Το Κίνημα του Νταντα

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ . ΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑ , ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟ

Ο ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ
Ο ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΟΣ
σ . - 92 -

Πριν να αναλύσουμε  το κίνημα του Νταντά , καλό είναι να πάρουμε μια γεύση της διάστασης που έχει για ένα σύγχρονο κοινωνικό κατεστημένο . ΄Ετσι κατά την Encyclopaedia Britannica : << Το Νταντά υπήρξε ένα λογοτεχνικό κίνημα με διεθνές πλαίσιο και χαρακτήρα μηδενιστικό που διάρκεσε από το 1915 ως τα 1922 >> , κατά δε το Larousse << ονομασία εσκεμμένη , κενή νοήματος ( που ) διλάχτηκε στο λεξικό ανάμεσα στις πιο ανώδυνες λέξεις και υιοθετήθηκε από ένα λογοτεχνικό κίνημα που εκδηλώθηκε στα 1916 και που αποσκοπούσε , με τη διακωμώδηση και το παράλογο , το τυχαίο , την ενόραση , να καταστρέψει την παραδοσιακή κοινωνία , παιδεία και τέχνη για να επανεύρη την αυθεντική πραγματικότητα >> .

Στην ουσία κανένα κίνημα δεν προσφέρεται λιγότερο για να ανάλυση από το αντισυμβατικό και μηδενιστικό Νταντά , το οποίο αρνείτο όχι μόνο την κάθε συμβατικότητα αλλά και τον καθωσπρεπισμό , την μουσειακότητα και το καλό γούστο .O Tristan Tzara μάλιστα , από τα ιδρυτικά του μέλη , χάρη κυρίως στην προπαγανδιστική τάση του οποίου το κίνημα οφείλει την εξαπλωσή του , γράφει χαρακτηριστικά : << Ο κυβισμός ήταν μια σχολή ζωγραφικής , ο φουτουρισμός μια πολιτική κίνηση . Το Νταντά είναι μια νοοτροπία >> και << Μην εμπιστευόσαστε το Νταντά . Το Νταντά είναι τα πάντα . Το Νταντά αμφιβάλει για τα πάντα . Αλλά οι πραγματικοί Νταντά είναι εναντίον του Νταντά >> .

Το Νταντά γεννήθηκε γύρω στα 1916 - φέτος συμπληρώνονται ενενήντα χρόνια από την εμφάνισή του και ενώ η Ευρώπη ρημαζόταν από την λαίλαπα του Α' Παγκόσμιου Πολέμου που εκτός από τις καταστροφές που επέφερε -σήμανε και την αρχή μιας ηθικής κρίσης και χρεωκοπίας ιδεών και μιας αναθεώρησης της στάσης ζωής . Παράλληλα με την δυσβάσταχτη ηθική συντριβή , που δημιούργησε στις συνειδήσεις των Ευρωπαίων ο πόλεμος , η εποχή εκείνη σημαδεύτηκε από την εμφάνιση επαναστατικών προσωπικοτήτων -σαν των Darvin , Marx , Freud , Einstein , καλλιτεχνικών κινημάτων σαν του Ιμπρεσσιονισμού και του Φοβισμού , του Κυβισμού και Φουτουρισμού . Η επιστροφή ειςεαυτόν και η ρήξη με την αντικειμενική πραγματικότητα έχει δρομολογηθεί . Οι Ντανταιστές , που στην αρχή στράφηκαν κατά των πολέμων , επιζητούν , όπως και οι διάδοχοί τους υπερρεαλιστές , την αποκάλυψη του κόσμου του ασυνείδητου και τον τορπιλισμό των συμβατικοτήτων και του καλού γούστου .

Δεν είναι τυχαίο ότι ο Huelsenbeck και ο Ball είχαν στην αρχή προσχωρήσει στον εξπρεσιονισμό και ο Arp στον κυβισμό .

