι που κάθεται στον πάγκο του πάρκου ,

την ηρεμία σου όταν στο τέλειωμα του έρωτα

σε κατέχει η πληρότητα του κορμιού .

Δεν μπορώ να δεχτώ

τη στυγνή εντολή των δογμάτων .

Σαράντα κι έξι χρόνια στον κόσμο

μου άφησαν τη βεβαιότητα

πως εδώ υπάρχει μια απάτη ,

ένα τέχνασμα δόλιο ,

κάτι που αιφνιδιάζει την έχθρα ,

κάτι ευτελές και ειρωνικό ,

κάτι τόσο φυσικό σαν το αίμα .

Από τίποτα δεν μπορώ να κρατηθώ

ούτε διαμαρτύρομαι , ούτε νιώθω νικημένος .

Ίσως ετούτη η αναζήτηση

η βεβαιότητα  αυτή τηης εξαπάτησης

νά 'ναι μια σκοτεινή μορφή

της χάριτος .


Ο Αυτοκράτορας

Να πειθαρχήσεις την καρδιά ,
να την εμποδίσεις να ρέπει
προς τα παραληρήματα ,
ν' αφήσεις ένας ρυθμός αυστηρός
να ορίζει την πορεία της
 Η μαγεία της βλάπτει
και τη διαφθείρουν
τα γητέματα της άνοιξης .
΄Εχει για να δίνει ζωή στο σώμα
για κάποιο συγκεκριμένο χρόνο
και είναι απαράδεκτα τα γεγονότα
που έρχονται να διαταράξουν
αυτή τη σκληρή κι ακατανόητη τάξη
αυτό το μονότονο κανόνα που μας υποδεικνύει
να φτάσουμε ως τα αγγελτήρια θανάτου
την αγγελία την τραγική
και τα νεκρόσιμα στεφάνια .
Δέχομαι τα πάντα
συμβιβάζομαι με τη θέση μου στη χλόη
και σέβομαι το νόμο ,
αλλά δεν τον τηρώ .
Δραπετεύω ακατάπαυστα
Σήμερα , για παράδειγμα ,
παρ' όλο το χειμώνα
άνοιξα τα μάτια κάτω από τον ήλιο των Gredos *
και για λίγες στιγμές
κατάλαβα πως αυτοί που περπατούν στο δρόμο
- εσύ , εγώ κι εσύ << υποκριτή αναγνώστη >> -
είμαστε αθάνατοι
κι η οδύνη ποτέ δεν υπήρξε
και πως δεν είναι απαραίτητη 
η ελπίδα .


* Βουνά της Κεντρικής Ισπανίας


Μετάφραση : Μάγια - Μαρία Ρούσου

Δημήτρης Δικαίος

Αδιέξοδα

στην τέχνη της ποιήσεως

΄Ομως

δυσκολεύομαι ,

μία γραμμή

επιτυχώς ν' αποκληρώσω .

Τα αποσιωπητικά ,

οχυρά φοβίας

και λοιπές κακοτεχνίες

έκφρασης στο αδιάβατο .

δικαία μοιάζει

η αποβίβαση στο εφήμερο .

Υποδέχομαι

ερμηνείες χρέους σε ερείπια .

Αποσύρομαι ,

γραφή ρυτιδιασμένη ,

τόσο νέος ,

δήθεν πλέον ,

στο άψυχο σύρμα

της ακολουθίας των πράξεων .

Καλή αντάμωση .

σοδειά τχ . 4

Κλίμακα ξένου σταυρού

Είναι σταυροί μαρμάρινοι

και μπρούτζινοι μονάρχες

οι ΄Ανθρωποι

Ενότητες που αγνοούν κάθε απόγευμα

και βλέπουμε σκουριά

στη στέρνα Του Ιχθύος .

Τα βλάσφημα σκαλιά

οι ΄Ανθρωποι .

Με ισοϋψή κεριά της ύπνωσης

στολίζουν τα κλιμάκια της λύτρωσης .

σοδειά τχ . 7

Α. ΤΑΣΣΟΣ 

1974 ΑΚΡΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΙΣ

Ξυλογραφία σε ξύλο , 170x33 εκ.

 

Αλήθειας διάβημα

Παρατήρησε τους ανθρώπους .

Γέρασες κιόλας .

Είσαι από ώρας

θεατός από τους λόφους .

Βύθισε το σώμα σου ένα βράδυ ,

λόγιε κηφήνα .

