Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

Jaroslav Seifert


Από τη συλλογή :

ΑΣΧΗΜΑ ΚΕΛΑΗΔΑΕΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ

1926




Π Α Λ Ι Ο     Π Ε Δ Ι Ο      Μ Α Χ Η Σ



Ο ήλιος τις σκιές των πραγμάτων γυρίζει ,
του ανέμου οι φτερούγες τσακίζουν εύθραυστους μύλους .
Των τρελών είναι η χώρα , σε αυτήν να χορεψουμε αξίζει
μια φορά , δυο φορές .


Γίνεται στο κοιμητήρι κανείς να χορεύει
ανάμεσα ζωής , ανάμεσα θανάτου ;
Γιατί όχι , γιατί όχι , καλή μου χορεύτρια , εξαίσια βολεύει
στων τρελών τη χώρα .


Στο χαράκωμα , ο μικρός πεζικάριος  , της γης που ευωδιάζει
ττο τουφέκι του έχει σταυρό κοντά στο κεφάλι .
Για πάντα στο κράνος του μέσα νυστάζει ,
καλή του νύχτα !


Πέφτει απ' τόν θρόνο ο μονάρχης , γκρεμίζεται ο θρόνος ,
ψευδοπροφήτες υψώνουν παντού τη φωνή τους ,
των πυροβόλων τις μπούκες φωλιές ότι γέμισε ο χρόνος
και τα πουλιά έχουν πετάξει .


Κάτου από κάστρου επάλξεις σκιά αλόγου γοργά ξεμακραίνει ,
τον ηγεμόνα της ψάχνει να βρει , του ηγεμόνα τον ίσκιο .
Πεθάναν οι εχθροί και κανείς απ' τους σύντροφους δεν απομένει ,
πεθάναμε όλοι .


Των τρελών είναι η χώρα , ποιος τάχα σε αυτή δυναστεύει ;
Αξιότιμοι μασκοφόροι , αρχίζει το καρναβάλι !
Με τις μάσκες για αέρια κανείς μας δεν κινδυνεύει
στης ασφυξίας τα νέφη !


Ο ήλιος τις σκιές των πραγμάτων γυρίζει ,
η γη κυοφορεί πεθαμένους .
Σχίζεται , εμπρός , να χορέψουμε αξίζει
γύρω γύρω σε σκύλο !


Είναι νύχτα , πρωί , μες σε ομίχλες χάραζε η μέρα ,
σε ράκη τώρα χωμένοι όλοι κοιμούνται .
Του Αρλεκίνου ο μανδύας είναι η γη
ξεπατωμένη σκακιέρα ,
είναι η Ευρώπη .


Τρίτη 29 Απριλίου 2014

Κώστας Βάρναλης




Π Ρ Ω Τ Ο Μ Α Γ Ι Α     Τ Ο Υ    1 9 4 4

Η γκραβούρα στο ξώφυλλο του Goya .


Πέσε στα γόνατα, προσκύνα το πανάγιο χώμα
με την ψυχή κατάκορφα στον ουρανό υψωμένη ,
  όποιος και νά σαι , όθε και νά σαι κι ό,τι — άνθρωπος νά σαι !
Πιότερο, αν είσαι του λαού ξωμάχος , χερομάχος ,
  φτωχόπαιδο, που αθέλητα σε βάλαν να καρφώσεις
 τον αδερφό σου αντίκρα σου — με μάνα εσύ και κείνος !
 Ετούτ’ η μάντρ’ αγνάντια σου το σύνορο του κόσμου .
  Σ’ αυτήν απάνου βρόντηξεν ο Διγενής το Χάρο .
 Ήτανε πρώτη του Μαγιού, φως όλα μέσα κ' έξω  
 (έξω τα χρυσολούλουδα και μέσα η καλωσύνη)
 που αράδειασε πά στο σοβά , πιστάγκωνα δεμένους
 και θέρισε με μπαταριές οχτρός ελληνομάχος ,
  όχι έναν, όχι δυο και τρεις, διακόσια παληκάρια .
 Δεν ήρθαν μελλοθάνατοι με κλάμα και λαχτάρα ,
  μόν’ ήρθανε μελλόγαμπροι με χορό και τραγούδι .
  Και πρώτος άρχος του χορού, δυο μπόγια πάνου απ’ όλους
  κι από το Χάρο τρεις φορές πιο πάνου ο Ναπολέος .
 Κι είναι από τότες Μάης εδώ, φως όλα μέσα κ' έξω .
 Κόλλα τ’ αυτί και την καρδιά στο ματωμένο χώμα .
Στον Κάτου Κόσμο τραγουδάνε πάντα και χορέβουν
 κι αν κάπου ανάκουστος καημός θολώνει τη λαλιά τους ,
  δεν είναι που τη μάνα τους τη μαύρη ανανογιούνται
 παρά που τους προδώσαν απορρίμματα δικά μας .
  Κι αν πέσανε για το λαό, νικήσαν οι προδότες , 
 που τώρα εδώ κατάχρυσοι περνούν και μαγαρίζουν ,
 και τώρα πιο τους μάχονται και τους ξανασκοτώνουν !
 Σιχαίνεσαι τους ζωντανούς; Μην κλαις τους σκοτωμένους !
 Απ’ τα ιερά τους κόκαλα, πρώτη του Μάη και πάλι ,
 θα ξεπηδήσει ο καθαρμός κι η λευτεριά του ανθρώπου .
 Κ' είναι χιλιάδες στην Ελλάδα όμοιοι Πανάγιοι Τάφοι .




Κυριακή 27 Απριλίου 2014

W.B.Yeats




<< Στην εποχή μας , το ανθρώπινο πεπρωμένο παρουσιάζει το νόημά
του με πολιτικούς όρους >>  Thomas Mann .


Πολιτική

Πως μπορώ ,ενώ εκείνο το κορίτσι στέκει εκεί
 Την προσοχή να επικεντρώσωΣτη ρωμαϊκή , τη ρωσική
΄Η την ισπανική πολιτική ;
Όμως , εδώ είναι ένας πολυταξιδεμένος
Που ξέρει για ποιο ζήτημα μιλά
Και εκεί ένας πολιτικός
Που διάβασε και σκέφτηκε
Και ίσως ό,τι λένε είναι σωστό
΄Ομως , ας ήμουν πάλι νέος
Να την κρατούσα αγκαλιά !


'' In our time the destiny of man presents its meaning in political
terms '' - Thomas Mann


Politics

HOW can I, that girl standing there,
My attention fix
On Roman or on Russian
Or on Spanish politics?
Yet here's a travelled man that knows
What he talks about,
And there's a politician
That has read and thought,
And maybe what they say is true
Of war and war's alarms,
But O that I were young again
And held her in my arms!





Οι ρεαλιστές

Ελπίζω ότι θα καταλάβατε !
Τι μπορούν να κατωρθώσουν τα βιβλία ανθρώπων που ζουν
Σε μια χώρα που τη φυλάνε δράκοι ,
Ζωγραφιές θαλάσσιων νυμφών που τις τραβούν δελφίνια
Σε κοραλλένιες άμαξες , παρά μονάχα να ξυπνήσουν την
ελπίδα
Να ζήσει κάποιος ό,τι έχει με τους δράκους πια χαθεί ;


The Realists

HOPE that you may understand!
What can books of men that wive
In a dragon-guarded land ,
Paintings of the dolphin-drawn
Sea-nymphs in their pearly waggons        
Do, but awake a hope to live
That had gone
With the dragons?



Μετάφραση : Μαρία Αρχιμανδρίτου