Τον Φλεβάρη του 1916 ο Γερμανός ποιητής Hugo Ball έστησε ένα καλλιτεχνικό καμπαρέ στην Ζυρίχη , το Cabaret Voltaire , όπου στην αρχή γίνονταν , σε ένα χώρο με ζωγραφιές και σκίτσα , fauves , εξπρεσσιονιστών , κυβιστών και φουτουριστών , απαγγελίες ποιημάτων των Rimbaud , Apollinaire , Jarry και Laforgue .Πολύ γρήγορα όμως το ήπιο κλίμα άλλαξε . Το νέο κίνημα που προέκυψε ονομάστηκε νταντά , από το άλογο στην γλώσσα των νηπίων ή του ναι ( ντα ντα ) στην ρουμανική ή την ουρά της αγελάδας σε κάποια αφρικανική διάαλεκτο . Οι εεκδηλώσεις τώρα περιορίζονται . Απαγγέλλονται τα << ταυτόχρονα ποιήματα >> ή οι καλλιτέχνες επιδίδονται σε ηχηρούς << θορυβισμούς >> ( bruitismes = θορύβους από κλειδιά ή κιβώτια ) . Το Νταντά έχει γεννηθεί . Πολύ γρήγορα το μικρόβιο του Νταντά μεταδόθηκε στη Γερμανία όπου πήρε πολιτική διάσταση από τους Johannes Baader ,Richard ,Huelsenbeck και Raul Hausmann . Επειδή όμως το πολιτικό στοιχείο ελάχιστη σχέση έχει με το Νταντά , γρήγορα το κίνημα σ' αυτή τουλάχιστον τη μορφή ατόνησε .  

Από την άλλη μεριά για να ξαναγυρίσουμε στη Γαλλία ο Marcel Duchamp με το έργο του : << Το Γυμνό που κατεβαίνει μια σκάλα >> που αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία της ζωγραφικής διαρρηγνύει , δίνοντας πλαστικό χαρακτήρα σε ένα έργο ζωγραφικής , τους θεσμούς του με τον νατουραλισμό και ανοίγει τον δρόμο στα ready-made .Τα ready-made συγγενεύουν με τα objets trouvés , όπως τα έβλεπαν οι Κινέζοι και οι Γιαπωνέζοι και έχουν σχέση με την έκφραση του αντικειμενικά τυχαίου που προσδίδουν σ' αυτά οι υπερρεαλιστές . Αλλά από τους Ντανταιστές δίνεται περισσότερη έμφαση στο γεγονός ότι υπονομεύεται το καλό γούστο και ο συμβατικός καθωπρεπισμός , καθώς εκλέγονται κοινότοπα αντικείμενα χρηστικής σημασίας , βλ. Τροχός ποδηλάτου ( 1913 ) , Βάση για κενά μπουκάλια ( 1914 ) και ένα ουρητήριο με τίτλο η Πηγή ( La Fontaine ) .

Πέραν της Γερμανίας , όπου οι Ντανταιστές επεκτείνονται εκτός του Βερολίνου και στην Κολωνία και το Αννόβερο , το κίνημα φτάνει στην Αμερρική εκπροσωπούμενο από διεθνιστές εκπροσώπους του απ'όλα τα μέρη του κόσμου : Jean Arp ,Francis Picabia ( Γαλλία ) , Emy Henning and Hans Richter

( Γερμανία ) , Walter Sterner , Sophie Taneber ( Ελβετία ) .

Και ενώ το κίνημα παρακμάζει στη Ζυρίχη , φτάνει στο Παρίσι όπου συνααντά γερά ριζωμένο τον μοντερνισμό βασισμένο στην παράδοση των Mallarme , Baudelaire , Rimbaund και Jarry . Ηορμή του Νταντά αναχαιτίζεται με αποτελέσματα η << Littérature >> το περιοδικό ιδρύθηκε το 1919 από τους Louis Aragon , Philippe Soupault και André Breton να μην είναι καθαρά ντανταιστικό έντυπο . 

Κάτι που επιτυγχάνεται μόνο με το Bulletin Dada που εκδίδεται τον Φλεβάρη 1920 . Ενώ σαν το αποκορύφωμα των Ντανταιστικών εκδηλώσεων στο Παρίσι κατά την διάρκεια ενός Φεστιβάλ Νταντά εκσφενδονίζονται στους καλλιτέχνες αυγά και μπιφτέκια .

΄Ολα πηγαίνουν καλά για το νέο κίνημα . Το γεγονός όμως της δημόσιας δίκης του Maurice Barres αποκαλύπτει τις διαφορές στους κόλπους του κινήματος και ο Breton προτείνει την σύγκληση συνεδρίου για να διερευνηθεί η θέση του μοντερνισμού . Η σοβαρότητα των προθέσεων του Breton προκαλεί , ως ασύμβατη με το κίνημα , θύελλα αντιδράσεων και παραιτήσεων . O Breton διακόπτει τις σχέσεις του με τον Tzara .Ο Tzara διαφωνεί με τον Picabia . Σε μια βραδιά Νταντά μάλιστα ο Breton , o Aragon και ο Eluard σύρονται ( Ιούλιος 1923 ) , έξω από Παρισινό Θέατρο . Τα γεγονότα αυτά στην ουσία σηματοδοτούν και την διάλυση του Νταντά που κανείς πια δεν παίρνει στα σοβαρά .

