ΑΠΕΡΓΙΑ ΘΩΜΑΣ ΜΠΑΚΑΛΑΚΟΣ

 

Ho Chi Minh : Poems

Hồ Chí Minh
Portrait c. 1946
President of the Democratic Republic of Vietnam
In office 2 September 1945 – 2 September 1969
Preceded by	Bảo Đại (as emperor of Vietnam)
Succeeded by	Tôn Đức Thắng
Prime Minister of the Democratic Republic of Vietnam
In office 2 September 1945 – 20 September 1955
Preceded by	Position established
Succeeded by	Phạm Văn Đồng
General Secretary of the Workers' Party of Vietnam
In office 1956–1960
Preceded by	Lê Duẩn
Succeeded by	Trường Chinh
Personal details
Born	19 May 1890 Nghệ An Province, French Indochina
Died	2 September 1969 (aged 79) Hanoi, Democratic Republic of Vietnam
Nationality	Vietnamese
Political party	Workers’ Party of Vietnam
Signature

 

 

 

<< ΤΟ ΧΑΝΙ >>

Οι καινουργιοφερμένοι εδώ – κανονισμός το θέλει -

περνούνε την πρωτοχρονιά πλάι στο κοπροβαρέλι .

Αν θες τον ύπνο να γευτείς , με σχετικό χουζούρι ,

θα χρειαστείς λεφτά γερά , κι όχι αλλαγή στο …γούρι .

ΣΚΑΚΙ

Για να διαβαίνουν οι ώρες μας το ρίχνουμε στο σκάκι .

Χιλιάδες πιόνια , αλόγατα χτυπιώνται στο δισάκι !

Γίνου : αστραπή στην έφοδο , στη σύμπτυξη , σταλίκι

τέχνη και πόδι ανάλαφρο χαρίζουνε τη νίκη .

Αγκάλιασε με μια ματιά σωστά να λογαριάσεις .

Χτύπησ’ αποφασιστικά , καιρό ποτέ μη χάσεις .

Συνάρματος : για ένα σου λάθος χάνεσαι ! ΄Ενα πιόνι

ή μια ευκαιρία π’ άδραξες , με θρίαμβο σε πληρώνει .

Κι ‘ άν , στην αρχή , ισοδύναμοι : στρατοί και στρατηλάτες ,

έναν πλευρίζ ‘ η νίκη , αυτόν όπου ‘χει νου και πλάτες .

Να ‘ σαι σωστός στην έφοδο , στην άμυνα σου επίσης ,

και τότε , στρατηγού – πανάξια – τίτλο θα κερδίσεις .

ΑΥΓΗ

Μπαίνει βαθειά στη φυλακή ο ήλιος ο πρωινός .

Σαν σκούπα παίρνει τον καπνό , την καταχνιά σκορπίζει .

Το σύμπαν πλημμυρά η πνοή της ζωής , και πάλι ορθός

Χαμογελά ο κρατούμενος , στη μέρα εκεί που ορθίζει .

<< ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΣΤΟ ΒΙΕΤ-ΝΑΜ >>

( πληροφορία του Πρακτορείου Χίτς-Ντάο ,

δημοσιευμένη στον τύπο του Ναν-Νίνγκ )

Απ ‘ τη σκλαβιά , καλύτερ’ η θανή , το μαύρο χώμα !

Τις κόκκινες σημαίες της , στητές η χώρα θα ‘χει .

Μ’ αλοίμονο για μένανε !  Στη φυλακή ‘ μαι ακόμα .

΄Αραγε , πότε θα μπορώ να βγω κι εγώ στη μάχη ;

ΑΓΓΛΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΤΗ ΚΙΝΑ

΄Εφυγαν οι Αμερικανοί κι οι Εγγλέζοι ” τσουπ-και- να…>>

Τα ζήτω , την επιτροπή τους χαιρετούνε , τα ί δ ι α !

