Diogenis Galinis two poems

When the poets whistle

The banks rob

blackmail

rampage

and the

poets

whistle

Translation: Christos Rodoullas Tsiailis 

The Revolution of the sewage

The Intellectual Elite of

the revolution

Rejects all poems by

Diogenis Galinis

- Hurrah (!) to the

revolution of the

sewage

Translation: Christos Rodoullas Tsiailis 

https://allpoetry.com/Giorgos_Vlachos

https://www.poemhunter.com/member/AddNewPoem/?poemid=57387256

Γιώργος Βλάχος : Το Ποντίκι

'' ΄Οταν στη χώρα της αποστασίας μιλάνε για αποστασία ''

Τρυπώνω , ξετρυπώνω -δεν έχει σημασία- είμαι ένα ποντίκι και μπαίνω στην ουσία . Τη γάτα δε φοβάμαι που λένε εξουσία , γιατί είμαι ένα πλάσμα με ανεξαρτησία . Παρ ' όλο που τη φάκα της τη λεν λογοκρισία , σε κάθε της ατόπημα μιλώ με παρρησία . Κι αυτή μου αντιστέκεται με την υποκρισία και το τρελό της έρωτα με την αποστασία. Τα όργανα μου ζάλισε με τη νομοθεσία , αυτή που πάντα έζησε με την ασυδοσία . Και τίποτα δεν έμαθε για τη λεηλασία του τόπου που μαράζωσε , και κάνει την Οσία . * γραμμένο το 1990

'' π.σ. Μέσα στης ζωής το τετραβάγγελο ''

Γιώργος Βλάχος : Εισαγγελέας δεν θα βρεθεί για την κάθαρση ...

                                                               Φώτο : Διογένης Γαλήνης

Τ' αστέρια 

 χορεύουν  ζεϊμπέκικο   

 στην πλατεία Κυριακού

 Πλανόδειοι άνεμοι τρέχουν

 με τη πραμάτεια

 στον ώμο

 Το βελούδινο δάκτυλο

 της εξουσίας

 εκπυρσοκροτεί

 Ο ποιητής

 ήλιος με γραβάτα

 στις 19:00

                               

ενδίδει

 στη πρόσκληση 

 της ν ύ κ τ α ς

 Η ποιήτρια

 τον αγκαλιάζει

 τον φιλάει

 σταυρωτά

 με σκόνη στο αίμα

 ζητά οινόπνευμα

 μένει με το στόμα

 ανοικτό

 καταπίνει μύγες

 καπνίζει

 προσβάλει

 χειρονομεί

 μιλά για τον Βούδα

 που δεν είδε

 παρασημοφορεί

 τον εαυτόν της

 τη μαστούρα και 

 τη τρέλα

 Ο λογοτεχνικός πρωκτός

 χειροκροτεί

 το γεγονός

 Το πείραμα πέτυχε

 Είπαν

 Τελικά η μ ύ γ α είναι

 λέξη ποιητική και

 εισαγγελέας δεν θα βρεθεί

 για τη κάθαρση.

12-04-08 

ΟΙ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

https://eirinigalinou.blogspot.com/2011/09/httpgiorgosvlahos.html


'' Διανοούμενοι του καμπινέ

οδηγούνε την κούρσα ''

Γιώργος Βλάχος

 ( δεν έχω visa  για την ελευθερία )

