Στη γιάφκα της εισπρακτικής ( παγκόσμια ημέρα ποίησης )

Στη γιάφκα της εισπρακτικής

μπούκαραν δυο αντάρτες

οι δικηγόροι τα έχασαν

και δάγκωναν γραβάτες

 δώδεκα πένες φάγανε

32 μολύβια

την ώρα που τους σπάγανε

οι αντάρτες τα παγίδια

21.03.2020

Διογένης Γαλήνης 

Γιώργος Σουρής : Εις τα θεμέλια του Φρενοκομείου

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          

 

                          Georgios_Souris_122.JPG?uselang=el

 

                                             Ξυλογραφία του Γεωργίου Σουρή από το περιοδικό Το Άστυ του 1888

Ω Εορτή των Εορτών ... Ω ευτυχής ημέρα !

Ω ! τώρα πρέπει ο καθείς του ΄Αστεως πολίτης

να βάλει στο μπαλκόνι του μια κόκκινη παντιέρα

με μια χρυσήν επιγραφή '' Ζώρζης Δρομοκαίτης '' .

Ναι ! τώρα πρέπει στολισμός με δάφνες και μυρσίνες ,

ναι ! τώρα πρέπουν κανονιές , φανάρια και ρετσίνες .

Φρενοκομείον κτίζεται και στη σοφήν Ελλάδα !

α! ο Θεός εφώτισε τον Χιώτη τον Ζωρζή

και τώρα μέσα στου Δαφνιού την τόση πρασινάδα

θα βρίσκουμε παρηγοριά κι η μνήμη του θα ζει .

Ω μέγα ευεργέτημα των ευεργετημάτων !

Ω μόνον οικοδόμημα των οικοδομημάτων !

Θέλει λαμπρόν Μαυσωλείον αυτός ο κληροδότης ,

παιάνας κι αποθέωσιν εις τρίτους ουρανούς ! ...

Ευρέθη μες στους Χιώτηδες , με γνώση κι ένας Χιώτης ,

κι εσκέφθη ο μεγάλος του και πρακτικός του νους

πως μέσα στην Ελλάδα μας που πλημμυρούν τα φώτα ,

Φρενοκομείον έπρεπε να γίνει πρώτα - πρώτα .

ΝΟΥΜΑΣ τεύχος 128

Θεόδωρος Μπασιάκος : Ποιήματα

ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΟΥ ΑΧΑΪΡΕΥΤΟ

Ἕνα ὄνειρο τέλεψε

Ἄλλο ὄνειρο ἀρχινάει

Ἀντίο, ἀντίο χτεσινοὶ γραφειοκράτες

Χαίρε- ὤ! χαίρετε σημερινὰ λαμόγια

Κ’ ἐσὺ κότσυφα τραγουδιστῆ

Ἀλήτη τῶν χτεσινῶν μου ὄνειρων / καὶ τῶν σημερινῶν.

ΓΙΟ-ΓΙΟ BLUES

Ἕνας σακάτης ἀπὸ τὸ Σεράγιεβο

τὴν ἀγάπη μας ψωμοζητάει στὸ μετρὸ

Καὶ μιὰ πεταλουδίτσα τῆς νύχτας

τὸ κορμί της πουλάει γιὰ ἕνα «χαρτάκι»

Κ’ ἕνας βλαμμένος, ξεδοντιάρης, εὐτυχὴς

πάει παίζοντας τὸ γιό-γιό του

            ― γιό-γιό-γιό… κ.τ.λ. ―

Καὶ δύο χρηματιστές, τὴ μπριτζόλα τους τρῶνε

γιὰ τῆς φωνῆς μου τὴν ἀξία συζητώντας

Κ’ ἐγὼ νὰ τοὺς ἀκούω δὲ μπορῶ, μ’ ἀηδιάζουν!

Ἀπ’ τὴ τζαμαρία, ἔξω κοιτάζω

           τὸν βλαμμένο μὲ τὸ γιό-γιὸ

 ― πάει παίζοντας τὸ γιό-γιό… κλπ. κλπ. ―

ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ

   Στὸν ἀείμνηστο Μῆτσο Ἀλεξανδρόπουλο

« Ὅλες τὶς πόρτες ξέρω τῶν μελιχρῶν ναῶν

   Μ’ εὐλάβεια μπαίνω καὶ πράττω τὰ κανονισμένα

   Τὴν Ὡραία Κυρία ἐκεῖ …  …  …»

                                                                        Αλ. Μπλοκ

Γιὰ 2, 3 ποτιράκια ποὺ τὴν κεράσαμε

                           ― χαλάλι της ―

χτὲς βράδυ, στὸ μπὰρ μὲ τὶς ρωσσίδες

ἡ  Ὡραία Κυρία

μᾶς ἀπήγγειλε / στὰ ρώσσικα, ἀπὸ στήθους

στίχους

τοῦ Πούσκιν

τοῦ Μπλὸκ

καὶ

τῆς Τσβετάγιεβα / ἡ ἀγκαπιμιένιι μυ πιίτρια! μᾶς λέει

Ἐγὼ  ( καιρό ’χα νὰ βρεθῶ σὲ πραγματικὴ ποιητικὴ βραδυά )

Δὲν τὸ κρύβω, συγκινήθηκα.

ΟΧΙ

" Ό χ ι ! "

                     BLaise Cendrars                                                                                                    

Καὶ πάλι ὄχι!

Δὲν ἔχω οὔτε καὶ θέλω μαζύ σας πάρε-δῶσε

Στὴν πίτα τῶν μεγάλων ἔργων σας

                               μερτικό, μερσί, νὰ λείπει

Ἀπ’ ἔξω, κάλλιο

μὲ τὸ σκυλολόϊ τῶν πληβείων

νὰ χάβω μύγες καὶ νὰ κάνω χάζι τὶς λακκοῦβες

στὰ σταυροδρόμια

ὁποὺ συχνά-πυκνὰ τσακίζουνε τ’ ἁμάξια τους

καὶ κάποτε τὰ μοῦτρα τους οἱ μεθυσμένοι μας

κ’ οἱτουρίστες, ποὺ περνᾶνε μ’ ὕφος νεο-ἀποικιοκρατῶν.

ΟΥΡΑΝΟΣ

     Στὴν Μάσα

«Δῶστε μας πίσω τὸν οὐρανό !»

                                             Γκέο Μίλεφ

Τὴν πατρίδα μας

                         στὸν οὐρανὸ

νὰ χτίσουμε ἀπ’ τὴν ἀρχὴ

ξανὰ

τὶς κοινότητές μας

σπίτια κήπους χωράφια

νὰ καλλιεργοῦμε

τὸ στάρι τὸ σταφύλι τὰ γράμματα

ξανὰ

κ’ ἕνα ἐργοστάσιο νὰ δουλεύουμε

νὰ φκιάνουμε χιόνι τὶς χῆνες μαδώντας

ξανὰ

καὶ τὴ δημοσιὰ νὰ ἔρχονται

τὰ τσίρκα νὰ μᾶς ξετρελαίνουνε

νὰ φεύγουν νὰ φεύγουμε μαζύ τους κ’ ἐμεῖς

( οἱ καλύτεροι ἀπὸ μᾶς )

γι’ ἄλλους

                          πέρα οὐρανούς .