Γιώργος Βλάχος : [ Κάτω απ'την υπογραφή του Monet ]

Σοδειά τεύχος 13
σ . - 24 -

Γιώργος Βλάχος : [ Κρεολένια μαργαρίτα του πλανήτη ]

Κρεολένια μαργαρίτα του πλανήτη,

μιγάδα του έρωτα,

αναδυόμενη άνοιξη,

απ'του βυθού σου τα μονοπάτια

και τις αρμύρας σου την ανάσα

ήλιος σταυροφόρος

χαμογελάει.

Κρεολένια μαργαρίτα του πλανήτη,

άστρο μεσημεριού,

νεραιδοκοτυλήδονη μέρα,

στο αρχιπέλαγος των ματιών σου

κοραλένια άστρα ταξιδεύουν

Μπαλαρίνα στων ανέμων το πέρασμα.

Εκατομμύρια γαλαξίες χορεύουν

στο νεύμα των χειλιών σου.

΄Οταν ο Saturn φιλάει την Ανδρομέδα,

ο Betelguese τα λέει με το Marques

στις αλυκές σου .

Οι ποιητές σου αναδυόμενοι προφήτες.

Και όταν ο ουρανός σου κλαίει βροχή

οι πειρατές σου δίνουν στασίδι

στον έρωτα να ξαποστάσει.

Γιώργος Βλάχος

δεν έχω visa για την ελευθερία

σ . - 37 -

Γιώργος Βλάχος : [ Η γυναίκα , ο έρωτας , η επανάσταση ]

 Στον  Derek Walcott

H γυναίκα , ο έρωτας , η επανάσταση .
Η Τρίαινα , ο Ποσειδώνας , η θάλασσα .
Να τι βλέπει ο ποιητής
μέσα από σειρηνοκόχυλα άστρα
και τη μήτρα των στίχων :
ήλιους θηλυκούς και αρσενικά φεγγάρια ,
λευκούς και μαύρους θεούς
και τη σημαία του Barbados
με την Τρίαινα των ματιών της
πάνω απ’ την αρμύρα
και μέσα από το βυθό της ιστορίας
να χαιρετάει
Caribbean Είμαι Εδώ .

19 . 10 2000

 


To : Derek Walcott


La mujer , el amor , la revolucion .

El Tridente , Poseidon , el mar .

Esto ve el poeta

dentro de las estrellas conchas asirenadas

y la matriz de los versos :

soles femeninos y lunas masculinas

dioses blancos y negros

y a la bandera de Barbados

con el Tridente de sus ojos

sobre la brisa marina

y dentro de la profundidad de la historia

saludar

Caribe Estoy Aqui

19 . 10 . 2000

Γιώργος Βλάχος
 δεν έχω visa για την ελευθερία

σ . - 38 -

Γιώργος Βλάχος : [ Τα βράδια σου ηχογραφώ ... ]

Τα βράδια σου ηχογραφώ 

σε δωμάτιο ψυχιατρείου

με φτυσμένες φάτσες ,

αποστάτες της μέρας ,

υπόνομους  λόγους

και πεινασμένα μάτια .

Ταξιδεύτρα θεά

ο ουρανός σου βρέχει άστρα .

Τα μάτια σου ,

αμαζόνια μαργαριτάρια ,

βλέπουν ρεβολουσιονάριους πότες

και αποπήματα .

Ροχαλητά σκύλων

συντροφεύουν τον ύπνο σου ,

εφιάλτες τραγούδια και άσπονδους ήλιους

Ποιητές συνταχτείτε

Αγάπη μου αφουγκράσου

το αύριο της τρέλας μου 

στην Αθήνα της παράνοιας .