Ξέρω επιστήμονες σε πολιτιστικούς φορείς , που εξαναγκάζονται σε παραίτηση με χίλια δυο εξευτελιστικά τερτίπια . Ξέρω υπαλλήλους με μηδενικά προσόντα που ακόμα και σήμερα κατέχουν μόνιμες θέσεις στο χώρο του πολιτισμού . Ξέρω ηθοποιούς που δουλεύουν εξαντλητικό ωράριο σε φωτοτυπάδικα , οι οποίοι θα έβγαζαν μάτι στην Επίδαυρο , αν οι κρατικές σκηνές μας είχαν την τόλμη να ανεβάσουν τα στάνταρ όσων πληρώνουν με δημόσιο χρήμα . Ξέρω ζωγράφους τόσο καλούς , που έξω θα ήταν ανάρπαστοι , να διδάσκουν σχέδιο στα σχολεία .Ξέρω συγγραφείς χωρίς καθόλου εισόδημα που γράφουν αληθινή λογοτεχνία χωρίς να τους αναγνωρίζει κανένας . Ξέρω ανθρώπους με διδακτορικά από σπουδαία ιδρύματα να μην πηγαίνουν ούτε για καφέ γιατί δεν έχουν να τον πληρώσουν . Ξέρω πνευματικούς ανθρώπους που είναι στα αζήτητα , ενώ κάποιοι άλλοι , μονίμως οι ίδιοι , εξακολουθούν να θεωρούνται ως οι φωστήρες της πατρίδας . Ξέρω , επίσης παρέα των διαπλεκόμενων , ημιμαθών και μετριότατων , που επί χρόνια πιάνει τον χώρο σπουδαίων ανθρώπων , δεν αισθάνεται καλά τελευταία . Γιατί ; Διότι βλέπει ότι το οχυρό << μπάζει >>  πλέον νερά , ό,τι ήταν να μασήσει το μάσησε και της έχει μείνει μόνο το καύκαλο . Οι κροκόδειλοι του πολιτισμού που περνιούνται ως η πνευματική ελίτ αυτής της χώρας χύνουν τα δάκρυά τους κρυφίως . Τα περασμένα μεγαλεία και οι τεμενάδες τελειώνουν μαζί με κάθε λογής << ευγένειες >> , που κατάντησαν η χαρά κάθε ατάλαντου , ο οποίος περιμένει εντιμότητα μόνο από τους άλλους , πάντα προς όφελός του και ποτέ προς όφελος της τέχνης που υπηρετεί . Βαρέθηκα πια τα χλιαρά , τις κλίκες , τις ταμπέλες , τους αυτιστικούς που ανεβάζουν ρεπερτόριο , τους λογοκλόπους , τους μέτριους που περνιούνται για πνευματικοί κολοσσοί , τις γερασμένες φίρμες που ενώ <<  πατώνουν >>  βγαίνουν πάλι στον αφρό . Ελάχιστοι άνθρωποι στην Ελλάδα διαθέτουν τόσο εκτόπισμα κουλτούρας ώστε να το διοχετεύσουν και στους άλλους . Οι περισσότεροι μπλοφάρουν παριστάνοντας τους πρωτοπόρους μεταμοντερνιστές τα ιδιοφυή <<  τέρατα >> της τέχνης , τους οικουμενικούς , τους παγκόσμιους καλλιτέχνες . Η παρτίδα , όμως , ( και η πατρίδα ) δεν σώζεται με μπλόφες . Σώζεται κυρίως από αυτούς που αξίζουν και ας μην τους ξέρει κανένας . Ο φάκελος κουλτούρα και πολιτισμός στην Ελλάδα είναι ο χειρότερος κι απ ' το Κυπριακό . Και θέλει χρόνο μέχρι να ανοίξει διάπλατος , να δούμε ποιος είναι ποιος και να ξημερώσει μια άσπρη μέρα .

  

ΠΟΝΤΙΚΙ art    22/9/2011                                        ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΓΕΛΙΔΑΚΗ 

Η κηδεία του Νίκου Καζαντζάκη, 5/11/1957

 

Γιώργος Βλάχος : Με τη νυχτερινή περίπολο του Rembrandt

https://www.rijksmuseum.nl/en/collection/SK-C-5

The Night Watch, Rembrandt van Rijn, 1642

<< Στη Χριστίνα Τ >>

 Η ΄Ανοιξη σε βομβαρδισμένο τοπίο ζητά καταφύγιο .

Αραχνιασμένα κοινοβούλια καταπίνουνε μύγες .

Η Πανσέληνος διανυκτερεύει σε διάδρομο ψυχιατρείου .

Η ένδεια σημαιοφόρος καρικατούρας , όταν ο ποιητής

τετραγωνίζει τον κύκλο , το σύνταγμα βαδίζει ασύνταχτο ,

οι νόμοι παράνομοι κυκλοφορούν από υπόνομο σε

υπόνομο , τα κύτταρα του έρωτα ταξιδεύουν και τραγουδούν 

με τη Νυχτερινή Περίπολο του Rembrandt το άγνωστο 

Refrain : Με στίχους

τ' αστέρια πυροβόλησα

Αγκύρας και Αχαρνών

 αγκυροβόλησα .