Νοίκιασε μνήμα

και μη μολύνεις το λιβάδι .

΄Ανοιξε το βήμα σου κοχλία ..

έφθασες κιόλας .

 Είσαι από ώρας

αρεστός στην υγρασία .

Προικισμένη μου ξυλοκαϊνη

έχεις μου τόση

ζωή νεκρώσει

που το υπόλοιπό μου εκκρίνει

βιαστική κι απροετοίμαστη

αυτοκτονία .

Μα απ'τη μία ,

θα αφόριζαν μια ασίγαστη

επιθυμητή ελευθερία 

που θα ομοίαζε

μ' ατύχημα ;

σοδειά τχ . 14

 

 

Αγκάθι

Μια σύντομη νιότη ,

παράλληλη πτώση

Θεού και Ανθρώπου .

Ισόβια γνώση

γκρεμού σπλαχνικού ,

μια μήτρα με μώλωπες .

σοδειά τχ . 15

 

Nazim Hikmet : Ο άνθρωπος με το γαρύφαλο

[”Mannen med blomman”. Internationella protester ledda av Jean-Paul Sartre
 och Picasso
 lyckades inte rädda den grekiska motståndsledaren och
 kommunisten Nikos Beloyannis från döden år 1952]

Απάνω στο τραπέζι μου έχω

τη φωτογραφία του ανθρώπου

με το λευκό γαρύφαλο-

που τον τουφέκισαν

πριν την αυγή

μέσα στο ημίφως

κάτω απ' των προβολέων το φως .

Κρατάει μες στο δεξί του χέρι

ένα γαρύφαλο

που' ναι ως μια φούχτα φως

απ' την ελληνική θάλασσα .

Τα τολμηρά , τα παιδικά του

μάτια

κοιτάζουν άδολα

κάτω από τα βαρειά μαύρα τους φρύδια .

Τόσο άδολα

όπως οι κομμουνιστές δίνουν

τον όρκο τους .

Τα δόντια του είναι 

κατάλευκα :

γελά

ο Μπελογιάννης

Και το γαρύφαλο στο χέρι του είναι

όπως ο λόγος που ' πε στους ανθρώπους

τη μέρα

της ανδρείας

και της ντροπής .

Αυτή η φωτογραφίια

βγήκε

στο δικαστήριο :

μετά από τη θανατική του καταδίκη .

Μετ : ΑΡΗ ΔΙΚΤΑΙΟΥ

Μίλτος Σαχτούρης

Στο πατρικό του σπίτι , Καλύμνου 42 , το 1943 .

Ο ΠΟΙΗΤΗΣ

Σὰ θὰ μὲ βροῦνε πάνω στὸ ξύλο τοῦ θανάτου μου
γύρω θά ῾χει κοκκινίσει πέρα γιὰ πέρα ὁ οὐρανὸς
μιὰ ὑποψία θάλασσας θὰ ὑπάρχει
κι ἕν᾿ ἄσπρο πουλί, ἀπὸ πάνω, θ᾿ ἀπαγγέλλει μέσα
σ᾿ ἕνα τρομακτικὸ τώρα σκοτάδι, τὰ τραγούδια μου .

Τα στίγματα ( 1962 )

Το 1941 , αρχή της συγγραφικής του καρριέρας .

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΕΡΓΩΝ ΤΟΥ


1919 : Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 29 Ιουλίου .
1941 : << Η μουσική των νησιών μου >>
1945 : << Η λησμονημένη >>
1948 : << Παραλογαίς >>
1952 : << Με το πρόσωπο στον τοίχο >>
1956 : << ΄Οταν σας μιλώ >> ( Α' Βραβείο , Νέοι Ευρωπαίοι Ποιητές από τη R.A.I )
1958 : << Τα φάσματα ή η χαρά στον άλλο δρόμο >>
1960 : << Ο Περίπατος >>
1962 : << Τα στίγματα >> ( Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης )
1964 : << Σφραγίδα ή η όγδοη σελήνη >>
1971 : << Το σκεύος >>
1977 : << Ποιήματα 1945-1971 >> συγκεντρωτική έκδοση , Κέδρος
1980 : << Χρωμοτραύματα >>
1986 : << Εκτοπλάσματα >> ( Α' Κρατικό Βράβειο Ποίησης )
1987 : Α' Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τα << Εκτοπλάσματα >>
1990 : << Καταβύθιση >>
1996 : << ΄Εκτοτε >>
1998 : << Ανάποδα γύρισαν τα ρολόγια >>
2005 : Θάνατος του ποίητη στις 29.3.2005 στο << Βασιλάκειο Θεραπευτήριο .
Περίπου ένα χρόνο πριν , τιμήθηκε με Κρατικό Βραβείο για το σύνολο
του έργου του .


