Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κατερίνα Γώγου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κατερίνα Γώγου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2020

Κατερίνα Γώγου : Κανείς Δεν Θα Γλυτώσει


Κανείς δεν θα γλυτώσει Κανείς δεν θα γλιτώσει.
 Κι αυτό το μακέλεμα δε θα 'χει ούτε μισό μισοσβησμένο όχι.
 Θα βουλιάζουμε - βουλιάζουμε - κατακόρυφα με 300 και βάλε 
σε συφιλιδικά νερά χωρίς τέλος με αφορισμούς
 και χτυπήματα στο κεφάλι απο διαμαντένιους
 σταυρούς τραβεστί πατέρων γλείφοντας υπογράφοντας 
ικετεύοντας και ουρλιάζοντας ξεφτιλισμένα 
ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ.

 ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ (ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΦΕΤΣΑΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ) (1o ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΦΕΣΤ. ΚΙΝΗΜ. ΘΕΣ / ΝΙΚΗΣ 1980) - (OST) ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ Π.ΤΑΣΙΟΥ / ΑΚΟΥΜΕ ΤΗΝ Κ. ΓΩΓΟΥ ΣΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΑ ΚΛΙΚ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΙΔΙΩΝΥΜΟ


Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Κατερίνα Γώγου






ΕΚΘΕΣΙΣ ΑΥΤΟΨΙΑΣ   2 . 11 . 75

<< ... το σώμα κείτονταν μπρούμυτα παράλληλα
ενωνόταν με το Βατικανό .
Το ένα χέρι του ματωμένο απλωμένο μούντζα στο ΚΚΙ
και τ'άλλο κραδαίνοντας τα γεννητικά του όργανα
στους ειδικούς της κουλτούρας .
Τα αίματα στα μαλλιά του βδέλλες
στα σσκεπασμένα ομοφυλοφιλικά σύνδρομα
στους εις άπασαν την επικράτειαν άνδρας της γης .
Το πρόσωπό του παραμορφωμένο από τα κάδρα
της τάξης που αρνήθηκε
μελανός εθελοντής του κουρελοπρολεταριάτου .
Τα δάχτυλα του χεριού του αριστερού
σπασμένα απ'τό σοσιαλιστικό ρεαλισμό
πεταμένα σε φωταγωγημένα σκουπίδια .
Το σαγόνι σπασμένο
με άπερκατ εργάτη συνδικαλιστή
επί μισθώσει τραμπούκου .
Τ'αυτιά μισοφαγωμένα από τσογλαναρά που δεν είχε στύση .
Ο αυχένας σπασμένος αποκομμένος απ'το σώμα
πάνω στη βασική αρχή να λειτουργούνε χώρια .
Η μάνα παντού .
Αυτός ήταν ο θάνατος του κομουνιστή και ομοφυλόφιλου
ΠΑΖΟΛΙΝΙ , που κάθε Δευτέρα , Τετάρτη και Παρασκευή κα -
βάλα σ'ένα πενηνταράκι μηχανάκι έτρεχε να προλάβει να 
παίξουνε τα σινεμά στο Αιγάλεω , στο Λίβερπουλ και προπα -
ντός στην ΄Οστια , με κρατημένες επάνω του κουτιά από ται -
νίες και ρημαδογειτονιές .
Και το ριγέ σημαιάκι της ποίησης .

                                                                              Αντίο .     


Το ξύλινο παλτό
σ . 15