20.10.2022

https://www.poemhunter.com/poem/rembrandt-1/

Giorgos Vlachos : Under Monet's Signature

Under Monet's signature


To Marianna


When blue night mattresses

cover the city

Schizophrenia , depression , deception

they all cross the avenues

or rather swim in redness

the green rain stagnates

in the brothel's garden

the cat leaning on the stair

landing shuffles the deck of cards

a sweating Eros slides on a female

yet so manly river his signature

Monet .

 

                                                                         10.11.2008

 

                                                                

Translation :  Christos Rodoullas Tsiailis

https://www.poemhunter.com/poem/under-monet-s-signature/

https://allpoetry.com/poem/11958746-Under-Monet-s-signature-by-Giorgos-Vlachos

https://hellopoetry.com/poem/1123763/under-monets-signature/

Διογένης Γαλήνης : Kostoul-istan 7

Халабуда на улице, свой домик на дереве

                                                                 

                                                                 Kostoul-istan

κράτος

( χα χα χα and χου )

επιδομάτων

περιττωμάτων

και

πολιτικών

αποπάτων

Διογένης Γαλήνης

9 . 9 . 2022 

https://www.poemhunter.com/poem/kostoulistan-7/

Γιώργος Βλάχος : Δίκοχα ,Πηλίκια ,Μπερέδες

Δίκοχα , πηλίκια , μπερέδες , κι έμποροι με κυβερνάνε κοκαΐνης . Γέμισε ο πλανήτης με χαφιέδες και στο άπειρο να ψάχνεις για να μείνεις . Σαπουνόπερες μου δείχνουνε το δρόμο, να στρώσω τη ζωή μου σε κρεβάτι κι η καρδιά μου ν' αγαπά τον αστυνόμο που μιλάει με τα όπλα στη Βαγδάτη. Φασκελώνουν την Ειρήνη οι προστάτες -σαν τους κλέβει τη παράσσταση στη μάχη- κι οδηγούνε σε κελιά τους λιποτάκτες να τους κρίνουνε αγράμματοι φελάχοι. Το μέλλον ζωγραφίζουνε με σφαίρες της εποχής μου αόρατοι Πικάσσο. Τρελά μυαλά εξουσιάζουν τους αιθέρες μα θα'ρθει μέρα,για να τα δικάσω. Το μέλλον ζωγραφίζουνε με σφαίρες κι ας τολμήσουν να μου πουν το πόθεν έσχες για τους πύργους σε διάττοντες αστέρες οι στρατοκράτες που με παίζουνε σε λέσχες. Πλυντήρια που πλένουνε με σκόνες, να καθαρίζουνε βρώμικους λεκέδες, Κι απ'τη γη μου,ποιος θα διώξει τους πατρόνες, π'αγαπάει κι όλο γλείφει τους σκεμπέδες. Ποντίκια τραγουδάν στους υπονόμους και συ να μουρμουρίζεις ένα γρίφο. Σ'απόπατους να γράφω εγώ τους νόμους και της ζωής την άχρηστη την ψήφο. Με ζώνουνε τα φίδια και φωνάζω για τα σκουπίδια που σηκώνουνε κεφάλι. Δεν είμαι απ' τα παιδάκια που λουφάζω κι αν θέλετε,θα τους το πω και πάλι: Το μέλλον ζωγραφίζουνε με σφαίρες της εποχής μου αόρατοι Πικάσσο. Τρελά μυαλά εξουσιάζουν τους αιθέρες μα θα'ρθει μέρα για να τα δικάσω. Το μέλλον ζωγραφίζουνε με σφαίρες κι ας τολμήσουν να μου πουν το πόθεν έσχες για τους πύργους σε διάττοντες αστέρες οι στρατοκράτες που με παίζουνε σε λέσχες. Από την ποιητική συλλογή: MΕΣΑ ΣΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟ ΤΕΤΡΑΒΑΓΓΕΛΟ

 

Γιώργος Βλάχος : [ Δεν γράφω για να περνά η ώρα ... ]

 

 

 Δεν γράφω για να περνά η ώρα ,

μπαχαλοπνίχτρες επίκουροι ,

διάκονοι του σκότους ,

επίσκοποι της διαφθοράς ,

φορτηγατζήδες πτωμάτων .