Επιμέλεια  : Ράνια Μουσούλη & Νικάνωρ Κάμπος

ομπρέλα τεύχος 73
Ιούνιος -Αύγουστος 2006

Ο ποιητής στην απονομή των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας 1987
( Παλαιά Βουλή , 28 Μαρτίου 1988 ) .

Παναγιώτης Πηγαδιώτης

Υπήρξε ίσως ο τολμηρότερος σατιριστής της σύγχρονης Ελλάδας ,

στην εποχή του θεωρείτο << μάστιγα >> της εξουσίας , φόβος και

τρόμος για τους πολιτικούς , μποέμ με ανατολίτικες νοοτροπίες ,

αλλά και πρωτοπόρος . Με τις περίφημες πλέον έγχρωμες λιθογραφίες 

του κατόρθωσε ναα ανεβάσει το λαϊκό του έντυπο σε περίπτη θέση

εξασφαλίζοντας εντυπωσιακή κυκλοφορία .

Πρόκειται για τον Παναγιώτη Πηγαδιώτη  ( 1827 - 1930 ) , ο οποίος

έμεινε στην ιστορία ως εκδότης της σατιρικής εφημερίδας

<< ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ >>  και κατηγορήθηκε για χυδαιότητα και κιτρι -

νισμό . Παντρεύτηκε τρεις φορές , την τρίτη σε ηλικία 80 ετών ,

έφυγε υπεραιωνόβιος ( 103 ετών ) και μόνον ο Κλέων Παράσχος

φρόντισε να τον αποχαιρετήσει .

Ξεκίνησε με την εφημερίδα  << ΕΜΠΑΙΚΤΗΣ >>

και κάτω από τον τίτλο σημείωνε :

 

<< Ειμαι δια την φυλακήν >> !

Εμμέτρως παρουσίαζε το δημοσιογραφικό του

πρόγραμμα και ξεκαθάριζε ότι 

<< Τους πολιτικούς εν γένει στο σφυρί θενά βάλω ,

Τα κακά της κεφαλής των καθ' εκάστην θα τους ψάλω !

και πως

<< Ανεξάρτητος θα είμαι , δεν θ' ανήκω εις φατρίαν ,

Θα 'παινώ και θα εμπαίζω πάντοτε την εξουσίαν  >>

  

 

Παρά το γεγονός ότι η Κυβέρνηση Τρικούπη ανεβασμένη

στο σκάφος ( Κουβέρνο ) βουλιάζει , συνεχίζει να σκορπά

πουσφέτια με το τσουβάλι . Τα πουσφέτια εμφανίζονται ως

κουρέλια που τρώνε τα μέλη της κυβέρνησης αλλά και 

εργαζόμενοι πολιτικοί , δημοσιογράφοι και στρατιωτικοί .

Οι αντίπαλες ομάδες πολιτικών , δημοσιογράφων και στρα-

τιωτικών κοροϊδεύουν την κυβέρνηση εκ του ασφαλούς .

Λαϊκά στιχάκια

Ο Βούλγαρης σατιριζόταν ως διεφθαρμένος ,

ενώ εντύπωση προκαλούσε η στήλη υπό τον 

τίτλο << Αφίξεις >> :

<< Αφίχθησαν προ μηνών εις την πρωτεύουσαν

του ελληνικού βασιλείου εκ διαφόρων μερών

της υφηλίου προερχόμενα τα εξής αξιότιμα

πρόσωπα : Ο ποθητός δεσποτισμός μετά της

ερασμίας αδελφής του δουλείας .

Επίσης αφίχθησαν η παραφροσύνη , το ψεύδος ,

η κολακεία , η αναισχυντία , η σπατάλη ,

ο δόλος , η χαμέρπεια , ο εξευτελισμός ,

η ιδιοτέλεια , η αναίδεια , η απάτη , η φαυλότης ,

η κουφότης , η μωρία , η χρεωκοπία και η κλοπή

η οποία διαμένει εις το ύπαιθρον ως αστυνομικός

κλητήρ ... >> !

