Αλέξανδρος Σούτσος

( 1803- 1863 )


 Ο ΕΠΙΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ
ΕΠΙ Ι. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

Φοίνικες και ταλαράκια το πουγκί μου κουδουνίζει ,

και το στόμα μου σαμπάνιες και ριζόγαλο μυρίζει

χαιρετάτε με μέ σέβας , με βαθύν προσκυνισμόν

επιστάτης , κύριοί μου , έγινα οικοδομών .

Τερερέμ , λαλά , λαλά

η δουλειά πάγει καλά .

΄Εκτακτε Διοικητή μου , πόσα γρόσια θησαυρίζεις ;

΄Οσα παίρνω σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο τα κερδίζεις ;

΄Εκτακτα τον μήνα παίρνεις εσύ χίλια ... κι' ας να μη !

Εγώ παίρνω τρεις χιλιάδες εις την κάθε πιθαμή .

Τερερέμ , λαλά , λαλά

η δουλειά πάγει καλά .

Η αυτού Πανεξοχότης μ' αγκαλιάζει κάθε μέρα

μα ρημάζω το Ταμείον : αλλού βλέπει βλέπει πέρα .

Φθάνει μόνον πουρνό βράδυ να τον λέγω εις τ' αυτί

τι φρονεί ο ένας κι ' άλλος και τι δρόμο περπατεί

Τερερέμ , λαλά , λαλά 

η δουλειά πάγει καλά .

Σήμερον το Ναύπλιόν μας η πρωτεύουσά μας είναι

αύριο θα είναι , λέγουν , αι περίφημαι Αθήναι 

τότε γρόσια μιλιούνια , τότε δα θα ξοδευθούν ,

και πατόκορφ ' απ' εμένα αι Αθήναι θα κτισθούν .

Τερερέμ , λαλά , λαλά

η δουλειά πάγει καλά .

Κριματίζει όποιος λέγει πως εγώ μισώ τα φώτα

τα σχολεία , στην τιμή μου , τ' αγαπώ απ' όλα πρώτα ,

και πολλές φορές λαχαίνει στ' όνειρό μου να ιδώ

πως οικοδομώ Μουσεία , κι απ' το στρώμα τραγουδώ :

Τερερέμ , λαλά , λαλά

η δουλειά πάγει καλά .

Με κολλούνε οι γυναίκες και γλυκές ματιές με ρίχνουν

μ' όλες μου τες άσπρες τρίχες πως μ ' ορέγουνται με δείχνουν

γαμβρός είμαι όπου πάγω , κι ' εις το κάθε σπιτικό

ταπεινότατες προτάσεις υπανδρείας αγρικώ .

Τερερέμ , λαλά , λαλά

η δουλειά πάγει καλά .

Π.Π.ΑΝΘ.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ

Υπουργικόν Συμβούλιον πηγαίνω να καλέσω ,

Την γλώσσαν την ακράτητον του ΄Ελληνος να δέσω .

Και , χωρίς πλέον να ζητώ το ήθος μου να κρύψω ,

Εις τον λιμένα της Αρχής την άγκυραν να ρίψω .

Απόσπασμα από το θεατρικό έργο του ποιητή : Πρωθυπουργός

Διογένης Γαλήνης : Sinaia

 

 

 

 

https://www.poemhunter.com/poem/sinaia/



Ishikawa Takuboku : Μετά από μια πολύωρη συζήτηση

Ο τρόπος που διαβάζουμε , ο τρόπος που συζητούμε ,

Κι ο τρόπος που κοιτάζουμε ,

Θυμίζει τη Ρωσία πριν πενήντα χρόνια .

Συζητούμε τι θα κάνουμε ,

Αλλά δεν υπάρχει κανένας που να χτύπησε τη γροθιά του στο τραπέζι

Και να είπε << ΄Ολα για το λαό  ! >>.

Ξέρουμε τι γυρεύουμε

Και τι γυρεύει ο κόσμος

Και ξέρουμε τι πρέπει να κάμουμε .