΄Ισως το κίνημα διάρκεσε τόσο όσο χρειαζόταν . ΄Οντας άρνηση κατά βάση , δεν κατόρθωσε παρά να προλειάνει το έδαφος για τον Υπερρεαλισμό που αναδύεται από τους κόλπους του . Υπήρχαν όμως μέσα

στον γενικό παραλογισμό του κινήματος θετικά στοιχεία όπως : οι καταγγελίες του πολέμου ,της κακώς εννοούμενης ηθικής και άλλων κοινωνικών δομών , της μουσειακότητας της τέχνης κ.λ.π.

΄Οπως έλεγε ο Jean Arp , οι Ντανταιστές ήθελαν να συλλάβουν τη γλώσσα του φωτός , να προκαλέσουν την εγρήγορση του κόσμου . Γι' αυτό καλούνται ναα δημιουργήσουν καινούργιες λέξεις στα << ταυτόχρονα ποιήματα >> . Τέλος , το Νταντά επιχειρεί μια επίθεση κατά του ορθολογισμού αφού << η διάνοια χαρακτηρίζεται από μια φυσική ανικανότητα να κατανοήσει τη ζωή >> . Ο απόλυτος μηδενισμός του , απλά αντικατοπρίζει την ίδια την εποχή του . Κατά τον Tzara , << κάθε δραστηριότητα είναι μάταιη >> . Κατά τον Breton , << δεν πρέπει ο άνθρωπος ν' αφήνει ίχνη από το περασμά του >> . Οι Ντανταιστές , σαν ακραία συνέπεια των Ρομαντικών πριν απ' τους 

Υπερρεαλιστές , επιχειρούν να ανανεώσουν την κουρασμένη συνείδηση του ανθρώπου , να ανακαλύψουν μια καινούργια σχέση με την πραγματικότητα επικρατεί του σοβαρού σκοπού . Αντίθετα με την βιομηχανοποίηση , την τυπολατρεία , τις χρεωκοπημένες ιδέες , την παραδεδεγμένη αισθητική και τον καθωπρεπισμό , οι Ντανταιστές έρχονται σε ρήξη με τον Νατουραλισμό , τον Κυβισμό και τον Φουτουρισμό , αντικατοπτρίζοντας τον παρανοικό και θρυμματισμένο κόσμο της πραγματικότητας ή όπως αναγράφεται στο Τέλος του Κόσμου του Huelsenbeck :

<< Εδώ που έφτασαν τα πράγματα σε τούτο τον κόσμο

οι αγελάδες κάθονται στα τηλεγραφόξυλα και παίζουν σκάκι .

Ο Παπαγάλος κάτω από τις φούστες της ισπανίδας χορεύτριας

τραγουδάει λυπημένα σαν σαλπιγκτής του επιτελείου 

και τα κανόνια θρηνούν ολημερίς .

Αυτό είναι το τοπίο της λεβάντας για το οποίο μιλούσε

ο κύριος Δήμαρχος όταν έχασε το μάτι του .

Μόνον η πυροσβεστική υπηρεσία

μπορεί να διώξει τον εφιάλτη από την τραπεζαρία ,

όμως όλοι οι σωλήνες του νερού είναι κομμένοι . >>

Παρά το γεγονός ότι ελάχιστα πρωτοτυπεί έναντι των φουτουριστών ( μόνον κατά τον διεθνιστικό του χαρακτήρα ) και έναντι των κυβιστών , αποτελεί ένα μαχητικό κίνημα που μέσα από την απόλυτη άρνηση προετοιμάζει το έδαφος για εκείνο που θα ακολουθήσει , δηλαδή τον υπερρεαλισμό .

Γιατί στην Ιστορία της τέχνης αν το Νταντά είναι άρνηση , ο Υπερρεααλισμός είναι θέση .

ΛΕΝΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΟΥ

Δοκιμογράφος

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

- C.W.E.Bigsby : << Νταντά και Σουρρεαλισμός >> Ερμής ,1972

- Χέρμπερτ Ρηντ , << Ιστορία της Μοντέρνας Ζωγραφικής >>, εκδ .Υποδομή ,1977

- Χέμπερτ Ρηντ , << Ιστορία της Μοντέρνας Γλυπτικής >> ,εκδ Υποδομή , 1979 .