΄Αλλη φορά έγραψε πως

<< Εν Αυλή πωλούνται βλάκες με περικεφαλαίαν .

Η διεύθυνσις εις τον Σταυλάρχην >> .

Φύλλο 9/ 2014

Σοδειά , τεύχος 19

Samuel Beckett

πιες μόνάχος

φάε κάψε συνουσιάσου ψόφα μόνος όπως και πριν

οι απόντες είναι νεκροί οι παρόντες βρομούν

ξεστραβώσου κοίτα τις καλαμιές

που ερεθίζονται ή τους βραδύποδες

δεν αξίζει τον κόπο υπάρχει ο άνεμος

και η αγρύπνια

Ελεάννα Μαρτίνου , Samuell Beckett , 2014

 

bois seul
bouffe brûle fornique crève seul comme devant
les absents sont morts les présents puent
sors tes yeux détourne-les sur les roseaux
se taquinent-ils ou les aïs

 pas la peine il y a le vent
et l'état de veille

Σάμουελ Μπέκετ

ποιήματα

συνοδευόμενα από

Σαχλοκουβέντες

Samuel Beckett 
Poèmes suivi de mirlitonnades

ΕΡΑΤΩ

Γιώργος Βλάχος : 3 Ποιήματα στην Ομπρέλα

Ταξιδεύω μέσα από πράσινους πανσέληνους ,

λειβάδια αστεριών , επίγειους Γαλαξίες ,

θαλάσσια και επουράνια ρεύματα .

Και στο γιόμα της ΄Ανοιξης ,

ένα κόκκινο ποτάμι έρωτα

βρέχει της εκβολές μου .

27.10.2000

 

Ο έρωτας είναι πιονέρος

στη κόκκινη πλατεία των στίχων .

Ανδαλουσιανός παρτιζάνος

με το ‘ να χέρι στο Θεό

και τ’ άλλο στην Ειρήνη .

17.11.2000

Δεν θ’ αφήσω πίσω μου

κουράδες κατεψυγμένων

προιόντων , ιδέες σήψης ,

αρτοποιήματα μουχλιασμένα σε προθήκες ,

αρώματα-λόγια ,

θνητούς χαφιέδες , διψασμένους θεούς ,

ανέραστες πόρνες και εικόνες .

Δεν θα αφήσω πίσω μου

δακρυσμένους ήλιους , προλετάριες μέρες ,

σοφούς πεινασμένους

και την Ορθοδοξία να λιβανίζει

το Σοφοκλή και τη Σοφοκλέους .

26.9.2000

Τα ποιήματα δημοσιεύτηκαν στο

λογοτεχνικό περιοδικό ” ΟΜΠΡΕΛΑ”

ΙΟΥΝΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2004

Tristan Tzara

 

Η ΤΥΞΙΣ  ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

μια χαρά ένα μέλλον

όλα ειπώθηκαν πάνου στη κλάρα

ο σάλος του πλοίου θαν το πάρει

το χαμόγελό σου κλεμμένο σαν τον άνεμο

τα μάτια τα πιο αγνά κι' οι ματωμένες μέρες

όταν ανοίγω το στόμα μιλάς

κι η ίδια τραγουδιέται πολύ πιο ψηλά

εκεί που δε φτάνει να πιης

να γελάς να γελάς μεσ' τη γη

παιδιάστικα χρόνια να διασκεδάζουν τα δάση

κι οι βουβές εμπιστοσύνες

όπου πνίγηκε το στόμα σου για μένα

Μετάφραση : ΣΤ . Ν . ΚΟΥΜΑΝΟΥΔΗ

Υψιλον : Tristan Tzara / Ο Υπερρεαλισμός

και ο μεταπόλεμος

Κώστας Ριτσώνης : Μεταφράσεις

Denise Jallais

( 1932 )