Ξέρουμε περισσότερα απ' όσα ξέρανε στη Ρωσία πριν από πενήντα χρόνια .

Αλλά δεν υπάρχει κανένας που να χτύπησε τη γροθιά του στο τραπέζι

Και να είπε << ΄Ολα για το λαό ! >> .

Σε μας κυριαρχούν οι νέοι ,

Αυτοί δίνουν τον τόνο σε κάθε τι .

Ξέρουμε άλλωστε ότι οι γέροι θα πεθάνουν κι η νίκη θά' ναι δική μας .

Κοίτα πόσο είναι ζωντανοί και με πόση θέρμη συζητούν !

Κι όμως δεν υπάρχει κανένας που να χτύπησε

τη γροθιά του στο τραπέζι

Και να είπε << ΄Ολα για το λαό !>>.

Αλλάξαμε τρεις φορές κεριά στα κηροπήγια

Και σκνίπες πλένε στα κατακάθια στα φλυτζάνια του τσαγιού

Και τα κορίτσια έχουνε εκνευριστεί

Και η κόπωση φαίνεται σ' όλων τα μάτια .

Κι όμως δεν υπάρχει κανένας που να χτύπησε τη γροθιά του στο τραπέζι

Και να είπε << ΄Ολα για το λαό ! >>.

Μετάφραση : ΠΕΤΡΟΥ ΓΙΑΜΩΔΗ

  

Hans Magnus Enzensberger : Η μπαλάντα των αστών

 

 

Δεν έχουμε παράπονα .

Και δουλειές άχουμε

και δεν πεινάμε .

Τρώμε

τα εθνικά  προιόντα μας ,

τρώμε τα νύχια μας ,

τρώμε και τις εθνικές παραδόσεις .

Οι δρόμοι είναι πεντακάθαροι ,

οι νεκροί έχουν συντάξει τις διαθήκες τους ,

πόλεμος δεν κηρύχτηκε ,

όλα θα πάνε καλά .

Τρώμε

τα εθνικά προιόντα μας ,

τρώμε τα νύχια μας ,

τρώμε και τις εθνικές παραδόσεις .

Δεν έχουμε τίποτα να αμφισβητήσουμε ,

τίποτα να χάσουμε ,

τίποτα να πούμε .

Τα ρολόγια μας κουρδίστηκαν  .

Οι λογαριασμοί  πληρώθηκαν .

Κάναμε και το λουτρό μας, ακούσαμε , έξω , να περνά

και το τελευταίο -αδειο-λεωφορείo.

Γιατί , λοιπόν , να παραπονιούμαστε ;

Τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε;

Mετάφραση : ( ΝΙΚΗΣ ΒΕΡΓΗ )

 

 



Γιώργος Βλάχος : Ερωτική ποίηση .

 

  1 )

 

Με τη γύρη των άστρων στα χείλη

και σαλπιγκτές τους αιώνες ,

από την πεδιάδα του χρόνου

και τον κάμπο της ιστορίας δραπέτευσα

15 Αυγούστου 2000 .

Η μούσα κυοφορεί στο αίμα μου σαν τρέλα .

Ο Αίολος , συνταξιδιώτης , δηλώνει εκεχειρία .

Ο Τειρεσίας , καμηλιέρης , πίνει κρασί στην

όαση της Αθήνας .

Ικτίνος και Καλλικράτης χειροκροτούν το θαύμα .

Κι ο ποιητής , γυμνός απ' την τρέλα

και την Πανσέληνο ,

Μάνα των πυραμίδων ,

πορεύεται

με τη Sobkiv Halina

ταξίδι 360°

                                      16.8.2000

2 )

Η μούσα μου είναι φαροπούλα
στο μέγα της γης ακρωτήρι .
Χύνει τα μαλλιά της στη θάλασσα
της ιστορίας .

Μιλάει με λογάριθμους - στίχους .
Ανάβει το αίμα της φύσης .