΄Ομως , για μένα : επίτροπο λαού , μες στο Βιέτ-Ναμ ,

τα <<ζήτω>> είν ‘ αλλιώτικα , κάπως σαν… ξεκουμπίδια .

ΜΙΣΟ ΧΙΝΟΠΩΡΟ

Σαν καθρέπτης , το φεγγάρι , στη μισοχινοπωριά

κάνει όλη τη γης να λάμπει τ’ αργυρόφωτό του τάσι .

Μα στα σίδερα όσους λυώνουν , πρρέπει να μη λησμονά

κάθε τυχερός που κάνει στο σπιτάκι του γιορτάσι .

Κι ο κρατούνενος γιορτάζει τη μισοχινοπωριά ,

μον’ π’ αγέρας και φεγγάρι : κάσσα γίνονται , με ξόδι .

Μη μπορώντας να γιορτάσει το φεγγάρι ως λαχταρά ,

δένει την καρδιά μαζί του και το παίρνει καταπόδι .

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΛΕΦΤΑ

΄Ε ξ ω , τους παίχτες με λεφτά , η αστυνομία τους πιάνει ,

Στη φυλακή ,όμως , λέφτερα χορταίνουνε μπαρούτι .

Και σκέφτονται περίλυποι : καλό ‘ ναι δω λιμάνι ,

τι κρίμα να μη ‘ ρθώ πιο μπρος μέσα στη λέσχη τούτη .

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΟΥ- ΜΙΝΓΚ

Με σέρνουν στο Ναν -Νίνγκ , σαν το σαρίδι ,

και στο Ού ι Μίνγκ με ξαναστέλνουν πάλι .

Χαίρουν να αυγαταίνουν το ταξίδι :

τη μαύρη στράτα , στράτα πιο μεγάλη . Φ τ ά ν ε ι !

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ

Που βγήκε από τη φυλακή

μπορεί να ξαναχτίσει χώρα .

Πιστός λογιέται , συφορές που αντέχει

κι όποια μπόρα .

΄Οποιος τη χώρα του πονά

ποιο το καλό της ξέρει .

Και ξέρει ανθό της λευτεριάς

σε ποιό θα βρει παρτέρι .

ΤΟ ΣΚΥΛΙΣΙΟ ΚΡΕΑΣ ΤΟΥ ΠΑΟ-ΣΙΑΝΓΚ

Στο Κουό -Τέου τρω φρέσκο ψάρι ,

στο Πάο -Σιάνγκ , τρώνε σκυλί .

Κι ο δεσμοφύλαξ φιγουράρει

για εμπειρογνώμων , σαν βολεί !

Ο ΚΟΥΛΗ ΠΟΥ ΣΤΡΩΝΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ

Δαρμένος από τον αγέρα , απ’ τη βροχή μουσκίδι ,

το δρόμο ο κούλη στρώνει κι είναι δίχως τέρμα οι κόποι .

Με αμάξια , μ’ άλογα ή πεζοί , που πάνε για ταξίδι ,

τάχατες να στοχάζουνται τους κόπους του όλ’ οι ανθρώποι .

Μετάφραση : Σταύρος Μελισσινός

 

Δεν έχω visa για την ελευθερία

Ο  ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΧΟΣ μας χορηγεί μια ποιητική << visa  για την ελευ-

θερία >> . Διακρίνουμε στη << visa >> αυτή μια δριμύτατη γλώσσα , όπου ,

όπως τονίζει ο ίδιος , << λέω τα πράγματα ως έχουν >> και << η νύκτα κα-

λά κρατεί ... >> . << Στο όνομα της ελευθερίας μου >> , λέει ο ποιητής της

εξέγερσης , << χαστουκίζω το σύμπαν >> . Ο Βλάχος είναι << επαίτης των

στίχων >> ωρύεται , de profundis , << αφυπνιστείται >> !