 Το σώμα μου μέσα στα μάτια σου

ανάβει πράσινα μικρά στιλέτα

Αγαπάς τα μαλλιά και τις γάμπες μου

την καρδιά και το στόμα μου

΄Ομως εγώ δε θέλω πια να μ' αγαπάς

*

Σ' αγαπώ για όλες τις  συμφορές που μου πετάς

Για τις μέρες που είναι σκληρές και γκρίζες

σα χωριάτικο ψωμί

Και πλέκω μαζί τους το σπίτι , την καρδιά

και το κορμί μου

*

Σαν ένα μικρό γινωμένο ροδάκινο

θα πέσεις μέσα στη ζωή μου

Και θα σε μαζέψω με φροντίδα

*

Διαύγεια

΄Οταν την καρδιά μου πελεκάς

πονώ τόσο πολύ

που θα μπορούσα χωρίς να το καταλάβω

μέχρι τη θάλασσα να τρέξω

Κι εκεί με ησυχία να πεθάνω

όπως ένα κοχύλι

Παιχνίδι

΄Ηπια μαζί σου

ένα ποτήρι

ανοιξιάτικο κρασί

έχεις ακόμα

γύρη στο μαγουλό σου

και μια λιμπελούλα

μες στην τσέπη 

Σύγχρονη Γαλλίδα ποιήτρια από τη Βρετάνη . Η Ντενίζ Ζαγιέ κινήθη -

κε στους αντίποδες του υπερρεαλισμού . ΄Εγραψε ποιήματα χαμηλό -

φωνα για τον έρωτα και για την καθημερινή ζωή .

Robert Desnos

( 1900 - 1945 )

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΟΙΗΜΑ

Σ' έχω τόσο πολύ ονειρευτεί ,

΄Εχω τόσο πολύ βαδίσει , τόσο πολύ μιλήσει ,

Τόσο πολύ αγαπήσει τη σκιά σου ,

Που δε μου μένει πια τίποτε από σένα .

Μου μένει να είμαι η σκιά μες στις σκιές

Να είμαι εκατό φορές πιο σκιά κι απ' τη σκιά

Να είμαι η σκιά που θα έρθει και θα ξανάρθει

μέσα στην ηλιοφώτιστη ζωή

ΜΕΡΜΗΓΚΙ

΄Ενα μερμήγκι δεκαοχτώ μέτρα

είχε καπέλο πάνω στο κεφάλι

- μα δεν υπάρχει ... δεν υπάρχει

΄Ενα μερμήγκι τσουλούσε ένα κάρο

γεμάτο πιγκουίνους και παπάκια

- μα δεν υπάρχει τέτοιο δεν υπάρχει

΄Ενα μερμήγκι μιλούσε ελληνικά

μιλούσε γαλλικά και γιαπωνέζικα

- μα δεν υπάρχει αυτό δεν υπάρχει

Α!... και γιατί όχι ; και γιατί όχι

___________

Ανακαλύπτοντας την αυτόματη γραφή οι υπερρεαλιστές για να την 

προκαλέσουν κατέφευγαν συχνά σε << ειδικούς >> και τους υπνώτιζαν .

Μετά από αυτές τις συνεδριάσεις υπνωτιστικού ύπνου διηγιόντου -

σαν μεταξύ τους τις << εμπειρίες >> τους και ξεσπούσαν στα γραφτά

τους... Από τους πρώτους στο κίνημα ( 1922 ) ο Ρομπέρ Ντεζνό μιλά

συχνά για σκιές και για φαντάσματα γυναικών Στην ποίοηση του που

μοιάζει με καταγραφή ονείρων ( ο ίδιος είχε εργαστεί και σαν μέντι - 

ουμ ) η πίκρα του έρωτα και της μοναξιάς εμφανίζεται συνήθως σε

μεγάλα πεζά ποιήματα αλλού ατόφια υπερρεαλιστικά κι αλλού σα

λαϊκά παραμύθια Οι εμπειρίες του από τα όνειρα , που κατέγραφε

από μικρό παιδί , μπολιάζονται και με λαϊκές κουβέντες ή λογοπαί -

γνια που άκουγε στη λαχαναγορά του Παρισιού όπου πέρασε τα

παιδικά του χρόνια .

Βασικό του βιβλίο είναι το ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΑΓΑΘΑ που περιέχει

τα καλλίτερα ποιήματα της φλογερής νεότητάς του ( γεμάτη  πάθος ,

δημοσιεύσεις , μανιφέστα και έριδες ) . Αποχώρησε από τον υπερρεα -

λισμό το 1930 . ΄Ελαβε μέρος στην αντίσταση κατά των Γερμανών και

πέθανε από κακουχίες το 1945 στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως της 

Τερεζίνας .