Λαμπαδιάζει το σπέρμα του έρωτα
αστερισμούς και αστεροειδής ,
τον κόκκινο πλανήτη λαμπαδιάζει .

10 Γενάρη γεννημένη ,
αναδύεται μέσα από τη μήτρα των πόλων ,
διασχίζει τον πάγο με το έλκυθρο - στίχο ,
ταξιδεύει με την πιρόγα της ρίμας ,
ερωτεύεται και σαλπάρει ως τ' άστρα .

Υποκλίνονται οι ορίζοντες στο φως
των ματιών της .

Δεν αγκυροβολεί στη ράδα του ΄Ηλιου .
Είναι απαστράπτουσα θεά παρτιζάνα .
Στον πυρετό της ηδονής μου
τραγουδάει με τον Αλέξανδρο ,
με το Βυζάντιο ,
με τον πολιτισμό των μάγια και των ΄Ινκας .
Σε μυστικές πυραμίδες
διοχετεύει το φως της .

Στο Υukatan
θηλάζει νεογέννητους ήλιους .

Σαν ηφαίστειο της Kagoshima εκρύγνηται ,
όταν αγγίζουν τα παιδιά της .

                                                                                                                        11.10.2000

3 )

Είδα στις ακτές του Trinidad
να πλέκουν τα μαλλιά τους
νεραϊδοσείρηνα κοχύλια,
να τραγουδάνε Rege τα ψάρια
στη Jamaica,
τον έρωτα στην Karthagena να ωριμάζει
σα μάνγκο,
τους ποιητές του Νότου να χορεύουν Cubia.
Και την επανάσταση των ματιών τους
είδα
γύρω απ’ το άγαλμα του Bolivar.

19.10.2000

4 )

Στον Derek Walcott

H γυναίκα , ο έρωτας , η επανάσταση .
Η Τρίαινα , ο Ποσειδώνας , η θάλασσα .
Να τι βλέπει ο ποιητής
μέσα από σειρηνοκόχυλα άστρα
και τη μήτρα των στίχων :
ήλιους θηλυκούς και αρσενικά φεγγάρια ,
λευκούς και μαύρους θεούς
και τη σημαία του Barbados
με την Τρίαινα των ματιών της
πάνω απ’ την αρμύρα
και μέσα από το βυθό της ιστορίας
να χαιρετάει
Caribbean Είμαι Εδώ .

 

5)
 

  Ταξιδεύω μέσα από πράσινους πανσέληνους,
λειβάδια αστεριών, επίγειους Γαλαξίες,
θαλάσσια και επουράνια ρεύματα.
Και στο γιόμα της ΄Ανοιξης,
ένα κόκκινο ποτάμι έρωτα
βρέχει της εκβολές μου.


27.10.2000

6 )

 

Ο έρωτας είναι πιονέρος
στη κόκκινη πλατεία των στίχων.
Ανδαλουσιανός παρτιζάνος
με το ‘ να χέρι στο Θεό
και τ' άλλο στην Ειρήνη.

17.11.2000

https://www.poemhunter.com/poem/-

 

7 )

Κρεολένια μαργαρίτα του πλανήτη
μιγάδα του έρωτα,
αναδυόμενη άνοιξη,
απ' του βυθού σου τα μονοπάτια
και της αρμύρας σου την ανάσα
ήλιος σταυροφόρος
χαμογελάει.

Κρεολένια μαργαρίτα του πλανήτη,
άστρο μεσημεριού,
νεραιδοκοτυλήδονη μέρα,
στο αρχιπέλαγος των ματιών σου
κοραλένια άστρα ταξιδεύουν.

Μπαλαρίνα στων ανέμων το πέρασμα.

Εκατομμύρια γαλαξίες χορεύουν
στο νεύμα των χειλιών σου.
΄Οταν ο Saturn φιλάει την Ανδρομέδα,
ο Betelguese τα λέει με το Marques
στις αλυκές σου.

Οι ποιητές σου αναδυόμενοι προφήτες.
Και όταν ο ουρανός σου κλαίει βροχή,
οι πειρατές σου δίνουν στασίδι
στον έρωτα να ξαποστάσει.

