Τρίτη 15 Απριλίου 2014

Bertlolt Brech

ΧΟΛΙΓΟΥΝΤΙΑΝΑ ΕΛΕΓΕΙΑ


Ι


Το χωριό Χόλιγουντ σχεδιάστηκε σύμφωνα με την αντίληψη
Που έχουν σ' αυτόν εδώ τον τόπο για τον ουρανό . Σ'αυτόν εδώ τον τόπο
Λογαριάζανε πως ο Θεός
Καθώς χρειαζότανε Ουρανό και Κόλαση , δε χρειάστηκε
Δυο ιδρύματα να σχεδιάσει , μα
Μονάχα ένα , με τ'όνομα Ουρανός . Ο ίδιος εξυπηρετεί
Και τους φτωχούς , τους αποτυχημένους
Στην Κόλαση .


ΙΙ


Στη θάλασσα υψώνονται οι πύργοι του πετρέλαιου . Στα φαράγγια
Ξασπρίζει ο ήλιος τα κόκκαλα από τους χρυσοθήρες . Οι γιοι τους
Χτίσανε τα χολιγουντιανά εργοστάσια τ' ονείρου .
Οι τέσσερις πόλεις
Είναι γεμάτες από την πετρελαιομυρωδιά
Των φιλμς .


ΙΙΙ


 Η πόλη πήρε τ' ονομάτης από τους αγγέλους .
Και συναντά κανείς παντού αγγέλους .
Βρωμούν πετρέλαιο και φορούν χρυσά ενδομήτρια διαφράγματα
Και με μπλαβιά δακτυλίδια γύρω από τα μάτια
Ταίζουνε όλο το πρωινό τους συγγραφείς με στις
πισίνες τους .


IV


Στα πιπερόδεντρα τα πράσινα αποκάτω
Οι μουσικοί ζευγάρι με τους συγγραφείς
Κάνουνε πεζοδρόμιο . Ο Μπαχ
΄Εχει ένα Κουαρτέτο του Πεζοδρομίου στο τσεπάκι . Ο Νταντέ κουνάει
Τα μαραμένα πισινά του .


V

Οι άγγελοι του Λος ΄Αντζελες
Κουραστήκαν να χομογελούν . Τ' απογευματινά
Αγοράζουνε πίσω απ' τα στέκια με τα φρούτα
Μ' απελπισία μικρά φλασκιά
Με σεξουαλικά μυρωδικά .


VI


Πάνω απ' τις τέσσερις πόλεις κάνουνε κύκλους τα καταδιωκτικά
Της ΄Αμυνας σε μεγάλο ύψος
΄Ετσι που η μπόχα της απληστίας και της φτώχειας
Να μην φτάνει .


1942

Μετάφραση : ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ


Σάββατο 12 Απριλίου 2014

Προσεγγίζοντας Τον Σουρρεαλισμό

Ni nager sous les yeux horribles des pontons
( Και κάτω απ' τ' άγρια να διαβώ των γεφυρών τα μάτια ! )
Rimbaud




