Allen Ginsberg : Ουρλιαχτό ( μέρος ΙΙ )

ΙΙ

Ποια σφίγγα τσιμέντου και αλουμίνιου έσπασε τα κρανία

τους και καταβρόχθισε τα μυαλά και τη φαντασία τους ;

Μολώχ ! Μοναξιά ! Βρωμιά ! Ασχήμια ! Σκουπιδοτενεκέδες

κι απρόσιτα δολλάρια ! Παιδιά που τσιρίζουν κάτω απ'

τίς σκάλες ! Αγόρια που κλαίνε μ'αναφυλλητά στους

στρατούς ! Γέροι που κλαψουρίζουν στα πάρκα !

Μολώχ ! Μολώχ ! Εφιάλτης του Μολώχ ! Μολώχ ο χωρίς

αγάπη καμμιά ! Μολώχ του μυαλού ! Μολώχ ο στυγνός

κριτής των ανθρώπων !

Μολώχ η ακατανόητη φυλακή ! Μολώχ το νεκροκέφαλο ά -

ψυχο κάτεργο και Κογκρέσο των θλίψεων ! Μολώχ

των κτιρίων της κρίσεως ! Μολώχ ο θεόρατος λίθος του

πολέμου ! Μολώχ οι αποσβολωμένες κυβερνήσεις !

Μολώχ με τ'ατόφιο μυαλό μηχανής ! Μολώχ με το αίμα

που τρέχει λεφτά ! Μολώχ με τα δάχτυλα δέκα στρα -

τιών ! Μολώχ με το στήθος δυναμώ κανιβάλλων ! Μο -

λώχ με τ'αυτί που καπνίζει σαν τάφος !

Μολώχ με τα μάτια χιλιάδων παραθύρων τυφλών ! Μολώχ

των ουρανοξυστών στη σειρά καθισμένων στους απέ -

ραντους δρόμους σαν Ιεχωβάδες ! Μολώχ εργοστασίων

που κρώζουν στο πούσι κι ονειρεύονται ! Μολώχ καμι -

νάδων κι αντέννων που στέφουν τις πόλεις !

Μολώχ με αγάπη απέραντη πετρελαίου και πέτρας ! Μο -

λώχ με ψυχή τραπεζών και ηλεκτρικής ενέργειας ! Μο -

λώχ που η φτώχεια σου είναι το φάσμα της μεγαλο -

φυίας ! μολώχ που η μοίρα σου είναι ένα σύννεφο αφύ -

λου υδρογόνου ! Μολώχ που τ'ονομάσου είναι Νους !

  Μολώχ που μέσα σου νοιώθω μονάχος ! Μολώχ που μέσα 

σου ονειρεύομαι αγγέλους ! Τρελός στο Μολώχ ! Πού -

στης στο Μολώχ ! Χωρίς αγάπη , χωρίς φίλο στο Μο -

λώχ ! 

Μολώχ που μπήκες στη ψυχή μου νωρίς ! Μολώχ που 

μέσα σου είμαι χωρίς σώμα συνέδηση ! Μολώχ που με

τρόμαξες πάνω στη φυσική μου έκταση ! Μολώχ που 

σ'εγκαταλείπω ! Ξυπνώ στο Μολώχ ! Φως κατεβάνει

από τον ουρανό !

Μολώχ ! Μολώχ ! Ρομπότ διαμερίσματα ! αόρατα προάστια !

σκελετώδη θησαυροφυλάκια ! τυφλές πρωτεύουσες ! δαι -

μονικές βιομηχανίες ! φασματικά έθνη ! αήτηττα τρελο -

κομεία ! γρανιτώδεις ψωλές ! τερατώδεις μπόμπες !

Σπάσαν τις ράχες τους σηκώνοντας το Μολώχ στον Ουρα -

νό ! Πεζοδρόμια , δέντρα , ραδιόφωνα , τόννοι ! την πόλη

σηκώνοντας στον Ουρανό που υπάρχει παντού τριγύρω

μας !