Δεν υπάρχω χωρίς αιτία .

Το αιτιατό μου εκτοξεύεται

σαν πυρινοτράγουδο

απ' τα σπλάχνα του έρωτα ,

της φύσης τ' ανεξερεύνητο κρανίο

και την επανάσταση των κυττάρων .

Δεν κελαηδάει στο Αιγαίο

από μεγαλοαστική πολυθρόνα .

Δεν γλείφει συνέδρια φρακοφόρα ,

ράσα , Ροβεσπιέρους , ρομφαίες

και σύνεδρους χαβιαρολιχουδιάρηδες .

Δεν συνεστιάζεται με καταξιωμένους

υπόνομους .

Το ναρκοπέδιο της Θέμιδος

βομβαρδίζει με ρίμες και στίχους .

Τον ποδονίφτη της γης

κλωτσάει στον απόπατο της ιστορίας

με όλα τα σύμβολα ,

σκυλιά αδέσποτα

σε μεταρρυθμιζόμενα βράδια

14.11.2000

π.σ. Δεν έχω visa για την ελευθερία

Γιώργος Βλάχος : Νέα Υόρκη , Αθήνα , Πεκίνο

Νέα Υόρκη , Αθήνα , Πεκίνο ,

μαστούρα , μπαζούκας , πορείες ,

του κόσμου τα νήματα λύνω

κι ακροβατώ σε ροζ ιστορίες .

 

Αστέρια , σταυροί και δρεπάνια ,

κοιλαράδες , φτωχοί , μανιφέστα ,

τον κόσμο σταυρώνουν τσογλάνια

κι από πάνω ζητάνε τα ρέστα .

 

Σατανάδες  ντυμένοι ηγέτες ,

απ' τις οθόνες μοιράζουν καρβέλια ,

την Ειρήνη βυζαίνουν ικέτες

και την αγάπη μου ντύνουν κουρέλια .

 

Στου πλανήτη το άδειο στομάχι

τα ζάρια τους ρίχνουνε φαύλοι ,

κι αναρωτιέμαι το τέλος που θα 'χει

η παρτίδα που παίζουνε τάβλι . 

Γιώργος Βλάχος [π.σ. Μέσα στης ζωής το τετραβάγγελο ]

 

Θάνος Φωσκαρίνης : Εθνική διατριβή

 

 

Κι έτσι φτάσαμε στο θαύμα . Δούλευες και σ' αρπάξαν την

μπουκιά . Ο θείος Νίκος νταλικιέρης από μαγκιά κυνήγησε

και βίασε τη μάνα . Ψυχοπαθής εκείνη αποτελειώθηκε . Η

γυναίκα του κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα πριν μεταλάβει

μας έφερνε χριστόψωμα και φτηνά γλυκόλογα να κλείσει ο

στόμας . Ο άλλος θείος μάς έκλεψε χρήματα πολλά . Η θεία

Γιώτα έφερνε σπίτι άγιες εικόνες να ξορκιστούμε κι ωσαννά .

Θεούσα . Γνώριζε καλά όλες τις χριστού οργανώσεις , ζωή ,

αδελφότης θεολόγων ο σωτήρ και άγιος Φλωρίνης .Να γρά-

φτούμε να σωθούμε . Τα παιδιά της βρίσαν βαρέσαν ώσπου

τον πατέρα .Τη νύχτα ο θόρυβος του δρόμου χτυπούσε στα

μηλίγγια τού τίναζε στον αέρα μπαμπάκι τα μυαλά . ΄Ολο

έτσι . Νέα Λιόσια πολλά . Μετανάστες ενδοχώρας μιζέρια και

βρομιά . Ποιος θα πεθάνει πρώτος ρωτούσανε γελώντας .