Εξώφυλλο της επιθεώρησης Η Υπερρεαλιστική
 Επανάσταση τεύχος 5 , 1925




΄Εχουν περάσει 80 χρόνια από το πρώτο μανιφέστο του Α.Μπρετόν και την
εμφάνιση του λογοτεχνικού και καλλιτεχνικού κινήματος που παρουσιάστηκε
στη Γαλλία μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και που οι θεωρητικές του θέσεις
συμπόρευσαν όλες τις πρωτοποριακές απόψεις που ήρθαν να αποθεμελιώσουν
τον ρηματοκεντρικό δογματισμό της νεωτερικότητας . Στο Λα Σουρς , στο
Σεν Μισέλ , στο Ντε Γκρανζ Ομ , μέσα από τα δυνατά κοκτέιλ ο Μπρετόν
και η ομάδα  του περιοδικού Λιτερατίρ κατεδαφίζουν τη γραμματική του αισθητικού
λόγου που ήθελε την αισθητική να δικτατορεύεται  από την χρησιμότητα , την
ωφελιμότητα και από τα είδωλα των κατοπτρικών αντανακλάσεων ενός
συμβατικού πολιτισμού .Οι έννοιες του ποιοτκού βεβαρημένες από τις τελικλοτητες , τις ιδεατές και υπερ- βατικές χρηστικότητες , γίνονται διάφανες . ΄Εξω από την σφαίρα της ερμηνείας και την κατασταλτική τους προσομοίωση στιχηματίζουν να εκκενώσουν το περιεχό- μενο της φαντασίας με μια εκλεπτυσμένη τροπικότητα που περισσεύει από το πά- θος και το ένστικτο και επιθυμούν να γίνουν μια ταχυδακτυλουργική βιρτουοζιτέ . Στο μανιφέστο το 1924 ο Μπρετόν γράφει : '' Καθαρός ψυχικός αυτοματισμός , που επιχειρεί να εκφράσει προφορικά , γραπτά ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο , την πραγματική ροή της σκέψης .Πρόκειται για μια υπαγόρευση της σκέψης χωρίς κανένα έλεγχο της λογικής και πέρα από κάθε αισθητική ή ηθική προκατάληψη . Ο σουρρεαλισμός βασίζεται στην πίστη σε ορισμένες συσχετίσεις από την πραγμα- τικότητα , στην παντοδυναμία του ονείρου , στο άσκοπο παιχνίδι της σκέψης . Απο- σκοπεί στο να καταστρεψει οποιουσδήποτε άλλους ψυχικούς μηχανισμούς και να πάρει τη θέση τους , όταν πρόκειται να αντιμετωπισθούν και να λυθούν τα σημα- ντικά προβλήματα της ζωής ''1. Η τέχνη εμφανίζεται έξω από την παγιοποίηση του αισθήματος και αυτό ο Α. Μπρετόν το είχε καταλάβει καλά , γι' αυτό προσπαθούσε να αναλύσει τα παραλη- ρήματα και τα όνειρα των παράφρονων της κλινικής Saint Dizier του Παρισιού . Εξάλου και ο Λακάν που μαθήτευσε ένα μικρό διάστημα κοντά στην ομάδα του κινήματος , μας έχει πει ότι το συμβολικό ( η έκφραστική δυναμική της τέχνης ) βρίσκεται πέρα από κάθε δυνατή κατανόηση . Ο κόσμος ως '' περικεχυμένον κενόν '' για τον Μπρετόν ξαναβρίσκει την ουσία του μακριά από το σύνολο των εξαρτημένων παραστάσεων  πραγματώνεται αναι- ρούμενος , στήνεται αντιστεκόμενος , βεβαιώνεται στην χαοτική αβεβαιότητα . ΄Οχι στο ποτάμι των αναπαραστάσεων , όπου η κάθε μια αναπαράσταση αναπαριστά την προηγούμενή της , αλλά στο μακάριο πήδημα προς το ταλαντευόμενο , το έκ- κεντρο ( το