Δημοσιευμένο στη Πνευματική ζωή

Νοεμβ.Δεκ .2007

και περιοδικό Δίφωνο Ιούνιος 2006

τεύχος 129

Γιώργος Βλάχος
δεν έχω visa για την ελευθερία
σ . - 39 -

Γιώργος Βλάχος : [ Η αγάπη μου δουλεύει σε Bar ... ]

Μια παράφωνη νύχτα
τα δόντια μου λύθηκαν :

H αγάπη μου δουλεύει σε Bar
σερβίρει ποτά σε ρεμάλια , χαφιέδες
και μπράβους .
Ο έρωτας μεροκάματο είναι
τα βράδια .
Τα πρωινά κοιμάται σε μονόκλινες
μοναξιές .
Αγάπη μου κοιμήσου
μέσα σε νοθευμένη
vodka και  whisky .
Το καρουμπαλάδικο σε πήγε
στ' αυτόφωρο .
Η αγάπη μου στο κρατητήριο
κι εγώ
σ' αίθουσα αναμονής ψυχοπαθών .


Ιούνιος 2000

Γιώργος Βλάχος

 δεν έχω visa για την ελευθερία

σ . - 40 -

                                                                                                              

 

[΄Οταν ...]

σ . - 57 -

 ΄Οταν

κάποτε

βρέθηκα

στη

Βουλή

των

πολυεθνικών

εταιρειών

και

με

ρώτησαν

ποιος

είμαι

είπα :

Είμαι ο Κόκκινος Βούδας

Είμαι η Μουσουλμάνα νύχτα

Είμαι η Αγία Τράπεζα .

Γιώργος Βλάχος

δεν έχω visa για την ελευθερία

σ . - 40 -

 

Γιώργος Βλάχος : [ Με το στίχο τσεκούρι ...]

Με το στίχο τσεκούρι

κόβω τον ουρανό στα τέσσερα.

Καίω τη γενειάδα του

Σολζενίτσιν στον κάμπο

της τέχνης.

Με το δρεπάνι έρωτα θερίζω

τα γκουλάνγκ και τις σοδειές

κλασικών δημιουργών.

1961 χτες

Η Σβετλάνα Αλεξάνδροβνα

γεννήθηκε στον πάγο.

Χτενίστηκε η στέπα

Λούστηκε ο άνεμος κόκκινη βροχή

Ο ήλιος είχε πράσινα μάτια

Κίτρινα πάρκα τραγούδησαν

Οι βράχοι ανάσαναν.

Ο πάγος βούρκωσε

Δάκρυσε και ο Βόλγας

με τα κόκκινα μάτια

των ψαριών του.

Τα βράδια παίζουν βιολί

με τη χορωδία των άστρων

πάνω στα μαλλιά του Μαγιακόβσκι.

Η τρέλα πήρε το δρόμο του Εμιγκρέ.

Σήμερα 2001 λεωφόροι

οδηγούν τη Σβετλάνα Αλεξάνδροβνα

στο ορθόδοξο ψυχιατρείο

'' η Ελλάς '' .

27-11-2000
 

Επίσης το ποίημα είναι δημοσιευμένο εδώ : genesis.ee.auth.gr/dimakis/Pneymzoi
 

και εδώ : poemhunter.

[ ΄Οταν κάποτε ]

΄Οταν κάποτε αποδημήσω εις Κύριον

το τριαντάφυλλο-γη θα τραγουδάει

τη χαμένη του Διεθνή.

Εκατομμύρια ΄Αγιοι Εμιγκρέδες θα τραγουδάνε

τη χαμένη τους Διεθνή.

Εκατομμύρια δάκρυα-στίχοι θα τραγουδάνε

τη χαμένη τους Διεθνή.

Κι ο ποιητής με τη γλώσσα -Σειρήνα θα καλεί

εκατομμύρια ΄Αγιες πόρνες να ραίνουν το

σώμα-ποίημα με ανθόστιχους

για τη χαμένη τους Διεθνή.