Ποιος θα ζήσει έπειτα .΄Οπου αγκάλιαζε το μάτι γύρω ση-

κώνονταν τα μπάζα . ΄Ισως και να σε μαχαίρώσουνε απόψε

για το χάζι λέγαν . Εξάρχεια μικρά . ΄Ετρεχες να βρεις το δι-

κιο σου στο πουθενά . Καθένας με τα δίφραγκά του . Αλίμονό

σου αν είσαι άνεργος στα χαμηλά . ΄Εβραζε η πόλη . Αγόραζες

χαπάκια να ξεχνάς . Τα σκουπίδια έξω σωρός . Απέραντες

χωματερές . Αγκαλιά φωτιές εδώ και στάχτες γύρω . Απερ

γίες . Το κρέας και ο διάβολος από κοντά . Ακρίδες στα

υπουργεία σε καρέκλες , λεκέδες πάνω στα χαρτιά . Η κω-

μωδία κι η αιωνιότης .Εφορίες και λοιπά το αιώνιο χαράτσι .

Η Δημοκρατία λέγαν στα δεκαπέντε , δεκαέξι , δεκαεπτά... Κι'

άλλοι παλεύαν μες στις φυλακές . Πίσω Ελλάδα . Ερωτευμέ-

νοι ως του θανατά . Πίσω Ελλάδα . ΄Οσοι σκορπίσαν δεξιά κι'

αριστερά συνέχισαν με δόσεις στα κρυφά . Που ζούμε ακόμα

λέω θαύμα . Και μην πολυμιλάς .

ιδού αλητάμπουρες

χουλιγκάνοι των ιδεών αξιότιμοι κομπιναδόροι

διάσημοι επιβήτορες στο τέρμα της φυλής

του δοξασμένου έθνους μας οικογενειοκράχτες

στο Ρωμιοστάν του μέλλοντός μας ζήτω

( ακολουθούν πιστά όπως πάντα

οι άγνωστες τουρκοκρατίες εκατονταετιών και βάλε )

έτσι ωραία να προχωρούν λοιπόν κι όταν εγώ απών

μπράβο και μπράβο

όμως μέχρι εδώ και μη παρέκει

οι ΄Ελληνες θα σας γκρεμίσουν

περίσσευμα ουδείς 

από την π.σ του ποιητή : ΒΑΡΟΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ

 

Εκδόσεις Δελφίνι

 

Γιώργος Βλάχος : ΄Ηπια καφέ στο κολωνάκι

 

Πρώτη δημοσίευση 9 Φεβρουαρίου 2009 στο Poemhunter.

 

Συνασπιστές
Πράσινοι ελέφαντες
Προλετάριοι της δεξιάς
Σκλάβοι της θέμιδας
Του τύπου ρουφιάνοι
Οστά της πασαρέλας
Ποιητές που δεν είδαν
Του όζοντος τη τρύπα   

Συμμαθητές μου απ' το Χαϊδάρι

Και το φαινόμενο 

Του θερμοκηπίου

Παρέλασαν
Σήμερα
Από
Μπροστά μου .

Την ώρα που μια μύγα
Κολυμπούσε στο καφέ μου
Κι ο ήλιος σκάλιζε τη μύτη του .

08-11-2000

Γιώργος Βλάχος : Στ'απέραντο αυτό φρενοκομείο

Στ' απέραντο αυτό φρενοκομείο
εγώ τη βρίσκω με Μπουκόβσκι
με τις '' Γυναίκες '' του και το '' Ταχυδρομείο ''
και συ το παίζεις Μαγιακόβσκι.

Στ' απέραντο αυτό φρενοκομείο
Εσύ μιλάς για Ντοστογιέφσκι
κι εγώ συνάλλαγμα μετράω στο ταμείο
για το ταξίδι μου στη Λέβσκη .

Αλλάξανε μωρό μου οι καιροί
κι από τα μάτια μας εδιώξαμε το πούσι

- οι προλετάριοι εγίνανε αστοί -

κι ετοιμάσου για να πάμε στον Πανούση .

Στ' απέραντο αυτό φρενοκομείο
εγώ τη βρίσκω με σαμπάνια
με τις τσάρκες μου στου ΄Αρη το μνημείο
και με το σέρφινγκ μου στα μπάνια .