αντίθετο του πηδήματος προς την αιωνιότητα : ein seliger Sprung in die Ewigkeit ). Γραφή , τέχνη , είναι η εκπλήρωση της άρνησης , διαμεσολαβημένη από το όνειρο , που παράγεται , επάγεται , παρακινείται , από την επιθυμία που με τη σειρά της βρίσκει το νοημά της στο ΄Αλλο ( ο '' λόγος του ΄Αλλου '' , έλεγε ο Λα κάν ) . ΄Ο,τι μένει έξω από σημασίες , νοήματα , σενάρια , θεωρίες , ιστορίες , στη ρήξη με τα μεσοποιημένα μοντέλα της βούλησης , την πειθώ κοντά στην ενεργητική 
και αυθόρμητη υπαρξιακή μορφή .
Ο Μπρετόν το 1914 αφιερώνοντας το βιβλίο του '' Χαμένα βήματα '' στο γεγονός
ότι εδιώχθη από το θέατρο Μισέλ γιατί διαφώνησε με τον Τζαρά , στο κειμενό του
με τίτλο '' Αφήστε τα πάντα '' , όπου εκφράζει και την οργή του , βάζει  παράλληλα
το μεγάλο θέμα των αποχωρισμών του ανθρώπου ( ουσιαστικά την προτεραιότητα
των πικρών μετωνυμιών έναντι των μεταφορών ) . Θα γράψει :
Aφήστε τα πάντα / Αφήστε τη γυναίκα σας , αφήστε την ερωμένη σας . / Αφή-
στε τις ελπίδες και τους φόβους σας . / Αφήστε τα παιδιά σας στη γωνιά του δά-
σους . / Αφήστε το γάμο και πηγαίνετε για πουρνάρια . / Αφήστε στην ανάγκη
μιαν άνετη ζωή , αυτά που σας δίνουν / για μια θέση με μέλλον... / Ξεχυθείτε
στους δρόμους .2
Το κάλεσμα του Μπρετόν '' ξεχυθείτε στους δρόμους '' θα βρει ανταπόκριση . Τα
νέα κινήματα που προέκυψαν από τη οδό Γκρενέλ 15  ( όπου υπήρχε το '' Γραφείο
Σουρρεαλιστικών Ερευνών '' ) , θα πάρουν τη σκυτάλη και θα ανδρωθούν από την
αχαλίνωτη δοκιμασία της υπαρξιακής περιπέτειας , την ενατένιση του εσωτερικού
( από τους σιτουσιανιστές έως την ομάδα  Spur ), την διάρκεια του βιώματος , κα-
ταγγέλοντας παράλληλα την πολιτισμική θανατολαγνεία , την ανταλαγή των
σημείων , το καθεστώς της εξάρτησης της φαντασίας , την αφαίρεση της πληρωμα-
τικής σχέσης που διέθετε η ερωτική επιθυμία , την κυκλώσιμη μετωνυμία της ομι-
λίας .
Το κίνημα που ήθελε λίγο βιαστικά να βαπτίσει ο Γκ . Απολλιναίρ στο '' Les
Mamelles de Tiresias '' θα στηριχθεί με επιφυλάξεις ίσως από τους Αραγκόν ,
Κρεβέλ , Ντενό , Περέ ,Τανγκί , Μπατάιγ , Μπουαφάρ , Πρεβέρ , Λεμπούρ 3 κ.α. Θα
δώσει διάρκεια και έκταση για καλλιτεχνηκή δημιουργία , πνοή και πρόσφορά στην
αναζήτηση , θα αναζητήσει ένα νέο φαντασιακό χωρίς μετωνυμικά υποκατάστατα
ή '' λυκοφωτικές καθρεπτίσεις '' . Σημειώσεις
1. La nuova Enciclopedia della Letteratura Garzanti , 1988 , σσ . 154 , 951 .
2. Στο ίδιο , σσ . 951 , 952 .
3.  Αξιόλογοι καλλιτέχνες που ακολούθησαν τη γραμμά του κινήματος θεω-
ρούνται οι : Α. Μασσόν , Ο. Ντομίνγκεζ , Π . Ντελβώ , Μαν Ραίη , Ρ. Ρον . Ο Μπα-
τάιγ που φλέρταρε με τους σουρρεαλιστές και παράλληλα υπήρξε πολέμιός τους ,
χαρακτηρίστηκε από τον Μπρετόν ως '' μανιακός '' .



