Οι παρα-ποιητές
Πόσο πολύ θα επιθυμούσα
Ελύτης κάποτε να γίνω
νέα κι ωραία θα 'χα μούσα
με παρασόλ και κρινολίνο.
Θα ήθελα να δραπετεύσω
απ' τη μιζέρια της ζωής μου
και μια από 'κείνες να θωπεύσω
Αχ! Πως θα σ' έσωζα ψυχή μου.
Πόσο μ' αρέσει ο Βιμ Μέρτενς
στου κλειδοκύμβαλου τον ήχο...
Και στην πορτοκαλιά του Φουέντες
Βρίσκω αξεπέραστο τον... στίχο
Όλες τις πένες τις μεγάλες
σ' όλη μου τη ζωή ζηλεύω
για να τις φτάσω τις κουφάλες
κατάντησα να διακονεύω.
Την προσοχή, την εύνοιά τους,
εκλιπαρώ με κάθε μέσο
αν το απαιτεί η παράνοιά τους
μέχρι στα πόδια τους θα πέσω.
Αχ, το μουστάκι μου το ωραίο
στους ποιητές θα το χαρίσω
να εμπνευστούν από τη γυάλα, οέο,
και ό,τι θέλουν θα τους στήσω...
Ανέκδοτο ποίημα