19-20.9.2000

δεν έχω visa για την ελευθερία

σ . - 43 -

Γιώργος Βλάχος : Τι είδα με τη πανσέληνο του Λβοφ

 

 

Ενώ  μία πόρνη μ' αναζητάει

για να τη σώσω με το τραγούδι μου ,

ενώ η Ινδία εξοπλίζεται

για να κατακτήσει το Πακιστάν ,

ενώ το Πακιστάν εξοπλίζεται

για να κατακτήσει την Ινδία ,

ενώ οι σεισμόπληκτοι παραμένουν

σεισμόπληκτοι ,

ένα πιάτο μαγειρίτσα , κοστίζει ,

40.000 δρχ. στη Μύκονο .

Ενώ ο πρόεδρος Πούτιν , που κατοικούσε

με αρουραίους και κατσαρίδες ,

παραθερίζει σήμερα στη Κριμαία ,

άλλος φαλακρός δικτάτωρ εξοχιάζεται

κι εγώ δεν ξέρω που .

Ενώ τα μακαρόνια έχουν το ζουμί

κι όχι το ζουμί τα μακαρόνια .

Χιλιάδες πάρκα έχουν γίνει

παγκάκια ηδονής ,

οι ποιητές λένε μπουρδολογίες

και παραθερίζουν στα ράφια των ματιών τους

το κόστος ζωής τραγουδάει στα ύψη ,

οι γυναίκες λικνίζουν τον κώλο τους

χωρίς χρέωση ,

οι πολίτες του πλανήτη κινούνται

μ' ένα κωδικό στο χέρι ,

χιλιάδες τηλεπαρουσιάστριες

εκφωνούν θανάτους χαμογελώντας .

Ενώ το ρύζι την αστερόεσσα γλείφει

βλέπε Βιετνάμ ,

ενώ άσπρη , κόκκινη , μαύρη ή μπλε

σκόνη οδηγεί τα μυαλά τους ,

βύσσινα στάζουν απ' τα μπαλκόνια

οι μάκινες τρέχουν της διανοίας ,

η γη καταριέται τη γεωργία ,

τα δημητριακά ταξιδεύουν με γιαούρτι

και οι κομμουνιστές χαιδεύουν τη βάλανο

των μουσουλμάνων ,

όρα Κούβα ,

τα νεύρα 7.000.000.000 ψυχοπαθών

χρειάζονται απονεύρωση .

Ενώ η θάλασσα κατέστη χεσμένη θυγατέρα

του Ποσειδώνα ,

η γη χαλβαδιάζει τον ΄Αρη

αγοραπωλησίες οικοπέδων

συνάπτονται στο διάστημα ,

όλα έχουνε χάσει το μπούσουλα

κι εγώ γράφω όλο τα ίδια ,

τράγοι και ρουκέτες έχουν το λόγο .

Ενώ ο δολοφόνος του Πάλμε παραμένει

ασύλληπτος ,

οι ξεβράκωτοι παρακρατικοί της Θεσσαλονίκης

πήγαν από 'κει που ήρθανε ,

ο καπιταλισμός είναι ο μόνος

τραγουδιστής ,

ο Βούδας πίνει χαμομήλι και διαβάζει τη Daily Mirror

στο Νέο Δελχί ,

εγώ ταξιδεύω με ανασφάλιστο

τρένο .

Οι ποιμένες σπουδάζουν θυρωροί σε μαντρωμένα

κελιά ,

η Κατερίνα Γώγου , ο Καρυωτάκης κι εγώ

συνταξιδιώτες στη ζωή και στο θάνατο .

Ο δοσίλογοι της διανόησης

μ' ανακηρύσσουν τον τελευταίο ποιητή

του αιώνα ,

και το πόιημα ετούτο δεν θα το διαβάσει

κανείς ,

στο αγαπητό μου Νεπάλ

κατεδαφίζουν το θρόνο ,

στη Κουάλα Λουμπούρ μαστιγώνουν

τον ήλιο ,

στο Περού κιτρινιάρικα μικροτσίπς

ηγούνται των Ιντιος ,

στη Βραζιλία οι Νορντεστίνος

παραμένουν Νορντεστίνος

στη Sri Lanka κάτι γίνεται .

