ΤΕΡΑΣ ΠΟΝΤΙΚΟΣ
΄Ηταν σα λαγός , αλλά με συμπεριφορά
Ποντικίσια -στην πραγματικότητα δεν ξέραμε
Ούτε τη συμπεριφορά του , ούτε το μεγεθός του :
Εξαφανιζόταν που τον έβλεπες , κι έμενες με την αίσθηση
Ενός ίσκιου , ενός χαμένου ποιήματος .
Αυτονόητο πως έπρεπε να εξοντωθεί
Γιατί οι ίσκιοι και τα ποιήματα -το ξέρουμε -τρελλαίνουν ...
Φάκες , γάτες , ποντικοφάρμακα -όλα δοκιμάστηκαν .
Πέρασε κι ο παπάς να κάνει ένα αγιασμό .
Τέλος αναγκασστήκαμε να βάλουμε φωτιά στο σπίτι .
Τον είδαμε να διασχίζει μέσα στις φλόγες τις πρασιές
Μ'εφιαλτικά πηδήματα , σα μες στο στόμα γιγαντιαίας γάτας .
΄Ηταν και πάλι ποίημα , αν θέλετε .
΄Οχι το σκοτεινό , τ'αλλόκοσμο ανατρίχιασμα,
Μ'αυθεντική απεικόνιση της γήινης φρίκης .
1972
ΕΡΜΕΙΑΣ
σ . -31-