Το άρθρο Προσεγγίζοντας τον Σουρρεαλισμό είναι του Δρ . Φιλοσοφίας Διδάσκων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Απόστολου  Αποστόλου 


Λογοτεχνικό Περιοδικό  Ομπρέλα τεύχος 64 Μάρτιος -Μάιος 2004 .


Mazatlan


Mazatlan


Στο Bolero
ένας χαφιές
πίνει τσάι
στο Porto Viejo
το κύμα
πνίγει μια
μποτίλια
και στο Zorbas
o ήλιος
χορεύει
Ζεϊμπέκικο .
 



En el Bolero
un rufian
esta tomando the

en el Puerto Viejo
la ola
ahoga una
botella

en el Zorbas
el Sol
baila
Zεϊμπέκικο .


22.5.2010


Διογένης Γαλήνης

Allen Ginsberg


Από το περιοδικό Time , 1979 .


ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ ΜΟΔΑ

Γεμάτο το φεγγάρι πάνω απ' τον εμπορικό δρομάκο -
στο βουβό φως μιας βιτρίνας
η γυμνή άψυχη κούκλα παρατηρεί τα νύχια των χεριών της .

                                                                                         Μπώλντερ 1979


Μετάφραση : Τάσος Σαμαρτζής


Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

Peter Altenberg ( 1859 - 1919 )






ΚΑΦΕΝΕΙΟ


΄Εχεις έγνοιες , μια για το ένα , μια για τ' άλλο - τράβα στο καφενείο !
Για κάποιο λόγο , ίσως και τον πλέον ευνόητο , δε μπορεί να σε συναντήσει - τράβα στο καφενείο !  
 Τρύπια    παπούτσια φοράς - στο καφενείο !
Παίρνεις το μήνα 400 κορώνες και ξοδεύεις 500 - στο καφενείο !
Κάνεις οικονομίες και δεν απολαμβάνεις τίποτα - στο καφενείο !
Σκέφτεσαι ν' αυτοκτονήσεις - στο καφενείο !
Μισείς και περιφρονείς τους ανθρώπους και δε μπορείς χωρίς αυτούς - στο καφενείο !
Κανείς πια δε σου κάνει πίστωση - στο καφενείο !



ΟΠΩΣ ΕΡΘΕΙ


΄Ηταν μια μικροσκοπική ηθοποιός του Θερινού Θεάτρου , είχε
ουράνια μάτια και λιμοκτονούσε  .
<< Θα ' θελα να σου παίξω την Τζέην ΄Ευρ >> είπε σ' ένα
νεαρό συγγραφέα .
<< Ελάτε σε μένα >> είπε αυτός .
<< Ω >> είπε αυτή << μου το επιτρέπετε ; >>
Και του ' παιξε το ρόλο της .
Την παίνεψε , της έφτιαξε τη διάθεση .
Μετά τη φίλησε , την έσφιξε πάνω του ...
<< Θεέ μου , προστάτεψέ με >> είπε κι αφέθηκε στη μοίρα της .
Είχε ουράνια μάτια , λιμοκτονούσε και απήγγειλε Τζέην ΄Ευρ ,
τον εξαίσιο ρόλο της ...
.

ΠΟΙΗΜΑ

Πήρα μια κοπέλα σπίτι μου τη νύχτα .
Τίποτα σπουδαίο .
Πριν αποκοιμηθεί , είπε << Είστε ποιητής ; >>
<< Γιατί ; Μπορεί . Τίποτα σπουδαίο >> .
<< Κάποτε έγραψα κι εγώ ένα ποίημα >> .
<< ; ! ; >>
<< Μ' αρέσεις πολύ .
Τώρα είσαι μακριά .
Τίποτα σπουδαίο .
Στο τάφο μου θα ' ναι γραμμένο :
Σ' αγαπώ !
Κανείς  δε θα ξέρει ποιοι ήμασταν .
Τίποτα σπουδαίο >> .
Της έδωσα 10 φιορίνια αντί για 5 .
<< Ω >> είπε γελώντας  << μα 5 ήταν η συμφωνία ! >>
<< Τίποτα σπουδαίο . Η αμοιβή είναι σωστή .
Κοίτα , κοπέλα , πως το υπολογίζω ...
5 για το γλυκό σου κορμί
και 5 για τη γλυκιά σου την ψυχή ! >>



Μετάφραση : Νίκος Βουτυρόπουλος

Τραγούδια για ορχήστρα σε ποίηση του Peter Altenberg και μουσική Alban Berg

Charles Pierre Baudelaire



Ο Δαιμονιζόμενος



Σε  κρέπι  ο ήλιος κρύφτηκε . Καθώς το φως αυτό ,
Φεγγάρι της ζωής μου εσύ , μες τη σκιά βυθίσου 
κοιμήσου αν θέλεις , κάπνιζε , σώπαινε , συλλογίσου ,
και πέσε ολόκαιρη βαθιά στης Πλήξης το βυθό

