Γιώργος Βλάχος : Με τη γύρη των άστρων ...

Με τη γύρη των άστρων στα χείλη

και σαλπιγκτές τους αιώνες ,

από την πεδιάδα του χρόνου

και τον κάμπο της ιστορίας δραπέτευσα

15 Αυγούστου 2000 .

Η μούσα κυοφορεί στο αίμα μου σαν τρέλα .

Ο Αίολος , συνταξιδιώτης , δηλώνει εκεχειρία .

Ο Τειρεσίας , καμηλιέρης , πίνει κρασί στην

όαση της Αθήνας .

Ικτίνος και Καλλικράτης χειροκροτούν το θαύμα .

Κι ο ποιητής , γυμνός απ' την τρέλα

και την Πανσέληνο ,

Μάνα των πυραμίδων ,

πορεύεται

με τη Sobkiv Halina

ταξίδι 360°

                                      16.8.2000 

Γιώργος Βλάχος

π.σ   δεν έχω visa για την ελευθερία

Diogenis Galinis two poems

When the poets whistle

The banks rob

blackmail

rampage

and the

poets

whistle

Translation: Christos Rodoullas Tsiailis 

The Revolution of the sewage

The Intellectual Elite of

the revolution

Rejects all poems by

Diogenis Galinis

- Hurrah (!) to the

revolution of the

sewage

Translation: Christos Rodoullas Tsiailis 

https://allpoetry.com/Giorgos_Vlachos

https://www.poemhunter.com/member/AddNewPoem/?poemid=57387256

Γιώργος Βλάχος : Το Ποντίκι

'' ΄Οταν στη χώρα της αποστασίας μιλάνε για αποστασία ''

Τρυπώνω , ξετρυπώνω -δεν έχει σημασία- είμαι ένα ποντίκι και μπαίνω στην ουσία . Τη γάτα δε φοβάμαι που λένε εξουσία , γιατί είμαι ένα πλάσμα με ανεξαρτησία . Παρ ' όλο που τη φάκα της τη λεν λογοκρισία , σε κάθε της ατόπημα μιλώ με παρρησία . Κι αυτή μου αντιστέκεται με την υποκρισία και το τρελό της έρωτα με την αποστασία. Τα όργανα μου ζάλισε με τη νομοθεσία , αυτή που πάντα έζησε με την ασυδοσία . Και τίποτα δεν έμαθε για τη λεηλασία του τόπου που μαράζωσε , και κάνει την Οσία . * γραμμένο το 1990

'' π.σ. Μέσα στης ζωής το τετραβάγγελο ''

Γιώργος Βλάχος : Εισαγγελέας δεν θα βρεθεί για την κάθαρση ...

                                                               Φώτο : Διογένης Γαλήνης

Τ' αστέρια 

 χορεύουν  ζεϊμπέκικο   

 στην πλατεία Κυριακού

 Πλανόδειοι άνεμοι τρέχουν

 με τη πραμάτεια

 στον ώμο

 Το βελούδινο δάκτυλο

 της εξουσίας

 εκπυρσοκροτεί

 Ο ποιητής

 ήλιος με γραβάτα

 στις 19:00

                               

ενδίδει

 στη πρόσκληση 

 της ν ύ κ τ α ς

 Η ποιήτρια

 τον αγκαλιάζει

 τον φιλάει

 σταυρωτά

 με σκόνη στο αίμα

 ζητά οινόπνευμα

 μένει με το στόμα

 ανοικτό

 καταπίνει μύγες

 καπνίζει

 προσβάλει

 χειρονομεί

 μιλά για τον Βούδα

 που δεν είδε

 παρασημοφορεί

 τον εαυτόν της

 τη μαστούρα και 

 τη τρέλα

 Ο λογοτεχνικός πρωκτός

 χειροκροτεί

 το γεγονός

 Το πείραμα πέτυχε

 Είπαν

 Τελικά η μ ύ γ α είναι

 λέξη ποιητική και

 εισαγγελέας δεν θα βρεθεί

 για τη κάθαρση.

12-04-08