Αθήνα 2000

8 )

Μια παράφωνη νύχτα τα δόντια μου λύθηκαν : Η αγάπη μου δουλεύει σε Bar σερβίρει ποτά σε ρεμάλια , χαφιέδες και μπράβους . Ο έρωτας μεροκάματο είναι τα βράδια . Τα πρωινά κοιμάται σε μονόκλινες μοναξιές . Αγάπη μου κοιμήσου μέσα σε νοθευμέννη vodka και whisky . Το καρουμπαλάδικο σε πήγε στ' αυτόφωρο . Η αγάπη μου στο κρατητήριο κι εγώ σ' αίθουσα αναμονής ψυχοπαθών . Ιούνιος 2000

9 )

Τα βράδια σου ηχογραφώ 

σε δωμάτιο ψυχιατρείου

με φτυσμένες φάτσες ,

αποστάτες της μέρας ,

υπόνομους  λόγους

και πεινασμένα μάτια .

Ταξιδεύτρα θεά

ο ουρανός σου βρέχει άστρα .

Τα μάτια σου ,

αμαζόνια μαργαριτάρια ,

βλέπουν ρεβολουσιονάριους πότες

και αποπήματα .

Ροχαλητά σκύλων

συντροφεύουν τον ύπνο σου ,

εφιάλτες τραγούδια και άσπονδους ήλιους

Ποιητές συνταχτείτε

Αγάπη μου αφουγκράσου

το αύριο της τρέλας μου 

στην Αθήνα της παράνοιας .

Δημοσιευμένο στη Πνευματική ζωή

Νοεμβ.Δεκ .2007

και περιοδικό Δίφωνο Ιούνιος 2006

τεύχος 129

10 )

Κάτω απ'την υπογραφή του Monet

Στη Μαριάννα

΄Οταν κλινοσκεπάσματα γαλάζιας νύκτας
τυλίγουν τη πόλη
σχιζοφρένεια , κατάθλιψη , απάτη
διασχίζουν λεωφόρους
ή κολυμπάνε στο κόκκινο
πράσινη βροχή λιμνάζει
στο κήπο του του μπορντέλου
η γάτα στο κεφαλόσκαλο
ανακατεύει τη τράπουλα
ο έρωτας ιδρωμένος κυλάει
επάνω σε θηλυκό κι αρσενικό
ποτάμι κάτω απ' την υπογραφή
του Monet .


10-11-2008

Under Monet's Signature

-To Marianna-

 

When blue night mattresses
cover the city
Schizophrenia, depression, deception
they all cross the avenues
or rather swim in redness
the green rain stagnates
in the brothel's garden
the cat leaning on the stair
landing shuffles the deck of cards
a sweating Eros slides on a female
yet so manly river his signature
Monet.
 

10.11.2008
 

Translation: Christos Rodoullas Tsiailis

https://allpoetry.com/poem/11958746-Under-Monets-signature-by-Giorgos-Vlachos
 

 

 

11 )

Leyla

Όταν ο μήνας Ιούλης
διέσχιζε με ποδήλατο
τη λεωφόρο Τ .Vladimirescu
στη Σινάγια

ο Ντενεμπόλα με κόκκινο
χιτώνα σταυροπόδι
πάνω από την επανάσταση
δίδασκε ιστορία
στα κεράσια

Η Leyla μαία απ’τη Νταμιέττα
απευθύνεται στους νόμους του Κέπλερ:
με την πανσέληνο ασυμβίβαστη
δεν αναγνωρίζω τη μεσημβρινή διάβαση
του ήλιου
το στίγμα πορείας
το ύψος των άστρων
σήμερα 11.07.1980
ξεγεννώ μέσα από τη μήτρα
του θηλυκού Δούναβη
το χαμόγελο
και τα μάτια
του έρωτα

31.07.2013

                                                                                  https://www.poemhunter.c

 

