Κώστας Ριτσώνης

    4  ανέκδοτα ποιήματα

1

Αυτοί  οι  μαύροι  μετανάστες

έγιναν  νερουλάδες  στην  Ελλάδα

στο  χέρι  έχουν  πλαστικά  μπουκάλια

στο  κεφάλι  ένα  σαρίκι

< για  τον  ήλιο

και  για  το  καυσαέριο >

Πουλούν  νερά  στους  οδηγούς

που  περιμένουν  μες  στη  ζέστη

πότε  θ’ ανάψει  το  φανάρι

τους  δροσίζουν

κι  όλο  μαυρίζουν

2

Πάλι  σφάξαν  τα  πρόβατα

κι  αυτό  το  Πάσχα

Τώρα  η  μεγάλη  σούβλα

σουβλίζει  το  αρνί

Και  η  μικρή

το  κοκορέτσι

3

Χρόνια  λαχταρούσε  αγάπη

η  ανυπόμονη  καρδιά

κι  όπως  λέει  το  παλιό  τραγούδι

έκανε  τικ  τακ

κι  όλο  περίμενε

Όμως  απόψε

τακ  τακ

κάποιος  της  χτυπά  την  πόρτα

4

Τα  ποίηματα  δε  γράφονται

με  παπιγιόν

Πρέπει  να  χύσετε

το  αίμα  σας

Φροσούλα Κολοσιάτου

Με δυνατότερο φακό

Κατεβαίνει

Μέσα σε σύννεφο σκόνης

Ο πανάρχαιος ίλλιγγος

Ανάμεσα

Πάμφωτοι νεογέννητοι κόσμοι

Η έννοια του χρόνου στα κύτταρα

Να παίξω σ'αυτή την πιθανότητα

Σε σκόρπια περιστατικά με δεσμούς και συγγένεια

Μακρινή μητρική προστασία

Δόξα και θάνατος

Ξεπερνάει τη στιγμή

Μια κλεψύδρα

Στολισμένη σε μαρμάρινους ερωτιδείς

Πέτρα από σκέψη και θλίψη


Κβαντικές πυγολαμπίδες

Στο παιχνίδι των παγκοσμιοποιημένων επικοινωνιών
Την αφαλάτωση των άστρων
Θα την παρουσιάση η ψηφιακή τηλεπαρουσιάστρια
Σε κάποια από τα site του κυβερνοχώρου
Ιστορίες Φραγκεστάιν γεννάει η πρόοδος της εποχής μας
Της καταστάσεως πρέπει να επιληφθούν
Ειδικοί επιστήμονες
Πάγοι από το πουθενά γεμίζουν το χώρο
Οι άστεγοι χωράνε μόνο σε γκέτο
Και η παράσταση μεταλλαγμένων αρχίζει
Το σημερινό παιδομάζωμα το προστατεύουν
οι διοξίνες της τρομοκρατίας
Τραυματιοφορείς του ΟΗΕ μεταφέρουν
Στις πρωτεύουσες του κόσμου τους άθλιους του 2000
Βάτραχοι πάνε στο διάστημα
Κρυφομιλάνε ώρες με μια μοντέρνα νεύρωση
Που εξαπλώνεται και καλύπτει τα πάντα
Σε διαφήμιση γίγαντα με πήλινα πόδια
Μια έγνοια βαθιά θολώνει το βλέμμα του ήλιου
Μια απουσία ...
Που έχει πάντα την ίδια γεύση

Αργύρης Μαρνέρος

ΖΩΟΦΙΛΟΣ

Εγώ υπήρξα πάντα ζωόφιλος

Αγαπητέ μου έλα μέσα

Στη κουζίνα να σου δείξω

Πόσο τρυφερά πόσο απαλά

Τα πλάθω εγώ τα μπιφτέκια

ΠΟΣΟΣΤΑ

Θέλουμε ποσοστά

Απ'το  γάλα μας

Φώναζαν τα πρόβατα

Θα είμαι γενναιόδωρος

Μαζί σας είπε ο τσέλιγκας

Θα σας δώσω ποσοστά

Από το κρέας σας .

ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΕΠΙΒΑΤΗΣ

Μια βάρκα μόνο χάρτινη

Θα σωθεί κάποια μέρα

Από αυτόν τον πλανήτη

Μια βάρκα καμωμένη

Από τα χέρια ενός παιδιού

με μοναδικό επιβάτη

Την παιδική του αθωότητα .

Ο ποιητής ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ για την ποίηση του ΑΡΓΥΡΗ ΜΑΡΝΕΡΟΥ :

<< Πρόκειται για ένα είδος σκωπτικής σαρκαστικής σατιρικής ποίησης που η 

εκφραστική της απλότητα θυμίζει τον γάλλο Πρεβέρ .

Ο ποιητής αρκετά πικραμένος δεν γελοιοποιεί , αποκαλύπτει τη γελοιότητα του

ψεύδους , της υποκρισίας , της εξαπάτησης των λαών .

Είναι και αυτό είδος ποίησης που την αναγκαιότητά της δημιουργεί η ασυναρτησία

της εποχής μας παραχωρώντας της ένα σοβαρό πόστο >> .

΄Ενα βράδυ σε μια ποιητική βραδιά , στο Θησείο , μου έδωσε , ο φίλος Αργύρης

τα ποιηματά του σε φωτοτυπίες θα αναρτηθούν όλα σταδιακά .

Νίκος Καββαδίας

Από τον δίσκο Μαρίζα Κωχ
14 Τραγούδια
CBC82569

1977