Οράματα ! οιωνοί ! παραισθήσεις ! θαύματα ! εκστάσεις ! τα

πήρε τ'αμερικάνικο ποτάμι !

΄Ονειρα ! λατρείες ! φωτοχυσίες ! θρησκείες ! ολόκληρη η 

μαούνα φορτωμένη ευαίσθητη κοπριά !

Καινοτομίες ! πάνω απ'το ποτάμι ! υστερίες και σταυρώ -

σεις ! κάτω με το ρέμα ! Ευφορίες ! Θεοφάνειες ! Απελπι -

σίες ! Δέκα χρόνια ζωώδεις  κραυγές κι αυτοκτονίες !

 Μυαλά ! Αγάπες νέες ! Παλαβή γενιά ! κάτω στα βράχια

του χρόνου !

Αληθινό άγιο γέλιο στο ποτάμι ! Τα είδαν όλα ! τ'άγρια

μάτια ! τ'αγια αλυχτήματα ! Είπαν αντίο ! Πήδηξαν απ'

τη στέγη ! στη μοναξιά ! κουνώντας τα χέρια ! κρατών -

τας λουλούδια ! Κάτω στο ποτάμι ! κάτω στο δρόμο !

 Μετάφραση : ΄Αρη Μπερλή

ΑΚΜΩΝ  

σ . - 30 . 31 -

 

What sphinx of cement and aluminium bashed open their skulls and ate up their brains and imagination?
Moloch! Solitude! Filth! Ugliness! Ashcans and unobtainable dollars! Children screaming under the stairways! Boys sobbing in armies! Old men weeping in the parks!
Moloch! Moloch! Nightmare of Moloch! Moloch the loveless! Mental Moloch! Moloch the heavy judger of men!
Moloch the incomprehensible prison! Moloch the crossbone soulless jailhouse and Congress of sorrows! Moloch whose buildings are judgement! Moloch the vast stone of war! Moloch the stunned governments!
Moloch whose mind is pure machinery! Moloch whose blood is running money! Moloch whose fingers are ten armies! Moloch whose breast is a cannibal dynamo! Moloch whose ear is a smoking tomb!
Moloch whose eyes are a thousand blind windows! Moloch whose skyscrapers stand in the long streets like endless Jehovas! Moloch whose factories dream and choke in the fog! Moloch whose smokestacks and antennae crown the cities!

Moloch whose love is endless oil and stone! Moloch whose soul is electricity and banks! Moloch whose poverty is the specter of genius! Moloch whose fate is a cloud of sexless hydrogen! Moloch whose name is the Mind! 
Moloch in whom I sit lonely! Moloch in whom I dream angels! Crazy in Moloch! Cocksucker in Moloch! Lacklove and manless in Moloch!
Moloch who entered my soul early! Moloch in whom I am a consciousness without a body! Moloch who frightened me out of my natural ecstasy! Moloch whom I abandon! Wake up in Moloch! Light streaming out of the sky!
Moloch! Moloch! Robot apartments! invisable suburbs! skeleton treasuries! blind capitals! demonic industries! spectral nations! invincible madhouses! granite cocks! monstrous bombs!
They broke their backs lifting Moloch to Heaven! Pavements, trees, radios, tons! lifting the city to Heaven which exists and is everywhere about us!
Visions! omens! hallucinations! miracles! ecstacies! gone down the American river!
Dreams! adorations! illuminations! religions! the whole boatload of sensitive bullshit!
Breakthroughs! over the river! flips and crucifixions! gone down the flood! Highs! Epiphanies! Despairs! Ten years' animal screams and suicides! Minds! New loves! Mad generation! down on the rocks of Time!
Real holy laughter in the river! They saw it all! the wild eyes! the holy yells! They bade farewell! They jumped off the roof! to solitude! waving! carrying flowers! Down to the river! into the street!

Howl and Other Poems

City Lights Books , San Francisco , 1956

O Sean Connery διαβάζει την Ιθάκη σε μουσική Vangelis

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μεν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους,
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ'έδωσε τ' ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν .

Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗ

ΠΟΙΗΜΑΤΑ

( 1896-1918 )

σ . - 23.24 

ΙΚΑΡΟΣ

C.P.Cavafy's poem 'Ithaca', recited by Sir Sean Connery and with music specially composed by Vangelis.

 ITHACA [1910, 1911]
C.P.Cavafy

As you set out for Ithaca
hope that your journey is a long one,
full of adventure, full of discovery.
Laestrygonians and Cyclops,
angry Poseidon-don’t be afraid of them:
you’ll never find things like that on your way
as long as you keep your thoughts raised high,
as long as a rare sensation
touches your spirit and your body.
Laestrygonians and Cyclops,
wild Poseidon-you won’t encounter them
unless you bring them along inside your soul,
unless your soul sets them up in front of you.
Hope that your journey is a long one.
May there be many summer mornings when,
with what pleasure, what joy,
you come into harbors you’re seeing for the first time;
may you stop at Phoenician trading stations
to buy fine things,
mother of pearl and coral, amber and ebony,
sensual perfume of every kind-
as many sensual perfumes as you can;
and may you visit many Egyptian cities
to learn and learn again from those who know.
Keep Ithaca always in your mind.
Arriving there is what you’re destined for.
But don’t hurry the journey at all.
Better if it lasts for years,
so that you’re old by the time you reach the island,
wealthy with all you’ve gained on the way,
not expecting Ithaca to make you rich.
Ithaca gave you the marvelous journey.
Without her you would have not set out.
She has nothing left to give you now.
And if you find her poor, Ithaca won’t have fooled you.
Wise as you will have become, so full of experience,
you’ll have understood by then what these Ithacas mean.

Γιάννης Σκαρίμπας

ΤΟ ΤΡΑΙΝΟ

Πως ήταν έτσι , πως μου εφάνη

τόσο μελαγχολικό αυτό το τραίνο ,

σχεδόν όλο πηγαίνω , και δε φτάνει ,

σχεδόν ούτε δε φτάνει ούδε πηγαίνω .

Ούτε θυμάμαι πρωί αν ήταν ,

ή νύχτα κι έλαμπε ο δίσκος της Εκάτης

έτσι του μελαγχολικό όπως εκείταν ,

όπως εγώ είμαι χαύνος του επιβάτης .

΄Οπως σχεδόν παιδί - ωραίον όπως

δεν ξέρω τι με πήρε εντός μου - μόνο

καιρός αν ήταν , ή ήταν δρόμος , ή ήταν τόπος

που ταξιδεύει ( σκέφτομαι ) στο χρόνο ...

Κι όπως βροντάν εντός του οι κρότοι

πότε στατό και πότε χωρίς φρένο

με αναφτούς τους φάρους του στα σκότη

άπιαστο , σερπετό και νυχτωμένο ...

Κι όλο κυλάει στου νου τη ρόδα

( σε τέρμα ή σ' επιστροφή ; ή αιωνιότη ; )

κι είναι σαν ανθοστολισμένο με τα ρόδα

τραίνο που μεταφέρνει μου τη νιότη .

Και πάει σαν άστρο κι ως μέσ' σ' ύπνο

κι ούδε ξέρω για να πω αν σε ποίο :

αν μεσ' σε φέρετρο κείτομαι ή σε λίκνο ,

αν είναι τραίνο αυτό κι εγώ τοπίο .

Πάντως και πάει και πάει κι είναι το τραίνο

και πάει μαζί του η ζωή με τα φτερά της

και πάντως είναι περίεργος ως πηγαίνω

περίεργο πάντως ως είμαι του επιβάτης .

<< Αφιέρωμα στον κορυφαίο νεοέλληνα λογοτέχνη και - μένα -

( του ταπεινού ) φίλου μου , στον Νίκο Μαυροσκότη . 

( Χαλκίδα 1974 )  Γιάννης Σκαρίμπας

Γειά σου Μαυροσκότη

Γιάννης Σκαρίμπας

Πνευματική Ζωή τεύχος 169

Νίκος Καρούζος