Τα οχυρά της Νάουσας

Μια βραδιά στην Νάουσα με αστροφεγγιά

Μπήκανε αντάρτες βάλανε φωτιά

Εεεεε βάλανε φωτιά

Κάψανε την τράπεζα κι'όλα τα χαρτιά

Για να ξεχρεώσουν την φτωχολογιά

Εεεεε την φτωχολογιά

Έβαλαν τα πάντζερ και τ'αυτοματά

Κι'όλοι οι μπουραντάδες πέσαν πτώματα

Εεεεε πέσαν πτώματα

Τα οχυρά της Νάουσας δεν υπάρχουν πια

Τα μετέτρεψαν οι αντάρτες σε ερείπεια

Εεεεε σε ερείπια

Δεν τα έχασε κανένας τα αλυσόδετά σκυλιά

Που γυρίζαν και ληστεύαν όλα τα χωριά

Εεεεε όλα τα χωριά

Τα οχυρά της Νάουσας δεν υπάρχουν πια

Μπήκανε οι άνταρτες βάλανε φωτιά

Εεεεε βάλανε φωτιά

https://lyricstranslate.com

Μια βραδιά στην Νάουσα με αστροφεγγιά

Μπήκανε αντάρτες βάλανε φωτιά

Εεεεε βάλανε φωτιά

Κάψανε την τράπεζα κι'όλα τα χαρτιά

Για να ξεχρεώσουν την φτωχολογιά

Εεεεε την φτωχολογιά

Έβαλαν τα πάντζερ και τ'αυτοματά

Κι'όλοι οι μπουραντάδες πέσαν πτώματα

Εεεεε πέσαν πτώματα

Τα οχυρά της Νάουσας δεν υπάρχουν πια

Τα μετέτρεψαν οι αντάρτες σε ερείπεια

Εεεεε σε ερείπια

Δεν τα έχασε κανένας τα αλυσόδετά σκυλιά

Που γυρίζαν και ληστεύαν όλα τα χωριά

Εεεεε όλα τα χωριά

Τα οχυρά της Νάουσας δεν υπάρχουν πια

Μπήκανε οι άνταρτες βάλανε φωτιά

Εεεεε βάλανε φωτιά

https://lyricstranslate.com

Μια βραδιά στην Νάουσα με αστροφεγγιά

Μπήκανε αντάρτες βάλανε φωτιά

Εεεεε βάλανε φωτιά

Κάψανε την τράπεζα κι'όλα τα χαρτιά

Για να ξεχρεώσουν την φτωχολογιά

Εεεεε την φτωχολογιά

Έβαλαν τα πάντζερ και τ'αυτοματά

Κι'όλοι οι μπουραντάδες πέσαν πτώματα

Εεεεε πέσαν πτώματα

Τα οχυρά της Νάουσας δεν υπάρχουν πια

Τα μετέτρεψαν οι αντάρτες σε ερείπεια

Εεεεε σε ερείπια

Δεν τα έχασε κανένας τα αλυσόδετά σκυλιά

Που γυρίζαν και ληστεύαν όλα τα χωριά

Εεεεε όλα τα χωριά

Τα οχυρά της Νάουσας δεν υπάρχουν πια

Μπήκανε οι άνταρτες βάλανε φωτιά

Εεεεε βάλανε φωτιά

https://lyricstranslate.com

Μια βραδιά στην Νάουσα με αστροφεγγιά

Μπήκανε αντάρτες βάλανε φωτιά

Εεεεε βάλανε φωτιά

Κάψανε την τράπεζα κι'όλα τα χαρτιά

Για να ξεχρεώσουν την φτωχολογιά

Εεεεε την φτωχολογιά

Έβαλαν τα πάντζερ και τ'αυτοματά

Κι'όλοι οι μπουραντάδες πέσαν πτώματα

Εεεεε πέσαν πτώματα