Ο Βλάχος περιγράφει την << πένα >> του σε τι δεν προσφέρει υπηρεσίες ,

στο πώς << τραγουδάει με τα σκυλιά >> , σαν μια << τρέλα >> , μια << αστρά-

τευτη κόρη >> που , σαν << παιάνας >> , << κυματίζει >> μέσα στο απέραντο

κενοτάφιο άρνησης και παραλογισμού της εποχής μας για την οποία

<< ο Θεός >> ο ίδιος λέει << παιδί μου , τίποτε δεν είδες ακόμη >> . Ο Βλά-

χος λέει ότι είναι ένας ποιητής << γυμνός  >> , ένας << εξόριστος... σχοινο-

βάτης >> , << μ' έναν στίχο ανάθεμα >> , ένας εραστής της απόλυτης μέ-

ρας >> . Αυτός ο εραστής με μια γλώσσα Λάβα-Ηφαιστείου μας λέει

<< δεν έχω visa για την ελευθερία >> , και έτσι μ' αυτή την confessio δεί-

χνη ότι βρίσκεται στο δρόμο της αληθινής ποίησης .

Στα ποιήματα του Βλάχου απουσιάζει ο ευφημισμός αλλά δεν απου-

σιάζει η λυρική ποίηση , επιχωριάζει η δριμύτατη γλώσσα αλλά απου-

σιάζει η γλωσσική νεύρωση παρά την εμμονή σε μια σεξοφανή φρα-

σεολογία για λόγους ποιητικής υβριστικής με κριτικές τάσεις . Η φρί-

κη του σύγχρονου κόσμου δεν οδηγεί τον ποιητή σε υστερική αντιπα-

ράθεση αλλά προκαλεί διάκριση και κραυγές για αφύπνιση και

υπέρβαση . Η οργή για τα αρνητικά φαινόμενα αποτελεί μια ελπίδα

για το αύριο του ανθρώπου , η κραυγή ένα signum μιας άλλης νέας

μέρας . Μια ανάγνωση των ποιημάτων του Γιώργου Βλάχου δεν οδη-

γεί σε απογοήτευση , οδηγεί στην επιδίωξη για μια πραγματική visa

ελευθερίας , στον αγώνα .

Ο Μ. Βασίλειος στο Λόγο του << Περί του Αγίου Πνεύματος >> , όπου

μας παραθέτει μια δριμύτατη κριτική του παρόντος , λέει << τι γαρ

όφελος τω όντι κεκραγέναι προς άνεμον , ούτω βιαίας ζάλης κατεχού-

σης τον βίον...  ( έτσι ) πάσα δε ακοή βαρυτάτοις και αήθεσι ψόφοις

κατακτύπείται >> χωρίς σημαντικό αποτέλεσμα .

Μέσα σ' αυτήν την << αταξίαν και σύγχυσιν >> στην << χαλεπή >> , << προφα-

νή >> , << αδιάλλακτο >> << έριδα >> , όπου << κλονείται δε πάντα και κατασεί-

εται >> όπου << σκοτόμαινα >> , << φιλονικεία >> , << στάσεις >> , << αμύθητος ω-

θισμός επί τας προεδρίας >> , << σπουδαρχίδαι >> και φανητιώντες >>

<< ακοσμία >> , << πικροί ...  εξετασταί >> , << αγνώμονες και δυσμενείς κρι-

ταί >> , κ.λ.π. πρέπει να προσέχουμε << διότι ο καιρός πονηρός έστιν >> ,

μήπως δεν ακούγεται τίποτα λόγω << τοσούτων θορύβων >>.

Γι' αυτό η καμπάνα του Γιώργου Βλάχου - ας ενοχλεί πιθανόν με τον

ήχο της - τελικά , την ώρα του εσπερινού ενός ανάποδου κόσμου , κα-

λεί στον όρθρο της ελευθερίας ...

 

Γ. Δ. ΦΑΡΑΝΤΟΣ

 Καθηγητής Φιλοσοφίας

7.7.2005