Pierre Reverdy

( 1889 - 1960 )

ΑΠΕΝΑΝΤΙ

Στην άκρη της στέγης

Μεσημέρι

Τρεις σταγόνες νερού

Κρέμονται στην υδρορροή

Τρία αστέρια

Διαμάντια

Και τα λαμπερά σου  μάτια

Που κοιτάζουν τον ήλιο

Πίσω απ' τα τζάμια

΄Ενα σύννεφο χορεύει

ΟΙ ΣΧΙΣΤΟΛΙΘΟΙ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ

Σε κάθε σχιστόλιθο

που γλιστρούσε στη στέγη

Είχαμε

Γράψει ένα ποίημα

Η υδρορροή ήταν στολισμένη με διαμάντια

Και τα πουλιά τα έπιναν

*

Δεν μπορώ να σταματήσω να το λέω ότι η ποίηση

υπάρχει μέσα στον άνθρωπο , μέσα στο αποτέλεσμα της

επαφής του με τα γεγονότα , με τα πράγματα . Αυτός

που δεν το έχει μέσα του απέξω ποτέ δεν θα το δεχτεί

και ακόμα το πιο ωραίο ποίημα του κόσμου που έφερε

κάποιος άλλος  , ένας ποιητής , δεν θα αναβλύσει μέσα του

γιατί το σπέρμα της γονιμοποίησης εκεί δεν υπάρχει .

*

Η τέχνη και η ποίηση δεν είναι εδώ παρά για να δα -

νείσουν στη φύση αυτό που εκείνη δεν μπορεί να φτιάξει

μόνη της . 


Με υπερρεαλιστικές κλωστές υφαίνει τα τοπία του ο ΠΙΕΡ ΡΕΒΕΡ-
ΝΤΙ . ΄Ομως το αποτέλεσμα είναι σχεδόν σαφές ... Κι αυτός σαν ένα
ρυάκι από ποιητική λάβα , ζούσε μοναχικά μέσα σε ένα κόσμο κατά
τη γνώμη του ασαφή . Εκτός από τον έρωτα που τον εμπνέει και τον
απελπίζει έχει για μόνη του παρηγοριά τη ζεστασιά του ποιήματος .
Μια ασταμάτητη έμπνευση τον χαρακτηρίζει που αντανακλά τους
λογισμούς του για τον θάνατο και τη ζωή . Λεγόταν γι' αυτόν πως ήταν
γεμάτος μονιμότητα και καρτερία , μεμψιμοιρία και ζεστασιά , φιλία
και επιφύλαξη . Λεγόταν πως ήταν ( σαν παιδί του υπερρεαλισμού )
άγριος και θυμωμένος κι ότι είχε  μέσα του αίμα ταυρομάχου .

Θεώνη Ταμπάκη

ΑΝΙΕΡΑΙ  ΑΠΑΞ

Σχέδιο : Θεώνη Ταμπάκη

Ατίμασα άπειρες αμυχές .

Αμέλησα ανηλεώς άφατες απολήξεις .

Αθέτησα αμόλυντες απαριθμήσεις .

Αντιπαρέβαλα αυταπόδειχτα ανοσιουργήματα .

΄Αρα αποφαίνομαι :

Αν αποσκιρτήσω , αφαιμάξτε αιγοπρόβατα .

Αν αντιμεταθέσω αριθμούς , ανανεωθείτε .

Αν αγιοποιηθώ , αφορίστε αλλήλους .

Αν αρνηθώ ανέσεις , αφοδεύστε αβίαστα .

Περιοδικό Κλήδονας , Φεβρουάριος 2009 τεύχος 3

Σόνια Ζαχαράτου

Madre Dolorosa

- Ο ΕΡΩΤΑΣ -

Πλησιάζει ... πλησιάζει ...

Πλησιάζει κι άλλο ,

Πλησιάζει κι άλλο , κι άλλο ,

΄Οσο γίνεται περισσότερο κι άλλο ,

΄Οσο γίνεται και πιο κοντά ,

Πλησιάζει προσεκτικά για να μην ,

Προσεκτικά για να μην σκοντάψει ,

Η παντόφλα του να μην ,

- Η δεξιά παντόφλα που συνήθως - ,

Να μη σκοντάψει και όλα ματαιωθούν ,

Και δεν γίνουν όπως πρέπει ,

Και δεν γίνουν ξανά από την αρχή ,

Και δεν γίνουν όπως πάντα ,

΄Οπως πάντα το ίδιο πάντα ίδιο ,

Το ίδιο ίδιο κι ωστόσο διαφορετικό ,

Και μείνουν αδιευκρίνιστα τα αναπάντητα ερωτήματα ,

Και μείνουν αναπάντητα τα αναπάντητα ερωτήματα , 

Και παραμείνουν στη σιωπή .