Μ' αρέσει έτσι ! Μ' αν θαρρείς απόψε πιο καλό ,
σαν ένα αστέρι πού ' λείπε κι απ' τό λυκόφως βγαίνει ,
να πας στα μέρη να δειχθείς που η Τρέλα είναι λυμένη ,
εμπρός ! ΄Εβγα απ' τη θήκη σου , μαχαίρι θελκτικό !

Ας λάμψουν τα μάτια σου στο φως των πολυελαίων !
΄Αναψε την αποθυμιά στα μάτια των χυδαίων !
΄Ολα σου , νοσηρά ή τρελά , μου φέρνουνε ηδονή

Γίνου ό,τι θες , μαύρη νυχτιά , ρόδινη αυγή πιστεύω
δε θα βρεις μια αιμοσταλιά σ' όλο μου το κορμί
που να μην κράζει : Ω Σατανά γλυκέ μου , σε λατρεύω !




Le Possédé


Le soleil s'est couvert d'un crêpe. Comme lui,
Ô Lune de ma vie! emmitoufle-toi d'ombre
Dors ou fume à ton gré; sois muette, sois sombre,
Et plonge tout entière au gouffre de l'Ennui;

Je t'aime ainsi! Pourtant, si tu veux aujourd'hui,
Comme un astre éclipsé qui sort de la pénombre,
Te pavaner aux lieux que la Folie encombre
C'est bien! Charmant poignard, jaillis de ton étui!

Allume ta prunelle à la flamme des lustres!
Allume le désir dans les regards des rustres!
Tout de toi m'est plaisir, morbide ou pétulant;

Sois ce que tu voudras, nuit noire, rouge aurore;
II n'est pas une fibre en tout mon corps tremblant
Qui ne crie: Ô mon cher Belzébuth, je t'adore!



Ο Βρυκόλακας

Καθώς οι δαίμονες με τ' άγριο μάτι ,
θα σου ξανάρθω σιγά στο κρεβάτι
και θα γλιστρήσω κοντά σου αχνός
σαν τα φαντάσματα της νυχτός

ξανά θα σου δώσω μελαχρινή μου ,
σαν το φεγγάρι ψυχρό το φιλί μου
και χάδια τέτοια σαν του φιδιού
που σέρνεται πλάι σε τάφο νεκρού .

Και μόλις φέξει η αυγή η πελιδνή ,
τη θέση μου θα βρεις εκεί αδειανή ,
και κρύα ως που να' ρθει πάλι το βράδυ .

΄Οπως οι άλλοι μ' αγκαλιές και χάδι ,
στη νιότη σου και στη ζωή σου εδώ ,
θα βασιλέψω με τη φρίκη εδώ .

 
Le Revenant


Comme les anges à l'oeil fauve,
Je reviendrai dans ton alcôve
Et vers toi glisserai sans bruit
Avec les ombres de la nuit;


Et je te donnerai, ma brune,
Des baisers froids comme la lune
Et des caresses de serpent
Autour d'une fosse rampant.


Quand viendra le matin livide,
Tu trouveras ma place vide,
Où jusqu'au soir il fera froid.
Comme d'autres par la tendresse,
Sur ta vie et sur ta jeunesse,
Moi, je veux régner par l'effroi.



