Με μια ρουπία να κουρνιάζει
στην τσέπη ,
με την Ινδία ερωτευμένη ,
με τον Γάγγη να κυλάει στο αίμα ,
με τον χρόνο ασίκη
να με κοιτάει στα μάτια
και τη γυναίκα έρωτα ,
να καλπάζει ,
εγώ ο πιο ασήμαντος
που είδες ,
έσπασα το φράγμα
και έτη φωτός αναρριχήθηκαν
στη πυραμίδα των βουρλισμένων
μου στίχων :
Ο Αλέξανδρος δεν αναπαύεται ποτέ .
Δεν είναι θνητό παράσιτο στην Τ.V .
καρφωμένο .
Δεν είναι διαπλεκόμενη σαπουνόπερα
στου χρόνου τη φούσκα .
Δεν είναι Givanchy κινητήρας
και αρώματα BMW .
Είναι :
΄Εφηβος άνεμος ,
έναστρος ποδηγέτης ,
αριστοκράτης του έρωτα ,
προσάναμα της γήινης
θλίψης .
Με τη μητέρα σελήνη στρατολογήθηκαν
σε αιώνια μνεία .
Γιώργος Βλάχος
δεν έχω visa για την ελευθερία
σ . - 18 -