Τα οχυρά της Νάουσας δεν υπάρχουν πια

Τα μετέτρεψαν οι αντάρτες σε ερείπεια

Εεεεε σε ερείπια

Δεν τα έχασε κανένας τα αλυσόδετά σκυλιά

Που γυρίζαν και ληστεύαν όλα τα χωριά

Εεεεε όλα τα χωριά

Τα οχυρά της Νάουσας δεν υπάρχουν πια

Μπήκανε οι άνταρτες βάλανε φωτιά

Εεεεε βάλανε φωτιά

https://lyricstranslate.com

Μια βραδιά στην Νάουσα με αστροφεγγιά

Μπήκανε αντάρτες βάλανε φωτιά

Εεεεε βάλανε φωτιά

Κάψανε την τράπεζα κι'όλα τα χαρτιά

Για να ξεχρεώσουν την φτωχολογιά

Εεεεε την φτωχολογιά

Έβαλαν τα πάντζερ και τ'αυτοματά

Κι'όλοι οι μπουραντάδες πέσαν πτώματα

Εεεεε πέσαν πτώματα

Τα οχυρά της Νάουσας δεν υπάρχουν πια

Τα μετέτρεψαν οι αντάρτες σε ερείπεια

Εεεεε σε ερείπια

Δεν τα έχασε κανένας τα αλυσόδετά σκυλιά

Που γυρίζαν και ληστεύαν όλα τα χωριά

Εεεεε όλα τα χωριά

Τα οχυρά της Νάουσας δεν υπάρχουν πια

Μπήκανε οι άνταρτες βάλανε φωτιά

Εεεεε βάλανε φωτιά

https://lyricstranslate.com

Διογένης Γαλήνης

 

 

 



Χρίστος Τσιαήλης

 

 

 

 



Τίτος Πατρίκιος : Μπαλάντα ενός μικρού γραφειοκράτη

 

 

΄Ανθρωπος καθώς λεν πολύ συνειδητός .

΄Αλλοτες έλεγε τ' όνομα του Στάλιν

δυο-τρεις φορές την ώρα .

Τώρα θυμάται λίγο ξεχασμένο Μάρξ και Λένιν

μα πιο πολύ κουβέντες

συγχρόνων ηγετών της μόδας .

΄Ανθρωπος καθώς λεν πολύ συνειδητός .

΄Αλλοτε τολμηρός πολύ 

να κριτικάρει τους πιο κάτω .

Τώρα μιλάει που και που

για κριτική και προς τα πάνω

και ξεσκονίζει λίγο πιο διακριτικά .

΄Ανθρωπος καθώς λεν πολύ συνειδητός .

΄Αλλοτες έτοιμος να καταγγείλει όποιον διαφωνούσε

χαφιές , τσιράκι της Ασφάλειας , όργανο της Ιντέλλιτζενς .

Τώρα , αλληθινά αλλαγμένος ,

τον βγάζει μόνο ρεβιζιονιστή , οππορτουνιστή ,

κι επιεικώς , χαλαρό ηθικά .

΄Ανθρωπος πραγματικά συνειδητός

που τώρα όπως και πριν

στοκίνημα αφιερώνει

τη ζωή του ολόκληρη

έχοντας τη ματιά προσηλωμένη

στις πρώτες θέσεις στις εξέδρες .

πηγή :  ΤΑ ΕΚΑΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Ο Αυγέρης για το Σουρεαλισμό

ΑΛΙΕΥΣΕΙΣ ΣΤΑ ΘΟΛΑ ΝΕΡΑ ΜΙΑΣ ΑΓΟΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ

Ο Αντρέ Μπρετόν στο Μεξικό με τους Ντιέγκο Ριβέρα ,
Λέοντα Τρότσκι και Ζακλίν Μπρετόν , 1938 .