*

Είχε πει εκείνη , τη στιγμή εκείνη :

' Με χτυπά ο ήλιος στα μάτια και δακρύζω ' ,

Αλλά , δεν πήγε λίγο πιο εκεί , λίγο παραπέρα ,

για να μη χτυπά ο ήλιος στα μάτια και δακρύζει

και που , τόσους χρόνους τώρα , τη χτυπά

από το παράθυρο ο ήλιος στα μάτια ,

Είχε πει αυτό για τον ήλιο στα μάτια της ,

Αποτυπωμένο στα φωτογραφημένα χείλη της είναι ,

Το βλέπει , το ακούει ,

Το είχε προφέρει σαν μία μακρόσυρτη άτονη λέξη

' μεχτυπαοηλιοςσταματιακαιδακρυζω ' ,

Σαν για να κάνουν πιο γρήγορα ,

Σαν γιατί είχε κουραστεί ,

Σαν για να επιστρέψουν ,
Σαν γιατί κρύωνε ,
Σαν ,
Όχι , δηλαδή , για να δείξει πιο όμορφη στα δικά του μάτια
ή στη φωτογραφία που θα την αποθανάτιζε ,
΄Οχι , όχι ,
Αυτό θα το ένιωθε αμέσως και δεν θα είχε δώσει
τόσο από τη ζωή του σε οκτώ λέξεις ,
Ναι , θα το είχε νιώσει αυτό ,
Αλλά επειδή κάτι άλλο εννοούσε λέγοντας
' με χτυπά ο ήλιος στα μάτια και δακρύζω '
 Κάτι άλλο ,
Κάτι άλλο που χρόνια τώρα ψάχνει ,
Κάτι που τότε δείλιασε και δεν ρώτησε ,
Κάτι που ποτέ δεν έμαθε αφού δεν ρώτησε ,
Κάτι που ποτέ δεν του δόθηκε δεύτερη ευκαιρία να ρωτήσει ,
Κάτι που δεν ,
Μάλλον σάστισε ,
Μάλλον αισθάνθηκε μετέωρος ,
΄Ενας ίλλιγγος , μια ζάλη , μια σκοτοδίνη ,
Και αυτοστιγμεί ,
Ν' αναβάλει την ερώτηση ,
Να την ξεχάσει ,
Να μην ακούσει την απάντηση ,
Να μην αδράξει η αντάρα , το πανδαιμόνιο ,
ο ορυμαγδός ,
Να ξεφύγει ,
Να μην ,
Δεν θυμάται άλλωστε ούτε και τον ήλιο που την έκανε
να δακρύσει ή που εκείνη νόμισε ή που προφασίστηκε ,
Γιατί δεν είχε ήλιο ,
Σούρουπο πάντα θυμάται , δεν θυμάται ήλιο
- Καθόλου μάλιστα - ,
Σούρουπο σταχτί , συννεφιασμένο
- Αποτυπωμένο κι αυτό - ,
΄Ισως και ψιλόβροχο ,
Αδιόρατο ψιλόβροχο ,
΄Ισως ,
Θρυμματισμένες σταγόνες .
΄Ισως ,


*

Εκείνη ήταν για εκείνον παντού ,
Εκείνη σε ολόκληρο το συννεφιασμένο τοπίο ,
Εκείνη σε ολόκληρο το μέσα των ματιών του ,
Σε ολόκληρο το μέσα της σαρκός του ,
Σε ολόκληρο το μέσα των αισθήσεών του
και του μέλλοντός του ,
Εκείνη ,
Ο έρωτας ,
Εκείνη ,
Εμβληματική ,
Ακατανίκητη ,
Αναντικατάστατη ,

Εκείνη ,
Εκείνος ,


*

Από τη μια στιγμή στην άλλη ,
Παρακρούσεις ,
Αντιλαλήματα ,
΄Αλφα στερητικά ,
Σιωπή ,
Αλαλία ,
Συντριβή ,
Βουητό στ' αυτιά ,
Ωιμέ !
Κατάπιε τον , Γαία !
Ωιμέ ! Τι άλλο απομένει ;
Κατάπιε τον !
Οιωνοί προϋπήρξαν , ναι ,
Η επιβεβαίωση τώρα ,
Η επιβεβαίωση ,

