Γιώργος Βλάχος

                                             Δαγκώνει ο ήλιος τα χείλη του

 Η Σελήνη ξεριζώνει παρωνυχίδες

Κι εγώ αμόλυβδη δεν έχω για το μέλλον

Η γενιά σου και η γενιά μου

άνεργη φλέβα .

 Οι ποιητές πλατιάζουν ,

δεν βλέπουν το χαμόγελο

του πεινασμένου ανθοπώλη .

Συντεχνίτη , αφυπνίσου !

΄Οχι άλλο χώμα

στα μάτια σου .

Διανοούμενοι του καμπινέ

οδηγούνε τη κούρσα .

Ο ποιητής δεν πρέπει

να κοιμάται ποτέ .

Στρατιές ανέργων

μασάνε στραγάλια

σε καφενεία και πάρκα .

Δεν κατάλαβαν την αλυσίδα

με το βαρίδι στο πόδι

ακόμη .

Απότιστες γλώσσες

και δακρυσμένα φεγγάρια

στη στέγη μου

κυλάνε .

Μανάδες αυτοχειριάζονται .

Το ' να άστρο σκοτώνει τ' άλλο .

Και στη Bourbon Street

άσπροι και μαύροι ,

λευκοί και έγχρωμοι

χορεύουν juzz-rock

χωρίς ορχήστρα .

Το ποίμνιό μου δεν θέλει

ορχήστρα

το ποίμνιό μου δεν έχει μαέστρο .

Δεν έχει τα μαγικά

δάκτυλα του Σοπέν .

Είναι και μαέστρος και ορχήστρα

και μπαγκέτα και χορωδία

ολόκληρη είναι .

Αύριο πανεργατική απεργία

μεθαύριο ούτε μια βιτρίνα

ζωντανή

για να κελαηδάει

και να καθρεπτίζεται .

Ντύθηκα γυναίκα ,

έβαλα την κάλτσα για τσαντόρ

και βγήκα

να χαλιναγωγήσω τον πλανήτη

δεν θέλω να κοιμάμαι

σε ξύλινα σεντόνια .

Ο Θεός βλαστημάει

την ώρα και τη στιγμή

που μας έσπειρε

και ο υιός του χειρονομεί

από ψηλά

Αν και σταυρωμένος .

Τα δάκτυλα της γης κομμένα

οι αναρχικοί κάτι πάνε να πουν

ο Παρθενώνας στο βάθος

σαν αόμματη νύχτα .

Τα δόντια του πλανήτη

δεν είναι ζωντανοί οργανισμοί

είναι πινέζες πάνω στο σταυρό του Ναζωραίου

τρώγω το σκουληκιασμένο

σώμα του κούλη

στη Βομβάη

κάνω υπέρβαση εαυτού

και χαστουκίζω το σύμπαν .

Ο Πλανήτης έχει λευχαιμία .

19-5-2001

Γιώργος Βλάχος

δεν έχω visa για την ελευθερία

σ . - 56 , 57 -