Ενώ τα διεθνή δικαστήρια

δικάζουν άλλους

και όχι τους εαυτούς των

μεταλλαγμένα τρόφιμα

καταπίνουν οισοφάγοι

μεταλλαγμένες τροφές

τα στομάχια αλέθουν

και μεταλλαγμένα κόπρανα

καταβροχθίζουν τα ψάρια ,

στην εποχή της μετάλλαξης

και παγκοσμιοποίησης

μεταλλαγμένος συνυπογράφω

και ρακένδυτο άστρο .

Ενώ οι ναύτες τρώνε τα νύχια τους στ' αμπάρια ,

και το δάκρυ τους πνίγουν σε μια χούφτα τσιμέντο

τα κυτταρά μου η λαμαρίνα αλέθει

αίμα ξερνάω πάνω στο χαρτί

κι από την κόλαση μέσα περνάω κάθε μου στίχο ,

απ' του διάβολου μέσα το μάτι

εκτοξεύω το σπέρμα μου .

Χύνομαι σε ακόλαστους μεσημβρινούς

από τον Ισημερινό έως το Μακάο .

Και υψώνω φωνή στους Αθάνατους

από τα στενά του Μαγγελάνου έως το Βόρειο

ακρωτήριο ,

από το Τρινιντάντ και Τομπάγκο έως το Τόκιο

στο χείμαρο τούτο ν' αντισταθούνε ,

αν έχουν τη δύναμη .

΄Η αν τους κρέμονται , έστω και λίγο ,

ας τολμήσει έστω και ένας

τον καταρράκτη των στίχων μου τούτο ν' αγγίξει .

Και προκαλώ τα Νόμπελ Λογοτεχνίας με φράκα

και τα ξεπλυμένα με βόμβες  Νόμπελ Ειρήνης

ν' αναμετρηθούν μαζί μου :

γιατι η Κορέα δεν είναι μία

αλλά δύο ακόμη ;

γιατί την Κύπρο αντικρίζω σα φλέβα κομμένη

στο χάρτη ακόμη ,

την Υεμένη να σκούζει σαν αγκυροβολημένη

καδένα ,

και τη χώρα του Μπαγκλαντές να πλέκει δίχτυα ,

να μασάει κάρι

και να πνίγει το θεό της στα σύννεφα ;

Ενώ η γη δεν έχει πλέον μάτια να δει ,

ενώ ο πλανήτης δηλώνει νεκροταφείο ζωής ,

Τ' αρσενικά αποστήματα  -αιώνες τώρα-

αδυνατούν να τα βγάλουνε πέρα .

Κάθε τους νότα αλλού αρμενίζει .

Η παράνοια στις φλέβες των σπαρταράει .

Το θερμοκήπιο της ιστορίας δεν τους ανέχεται άλλο .

Αμαζόνες γυναίκες ας αναλάβουν τα σκήπτρα .

Τώρα .

Και ενώ Νερούδα και Σικελιανός δεν θα συναντηθούν ποτέ

Εγώ τα μάτια μου βγάζω

και τη γλώσσα μου κόβω ,

διαμελίζομαι .

Τα μυαλά μου τινάζω στον αέρα ,

για να με δω

σελίδα πρώτη στις ειδήσεις

ή σε ένα κιόσκι της Ομόνοιας

να μ' έχουν κρεμασμένο .