Παναγιά Παρθένα , Madre Dolorosa , Sacra Sapienza ,
Ναι ,
Τους αψήφησε ,
Ανυπάκουος ,
Ανευλόγητος ,
Ανίερος ,
Αμαρτωλός
Αβυσσώδης ,
Αίρων μόνος πλέον το σαρκίο του ,
Ποτέ πλέον όπως έως τότε ,
Οιωνοί ,
Ξεματιάσματα ,
Φυλαχτά ,
Ξόμπλια ,
Παρακλήσεις ,
Ταξίματα ,

*

΄Οταν πλέον όλα από τον πλανήτη θα έχουν εξαφανισθεί ,
Ακόμα και τότε ,
Τότε ,
Στην άβυσσο του μέλλοντος ,
Στον ίλλιγγο του χάους ,
Η φωτογραφία θα μείνει , θα μείνει , θα μείνει ,
Θ' αναμετρηθεί με τους γαλαξίες για να μείνει ,
Για να γίνει νέος ουρανός ,
Νέος απαστράπτων ουρανός ,
Να γίνει ουρανός αλλόφρων ,
Αλλόφρων , αλλόφρων ουρανός ,
Θα φροντίσει να γίνει ουρανός ,
Σκέπη της ανθροπότητας ,
 Συμπαντικό Μουσείο ΄Ερωτος
Ουρανός ,
Και κανείς δεν θα την ξεχάσει ,
Κανείς ,
Σίγουρα ,
Εκείνη ,
Κανείς ποτέ ,
Εκείνη ,
Ποτέ ,
Ποτέ ,
Ποτέ ,


*

Χώμα κατεβάζουν οι χαράδρες του ,
Κρημνώδεις , άγονες , σκοτεινές ,
και τα μάτια του παίρνουν να δακρύζουν ,


*

Καθημερινή εκταφή ,
Τον διασκεδάζει ο θάνατος ,
Χαμογελά ,
΄Εχει υπερβεί τα του θανάτου ,
Χαμογελά ,


*

Τα καρφιά ,
Τα ελατήρια ,
Τα παλιωμένα ξύλα ,
Το τρίξιμο ,
Αυτά , ναι , σίγουρα , τον ταλαιπωρούν , τον θυμώνουν ,
Το ξέρει ,
Όλα αυτά , ναι , το ξέρει ,
Αυτά του χαλάνε τη διάθεση και το σούρουπο και
τη νύχτα που έρχεται και τη ζωή του ολόκληρη ,
Αυτά τον θυμώνουν ,
Αυτά του πονάνε σάρκα και οστά ,
Αυτά του τρυπούν το κεφάλι , του βασανίζουν το μυαλό ,
του αδειάζουν τη σκέψη , του αρπάζουν τα μάτια ,
του καίνε το σώμα , του πυρπολούν τα σωθικά ,
του ακυρώνουν τη ζωή ,
Αυτά φταίνε ,
τα καρφιά φταίνε ,
Τα ελατήρια φταίνε ,
Τα παλιόξυλα φταίνε ,
Αυτά φταίνε ,
Αυτά φταίνε ,
Πολυκαιρισμένα ,
Σκοροφαγωμένα ,
Ξεχαρβαλωμένα ,
Αποσυνδεμένα ,


Αυτά Φταίνε .
Αυτά φταίνε .
Αυτά φταίνε .

Φωτ : Γιάννης Ριζομάρκος

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ

Πανσέληνος παρά κάτι ,
ποιητικά πεζογραφήματα , εκδ . Αστάρτη , 1998 .

Τρεις νύχτες του Αυγούστου ( και μία μέρα ) ,
ψυχολογικό θρίλερ , εκδ . Ελληνικά Γράμματα , 2009 .

Ρόδινη Στάχτη - Μαρία Θηρεσία Καρλότα ,
ιστορικό αφήγημα , εκδ . Εξάντας , 2011 .

Ο εχθρός μου , θεατρικό , εκδ . Μπαρτζουλιάνος 2012 .

Συμμετοχή στη συλλογική έκδοση
Μάρμαρα του Παρθενώνα :
η ιστορία μιας κλοπής ή η κλοπή της ιστορίας
της Assocacion Cultural Hellenica Νόστος Αργεντινής
με το διήγημα << Το πένθος της σελήνης >> , 2011
( β' βραβείο διηγήματος για την ελληνική γλώσσα ) .

Shostakovich/11th Symphony + Anti-Soviet Rebellions ( part 1,2,3 )