Στ' απέραντο αυτό φρενοκομείο
εσύ μιλάς για το Σπινόζα
για το '' Κεφάλαιο '' που το 'βαλαν στ' αρχείο
και γω να ρεύομαι γκαζόζα .

 

Θεόδωρος Μπασιάκος

Επιτέλους, ο Γκαγκάν στον τυπογράφο. Τέλη Ιουνίου στα βιβλιοπωλεία! 

 V i v e r e F r e a k o l o s a m e n t e

 

Kostoul-istan 6

 

https://www.poemhunter.com/poem/kostoulistan-6/

ΑΠΕΡΓΙΑ ΘΩΜΑΣ ΜΠΑΚΑΛΑΚΟΣ

 

Ho Chi Minh : Poems

Hồ Chí Minh
Portrait c. 1946
President of the Democratic Republic of Vietnam
In office 2 September 1945 – 2 September 1969
Preceded by	Bảo Đại (as emperor of Vietnam)
Succeeded by	Tôn Đức Thắng
Prime Minister of the Democratic Republic of Vietnam
In office 2 September 1945 – 20 September 1955
Preceded by	Position established
Succeeded by	Phạm Văn Đồng
General Secretary of the Workers' Party of Vietnam
In office 1956–1960
Preceded by	Lê Duẩn
Succeeded by	Trường Chinh
Personal details
Born	19 May 1890 Nghệ An Province, French Indochina
Died	2 September 1969 (aged 79) Hanoi, Democratic Republic of Vietnam
Nationality	Vietnamese
Political party	Workers’ Party of Vietnam
Signature

 

 

 

<< ΤΟ ΧΑΝΙ >>

Οι καινουργιοφερμένοι εδώ – κανονισμός το θέλει -

περνούνε την πρωτοχρονιά πλάι στο κοπροβαρέλι .

Αν θες τον ύπνο να γευτείς , με σχετικό χουζούρι ,

θα χρειαστείς λεφτά γερά , κι όχι αλλαγή στο …γούρι .

ΣΚΑΚΙ

Για να διαβαίνουν οι ώρες μας το ρίχνουμε στο σκάκι .

Χιλιάδες πιόνια , αλόγατα χτυπιώνται στο δισάκι !

Γίνου : αστραπή στην έφοδο , στη σύμπτυξη , σταλίκι

τέχνη και πόδι ανάλαφρο χαρίζουνε τη νίκη .

Αγκάλιασε με μια ματιά σωστά να λογαριάσεις .

Χτύπησ’ αποφασιστικά , καιρό ποτέ μη χάσεις .

Συνάρματος : για ένα σου λάθος χάνεσαι ! ΄Ενα πιόνι

ή μια ευκαιρία π’ άδραξες , με θρίαμβο σε πληρώνει .

Κι ‘ άν , στην αρχή , ισοδύναμοι : στρατοί και στρατηλάτες ,

έναν πλευρίζ ‘ η νίκη , αυτόν όπου ‘χει νου και πλάτες .

Να ‘ σαι σωστός στην έφοδο , στην άμυνα σου επίσης ,

και τότε , στρατηγού – πανάξια – τίτλο θα κερδίσεις .

ΑΥΓΗ

Μπαίνει βαθειά στη φυλακή ο ήλιος ο πρωινός .

Σαν σκούπα παίρνει τον καπνό , την καταχνιά σκορπίζει .

Το σύμπαν πλημμυρά η πνοή της ζωής , και πάλι ορθός

Χαμογελά ο κρατούμενος , στη μέρα εκεί που ορθίζει .

<< ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΣΤΟ ΒΙΕΤ-ΝΑΜ >>

( πληροφορία του Πρακτορείου Χίτς-Ντάο ,

δημοσιευμένη στον τύπο του Ναν-Νίνγκ )

Απ ‘ τη σκλαβιά , καλύτερ’ η θανή , το μαύρο χώμα !

Τις κόκκινες σημαίες της , στητές η χώρα θα ‘χει .