Ο Σουρεαλισμός ανεξαρτήτως συμβολής , δικαίωσης , εξέλιξης , υπήρξε σαφώς

επαναστατικός . Οι εκφραστές του στήριξαν τις ιδέες του Μαρξισμού και αγωνίστηκαν

για την επικράτηση του υπαρκτού σοσιαλισμού . Ανταποδίδοντας το ιερατείο του ό - 

μως τον πολέμησε , όντας πλέον αντιδραστική εξουσία . Οι τροτσκιστές τον φλερτά -

ρησαν κι έδειξαν διάθεση κατανόησης και συνεργασίας , κυρίως βέβαια για να χρησι -

μοποιήσουν τη δυναμική του ρεύματος και της ορμής των μαχητικών υποστηρικτών

του , αμυνόμενοι στην εξόντωση που κλιμάκωναν εις βάρος τους οι σταλινικοί
εκτελεστές των εκκαθαρίσεων . Ο ίδιος ο Τρότσκι estrechogv./leon-trotsky Διαθήκη
κυνηγημένος από πράκτορες του Στάλιν , φιλοξενούμενος στο σπίτι του ζωγράφου
Ντιέγκο Ριβέρα στο Μέξικο , έδειξε στην αρχή επιφυλάξεις για τη θεωρία και τις
απόψεις  του Μπρετόν estrechogv./andre-breton που κατέφθασε κι αυτός εκεί όπου
φιλοξενήθηκε και από  συνέταξαν την έκκληση * για την ίδρυση της Διεθνούς Ενώσεως
για την Ανεξάρτητη Επαναστατική Τέχνη ( F.I.A.R.I ) , στις 25.7.1938 . Ωστόσο παρά
τις ιδιαίτερα φιλικές και μακρές συζητήσεις τους ο Τρότσκι δεν υπέγραψε τελικά την
έκκληση . Φαίνεται πως η νοοτροπία του τελικά βρισκόταν πιο κοντά σε εκείνη των
μπολσεβίκων διωκτών του .
Συμπερασματικά θα τελειώσω  καταθέτοντας τη διαπίστωση πως οι αντιεξουσιαστές-
ελευθεριακοί κοινοτιστές στάθηκαν πολύ κοντά στους σουρεαλιστές , έχοντας ελάχιστες
διαφορές και παράλληλους δρόμους . Ενισχυτικά επ' αυτών παραθέτω από το βιβλίο
του Αντρέ Μπρετόν Τι είναι σουρεαλισμός 2-3 αράδες του τελευταίου κεφαλαίου
Δήλωση για τη δεύτερη δίκη της Μόσχας , 26.1.1937 : << Οι σταλινικοί θα ρίξουν τις
ευθύνες στούς αναρχικούς συντρόφους ... για να δώσουν ένα τέλος σ' ό,τι συνεχίζει να 
είναι ζωντανό και περιλαμβάνει την ελπίδα του γίγνεσθαι στον ισπανικό αντιφασιστικό
αγώνα [ ...  ] Πρόκειμένου αυτοί οι άνθρωποι να σωθούν ...και να σώσουν - σε πείσμα
του Στάλιν , του Χίτλερ και του Μουσσολίνι - την τιμή και την ελπίδα των καιρών μας >> .



*Βλ . Φραγκίσκης Αμπατζοπούλου , Δεν άνθησαν ματαίως- ανθολογία
Υπερρεαλισμού , Νεφέλη 2001 , σσ. 351-352

ΜΑΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ
δοκιμιογράφος-θεωρητικός

΄Εκτωρ Κακναβάτος : Μέρες του 1989

 

 

 

Ανήμερα της αγίας ξεφωνημένης

που τα κουτάβια της βυζαίνουνε ταχύτητα

που ακόμα κι αν γαβγίζουνε

της έβδομης κερκίδας σεισμολάγνοι

δεν γίνεσαι αμπελουργός

ούτε πρωτοσπαθάριος εντός του παλατίου *

πάρεξ μεταπτυχιακός ευνούχος

ειδικευμένος στην αιδοιολειχία

στοχάσου που όψιμοι Βενετοπράσινοι

στις ρούγες πάλι στον Ιππόδρομο

μεταξεσχίζονται σε νοθευμένα Σατουρνάλια

για υπολείματα θεοφαγίας .