Μετάφραση : Γιώργος Σημηριώτης

Τρίτη 8 Απριλίου 2014

Gabriel García Márquez


Δάσκαλός μου ο Σοφοκλής







 
<< Η μεγαλύτερη λογοτεχνική επίδραση που έχω δεχθεί είναι ενός ΄Ελληνα συγγραφέα του
Σοφοκλή , και πάντα λέω πως το βιβλίο που έχει επιδράσει περισσότερο στη ζωή μου είναι
<< Ο Οιδίπους Τύραννος >> , είπε ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες στην Ειρήνη Παπά , κατά
τη συνέντευξή του στο Μεξικανικό πρακτορείο ειδήσεων << Νότιμεζ >> .
Η τωρινή Ελλάδα για τον Μάρκες βρίσκεται << σε μια κρίσημη στιγμή της ιστορίας της >>
με την οποία είμαι απόλυτα αλληλέγγυος .
<< Συμπαραστέκομαι απόλυτα στην προσπάθεια πολιτικής και κοινωνικής προόδου , που
γίνεται εκεί , υπογραμμίζει με έμφαση , και ακόμα , είμαι προσωπικός φίλος των κυριότερων
πρωτεργατών αυτής της προόδου >> .
Εν τω μεταξύ σε διάφορες τοποθεσίες και στούντιο στο Μεξικό γυρίζεται αυτές τις ημέρες
η κινηματογραφική απόδοση του διηγήματος του Γκαρσία Μάρκες << Η θλιβερή ιστορία
της αθώας Ερέντιρα και της άκαρδης γιαγιάς της >> .




πάνω σε σενάριο που γράφτηκε από τον ίδιο τον Κολομβιανό συγγραφέα πριν από 14 χρόνια .
Για τη διανομή των ρόλων ο Μαρκές έγραψε τα εξής στο περιοδικό << Προσέρο >> . ΄Οταν
γνώρισα την Ειρήνη Παπά σ' ένα ξενοδοχείο της Ρώμης , με εντυπωσίασε με τη δύναμη ενός
ανεμοστρόβιλου και αμέσως με μάγεψε με την  ανυπότακτη ελληνική καρδιά της .
΄Ομως μου φάνηκε υπερβολικά νέα και λυγερή για να ενσαρκώνει τη γιαγιά . Ο σκηνοθέτης
Ρου Γκουέρρα , μου ζήτησε να κάνω υπομονή . Εντάξει - του είπα - θα το δούμε στο πανί .
Η εκλογή της Ειρήνης Παπά για το ρόλο της γιαγιάς που εκδίδει  την εγγονή της απετέλεσε
μια αληθινή έκπληξη για όσους έχουν διαβάσει την αρχική ιστορία του Γκαρσία Μάρκες ,
κυρίως λόγω της αντίθεσης που υπάρχει ανάμεσα στη περιγραφή της σωματικής διάπλασης
του προσώπου του διηγήματος και της εμφάνισης της Παπά . Ο Μάρκες αρνείται την ευθύνη
αυτή . << Δεν την διάλεξα εγώ . Εγώ είμαι αντίθετος με το ότι η Ειρήνη Παπά παίζει το ρόλο
 της άκαρδης γιαγιάς . Θά ' θελα να έπαιζε την Ερέντιρα , γιατί είναι η πιο νέα , η πιο ωραία
και η πιο λυγερή στη ταινία . Θά 'πρεπε να ήταν η πιο γριά , η πιο χοντρή και η πιο άσχημη >> .
<< Αυτό που συμβαίνει , συνεχίζει και υπογραμμίζει ο Γκαρσία Μάρκες , είναι ότι η ίδια
έχει μετατρέψει το πρόσωπο της γιαγιάς σε κάτι άλλο , ολότελα διαφορετικό , που ίσως νά 'ναι
πολύ πιο καλύτερο  από το ό,τι υπήρχε αρχικά . Το ρόλο της Ερέντιρα παίζει η Βραζιλιανή
Κλαούντια Οχάνα wikipedia.A1udia_Ohana και του Οδυσσέα , ένας σπουδαστής μιας σχολής
κλασσικού χορού της Γερμανίας . Τέλος , ο Μάρκες τόνισε ότι τα οποιαδήποτε βραβεία στους
συγγραφείς δεν έχουν καμιά πρακτική αξία . << Για μένα δεν αντιπροσοπεύουν τίποτε άλλο
από την κορύφωση μια δουλειάς 40 χρόνων , που έτσι κι αλλιώς θα υπήρχε με η χωρίς βραβείο >> .