Μ’ αλοίμονο για μένανε !  Στη φυλακή ‘ μαι ακόμα .

΄Αραγε , πότε θα μπορώ να βγω κι εγώ στη μάχη ;

ΑΓΓΛΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΤΗ ΚΙΝΑ

΄Εφυγαν οι Αμερικανοί κι οι Εγγλέζοι ” τσουπ-και- να…>>

Τα ζήτω , την επιτροπή τους χαιρετούνε , τα ί δ ι α !

΄Ομως , για μένα : επίτροπο λαού , μες στο Βιέτ-Ναμ ,

τα <<ζήτω>> είν ‘ αλλιώτικα , κάπως σαν… ξεκουμπίδια .

ΜΙΣΟ ΧΙΝΟΠΩΡΟ

Σαν καθρέπτης , το φεγγάρι , στη μισοχινοπωριά

κάνει όλη τη γης να λάμπει τ’ αργυρόφωτό του τάσι .

Μα στα σίδερα όσους λυώνουν , πρρέπει να μη λησμονά

κάθε τυχερός που κάνει στο σπιτάκι του γιορτάσι .

Κι ο κρατούνενος γιορτάζει τη μισοχινοπωριά ,

μον’ π’ αγέρας και φεγγάρι : κάσσα γίνονται , με ξόδι .

Μη μπορώντας να γιορτάσει το φεγγάρι ως λαχταρά ,

δένει την καρδιά μαζί του και το παίρνει καταπόδι .

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΛΕΦΤΑ

΄Ε ξ ω , τους παίχτες με λεφτά , η αστυνομία τους πιάνει ,

Στη φυλακή ,όμως , λέφτερα χορταίνουνε μπαρούτι .

Και σκέφτονται περίλυποι : καλό ‘ ναι δω λιμάνι ,

τι κρίμα να μη ‘ ρθώ πιο μπρος μέσα στη λέσχη τούτη .

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΟΥ- ΜΙΝΓΚ

Με σέρνουν στο Ναν -Νίνγκ , σαν το σαρίδι ,

και στο Ού ι Μίνγκ με ξαναστέλνουν πάλι .

Χαίρουν να αυγαταίνουν το ταξίδι :

τη μαύρη στράτα , στράτα πιο μεγάλη . Φ τ ά ν ε ι !

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ

Που βγήκε από τη φυλακή

μπορεί να ξαναχτίσει χώρα .

Πιστός λογιέται , συφορές που αντέχει

κι όποια μπόρα .

΄Οποιος τη χώρα του πονά

ποιο το καλό της ξέρει .

Και ξέρει ανθό της λευτεριάς

σε ποιό θα βρει παρτέρι .

ΤΟ ΣΚΥΛΙΣΙΟ ΚΡΕΑΣ ΤΟΥ ΠΑΟ-ΣΙΑΝΓΚ

Στο Κουό -Τέου τρω φρέσκο ψάρι ,

στο Πάο -Σιάνγκ , τρώνε σκυλί .

Κι ο δεσμοφύλαξ φιγουράρει

για εμπειρογνώμων , σαν βολεί !

Ο ΚΟΥΛΗ ΠΟΥ ΣΤΡΩΝΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ

Δαρμένος από τον αγέρα , απ’ τη βροχή μουσκίδι ,

το δρόμο ο κούλη στρώνει κι είναι δίχως τέρμα οι κόποι .

Με αμάξια , μ’ άλογα ή πεζοί , που πάνε για ταξίδι ,

τάχατες να στοχάζουνται τους κόπους του όλ’ οι ανθρώποι .

Μετάφραση : Σταύρος Μελισσινός

 

Δεν έχω visa για την ελευθερία

Ο  ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΧΟΣ μας χορηγεί μια ποιητική << visa  για την ελευ-

θερία >> . Διακρίνουμε στη << visa >> αυτή μια δριμύτατη γλώσσα , όπου ,

όπως τονίζει ο ίδιος , << λέω τα πράγματα ως έχουν >> και << η νύκτα κα-

λά κρατεί ... >> . << Στο όνομα της ελευθερίας μου >> , λέει ο ποιητής της

εξέγερσης , << χαστουκίζω το σύμπαν >> . Ο Βλάχος είναι << επαίτης των

στίχων >> ωρύεται , de profundis , << αφυπνιστείται >> !