 

9.6.2001
Γιώργος Βλάχος

δεν έχω visa για την ελευθερία

σ - 46 ,47, 48 ,49 -

Της πλύστρας ο γιος και τα έργα του Ι

σ . - 66 -

 

Δεν χαιδεύω του Βοναπάρτη
τ'αυτιά
και του λαδέμπορου της εξουσίας
τ'αμελέτητα

- Σαλαγεύω με το νου
ό,τι του ποιητή το μάτι
διακρίνει

- Λέω τα πράματα ως έχουν

Το βράδυ πείνασε
στο Καζακστάν
η έρημος απόπατος
καμήλες και άλογα
αναπνέουν αέρα Κίνας .
Κοράνι και Παλαιά Διαθήκη
παίζουνε σκάκι
τ'άστρα στάζουν
ωχρά σπειροχαίτη
και κάτι σαν πύον .

Και μια ξεκάλτσωτη πέτρα
κύλησε νότια
λάδωσε τη μηχανή
στο βόθρο των ματιών της
φύτεψε τρίχες στο κεφάλι
έβαλε τ'αυτιά στη θέση τους
κοίταξε καλά γύρω
και πέτρινα ονειρεύτηκε

Εγκαταστάθηκε
στις Αχαρνές
΄Εχει και ονοματεπώνυμο
- 'ρχιδης
Διδάχτηκε πάλη
για τη πάλη των τάξεων
ίσως .
Αρωματίστηκε .
Δεν έμαθε να διαβάζει .
Γράφει ανάποδα .
Κατουράει γυναικεία
και στη πράσινη Ελλάδα Ε.Ε.
παραχαράκτης
νταβατζής
και τοκογλύφος .

18-05-2001

Γιώργος Βλάχος

δεν έχω visa για την ελευθερία

σ. - 50 . 51 -

 

Της Πλύστρας ο γιος και τα έργα του ΙΙ

Η ΄Ανοιξη κατάπιε τη γλώσσα της

Τη μήτρα της σφράγισε με χιλιάδες λουκέτα .

Τα μελίσια κάνουν στάση εργασίας .

Τα λουλούδια μηρυκάζουν το αρωμά τους .

Το καλοκαίρι στον κόσμο του .

Φθινόπωρο και χειμώνας μου είπαν

πως είδαν της πλύστρας το γιο

δηλητήριο να χύνει από τα μάτια

επάνω στο τραπέζι ,

στα χείλη του φίδια να κουνάνε τις ουρές τους

και λάβες να σέρνουν το σώμα τους .  .

Ηφαίστειο σε στύση ,

η γη σε εγρήγορση .

Τα λαγούμια υπερχείλισαν ,

τ ' απόβλητα πνίγουν τη χώρα .

Πυρρίχιους στις ρώγες του χορεύουν σατανάδες ,

Τα δόντια του προτάσσει στο Θεό ,

Γυναίκες εκδίδει

κάτω από το θρόνο του Ξέρξη

στο όρος Αιγάλεω .

Ο νόμος τυφλός

και αόμματοι νομοθέτες

χειροκροτούν .

Τα βραδύγλωσσα παιδιά του πουλάει

για ένα κεμπάπ ,

στο σφυρί τα βγάζει

και με κλωτσιές τους λέει '' καλημέρα ''

στη λεωφόρο των κάδων .

Της Παναγίας τρυπάει τα μάτια .

Του Χριστού δαγκώνει τ' αυτί

από την εικόνα

και τη ματώνει .

Θεός του το χρήμα .

Τις σάρκες της μάνας του μασάει ,

στο σπερματοδοχείο του τις ρίχνει .

Τα κόκκαλά της για παχνίδι των σκύλων τα δίνει .

Του αδελφού του τρώει το μεδούλι

και σε μια κουταλιά νερό τον πνίγει .

Τα οράματα κλειδωμένα στο συρτάρι

καραδοκούν .

Η γυναίκα του δημόσια βερβελιά

μ' αλεργικό σύνδρομο τραβά τα μαλλιά της

- Κυρίως τα κάτω -

Κι απ' την ουρήθρα της πύον πίνει για νερό .



15.7.2001

δεν έχω visa για την ελευθερία
σ . - 52 .53 -