Στοχάσου

ποτέ δεν  ύπαρξες πορτόφυλλο πιο κυανόλευκο

απ' τον ψευδοβικάριο Διονύση Τυανέα

κατά τι Ιαμβιστή στο πένταθλο

και στρουθοβάμονα

που κατά παραχώρηση βέβαια

ονομάσανε Ισθμιονίκη .

* παλάτιον : από το Παλατίνο λόφο της Ρώμης όπου τα ανάκτορα του

Αυγούστου και κατόπιν στο Βυζάντιο το μέγα Παλάτιον .

Από την π.σ. ΑΚΑΡΕΙ , Εκδόσεις ΑΓΡΑ ΄σ . - 12 -   

Θανάσης Κωσταβάρας : ΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ

 

 

 

 

 

στους Παναγή Λευκαδίτη , Γιώργο Παπαλεονάρδο ,

Κώστα Γαρίδη , Ιάσονα Ιωαννίδη , Γιώργο Παναγουλόπουλο

 

 

 

Εγώ δεν είμαι επώνυμος , δεν είμαι Αναγνωστάκης

δεν είμαι Χριστιανόπουλος , Πατρίκιος ή Καρούζος

για μένα δεν σκοτίζονται Λαμπράκης ή Αλαφούζος

δεν βγαίνω στα παράθυρα για να με δει ο κοσμάκης .

 

 

Παράσημα δεν φτιάχτηκαν για μένα και βραβεία

τα  <<Φορντ>>  μου είναι άγνωστα και όλες οι διακρίσεις

είμαι ένας ποιητής <<εκτός>> χωρίς επιδοτήσεις

δεν βρίσκομαι ούτε ως όνομα στα σχολικά βιβλία .

 

 

΄Εξω από τα συνέδρια κι από τις μεταφράσεις

όπου ποζάρουν οι εκλεκτοί ως διάνοι φουσκωμένοι

τα έργα μου στα αζήτητα , οι στίχοι μου κομμένοι

απ' της γραφής τούς τραβεστί που ελέγχουν τις προσβάσεις .

 

 

Τα βράδια δεν συχνάζω εγώ στη στοά του Βασιλείου

στο Ντόλτσε δεν με συζητούν μεγάλοι τεχνοκρίται

κάποια Ελισάβετ με αγνοεί , ένας Μισέλ με αρνείται

μ' έχουν διαγράψει οι Κούτροβικ και οι Χατζηβασιλείου .

 

 

 

Παρ' όλα αυτά , άλλη εκλογή δεν έχω κι επιμένω

στο θράσος μου να στιχουργώ κι ας με διαβάζω μόνος

ώσπου ο αδέκαστος κριτής των έργων μας ο χρόνος

ζυγιάζει κάθε απίκραντο και κάθε πικραμένο .

 

 

Ως τότε , ένας ακλόνητα πιστός στο μέγα πάθος

ένας ακραίος της μοναξιάς , ένας σαλός του ονείρου

θα ουρλιάζω , θα χειρονομώ , στις εσχατιές του απείρου

μα , τη ζωή μου δεν θα πω , ποτέ , πως πήρα λάθος .

 

 

Κι αν ξαναρχόμουν , πάλι αυτή θα 'ταν για μένα η Μούσα

κι οι εχθροί μου αν με σακάτευαν κι οι φίλοι αν φεύγαν ξένοι

ω γλώσσα μου πολύπαθη και Ποίηση προδομένη

εγώ για σας θα ερχόμουνα , μόνο για σας θα ζούσα .

 

 

 

 

* Το ποίημα αυτό αφιερώνεται στους ποιητές   : Παναγή Λευκαδίτη , Γιώργο Παπαλεονάρδο ,

Κώστα Γαρίδη , Ιάσονα Ιωαννίδη , Γιώργο Παναγουλόπουλο , γιατί , μολονότι έχουν αναλώσει

μια ζωή στη διακονία της ποίησης  παραμένουν τελείως άγνωστοι επειδή δεν είχαν την τύχη να

περιληφθούν σε καμιά ανθολογία της εποχής τους .