Ο Βλάχος περιγράφει την << πένα >> του σε τι δεν προσφέρει υπηρεσίες ,

στο πώς << τραγουδάει με τα σκυλιά >> , σαν μια << τρέλα >> , μια << αστρά-

τευτη κόρη >> που , σαν << παιάνας >> , << κυματίζει >> μέσα στο απέραντο

κενοτάφιο άρνησης και παραλογισμού της εποχής μας για την οποία

<< ο Θεός >> ο ίδιος λέει << παιδί μου , τίποτε δεν είδες ακόμη >> . Ο Βλά-

χος λέει ότι είναι ένας ποιητής << γυμνός  >> , ένας << εξόριστος... σχοινο-

βάτης >> , << μ' έναν στίχο ανάθεμα >> , ένας εραστής της απόλυτης μέ-

ρας >> . Αυτός ο εραστής με μια γλώσσα Λάβα-Ηφαιστείου μας λέει

<< δεν έχω visa για την ελευθερία >> , και έτσι μ' αυτή την confessio δεί-

χνη ότι βρίσκεται στο δρόμο της αληθινής ποίησης .

Στα ποιήματα του Βλάχου απουσιάζει ο ευφημισμός αλλά δεν απου-

σιάζει η λυρική ποίηση , επιχωριάζει η δριμύτατη γλώσσα αλλά απου-

σιάζει η γλωσσική νεύρωση παρά την εμμονή σε μια σεξοφανή φρα-

σεολογία για λόγους ποιητικής υβριστικής με κριτικές τάσεις . Η φρί-

κη του σύγχρονου κόσμου δεν οδηγεί τον ποιητή σε υστερική αντιπα-

ράθεση αλλά προκαλεί διάκριση και κραυγές για αφύπνιση και

υπέρβαση . Η οργή για τα αρνητικά φαινόμενα αποτελεί μια ελπίδα

για το αύριο του ανθρώπου , η κραυγή ένα signum μιας άλλης νέας

μέρας . Μια ανάγνωση των ποιημάτων του Γιώργου Βλάχου δεν οδη-

γεί σε απογοήτευση , οδηγεί στην επιδίωξη για μια πραγματική visa

ελευθερίας , στον αγώνα .

Ο Μ. Βασίλειος στο Λόγο του << Περί του Αγίου Πνεύματος >> , όπου

μας παραθέτει μια δριμύτατη κριτική του παρόντος , λέει << τι γαρ

όφελος τω όντι κεκραγέναι προς άνεμον , ούτω βιαίας ζάλης κατεχού-

σης τον βίον...  ( έτσι ) πάσα δε ακοή βαρυτάτοις και αήθεσι ψόφοις

κατακτύπείται >> χωρίς σημαντικό αποτέλεσμα .

Μέσα σ' αυτήν την << αταξίαν και σύγχυσιν >> στην << χαλεπή >> , << προφα-

νή >> , << αδιάλλακτο >> << έριδα >> , όπου << κλονείται δε πάντα και κατασεί-

εται >> όπου << σκοτόμαινα >> , << φιλονικεία >> , << στάσεις >> , << αμύθητος ω-

θισμός επί τας προεδρίας >> , << σπουδαρχίδαι >> και φανητιώντες >>

<< ακοσμία >> , << πικροί ...  εξετασταί >> , << αγνώμονες και δυσμενείς κρι-

ταί >> , κ.λ.π. πρέπει να προσέχουμε << διότι ο καιρός πονηρός έστιν >> ,

μήπως δεν ακούγεται τίποτα λόγω << τοσούτων θορύβων >>.

Γι' αυτό η καμπάνα του Γιώργου Βλάχου - ας ενοχλεί πιθανόν με τον

ήχο της - τελικά , την ώρα του εσπερινού ενός ανάποδου κόσμου , κα-

λεί στον όρθρο της ελευθερίας ...

 

Γ. Δ. ΦΑΡΑΝΤΟΣ

 Καθηγητής Φιλοσοφίας

7.7.2005