Tornai József

Ο κύριος T.S.ELIOT μαγειρεύει μακαρόνια

Αξίζει να μην χάσετε αυτόν τον ήχο .

Σπάει στα δυο τα μακαρόνια

για να χωρέσουνε στη χύτρα ,

κι έπειτα με τα δυο του χέρια τα ρίχνει στο νερό

που βράζει στη λευκή ηλεκτρική κουζίνα .

Το νερό κοχλάζει και τα μακαρόνια

βουλιάζουν στον πάτο της χύτρας .

Ο κύριος ΄Ελιοτ ρίχνει μια ματιά στο πάρκο

απ' της κουζίνας το πλατύ ;παράθυρο :

βρέχει τώρα και άφθονο νερό

κυλάει απ' τους κορμούς των δέντρων

κι αναστατώνει την πρασιά , που μοιάζει

με το φαρμακερό , πράσινο φόντο του Σαργκάσσο

Τότε θυμάται τη χύτρα .

Τόση θεώρηση ήταν αρκετή

για ν' ανέβουν τα μακαρόνια

στην επιφάνεια του νερού .

Στραγγίζει το κουβάρι που ανεβαίνει

σε σουρωτήρι αμερικανικής κατασκευής

και χύνει πάνω τους κρύο νερό απ' τη βρύση .

<< Αυτό είναι απαραίτητο , αλλοιώς

τα μακαρόνια θα κολλήσουν >> . ΄Ετσι γραφει ο κύριος ΄Ελιοτ

πιο αργά το ίδιο βράδυ , σ' ένα φίλο .

<< ΄Ομως η πιο ενδιαφέρουσα στιγμή

είναι όταν σπάνε τα μακαρόνια

στη μέση μ' ένα ξερό ήχο :

σ' αυτόν , με κάποιο τρόπο

αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας >>.

Μετ : Ρούλα Κακλαμανάκη

Mr. T. S. Eliot tésztát főz

Azt a reccsenést hallani kell.
A csöveket sorra kettétöri,
hogy beleférjenek a fazékba,
két marokkal szórja bele
a fehér villanytűzhely fölött a vízbe.
A víz forr, zubog, a tészta
a fazék aljára süllyed.
Mr. Eliot egy pillantást vet
a konyhaablakon át a parkba:
kint esik az eső,
a fák oldalán jócskán csurog a víz,
a pázsit borzas, méregzöld
Sargasso-tenger.
 

Erről jut eszébe a fazék.
Ennyi elcsodálkozás elég volt,
hogy a tészta följöjjön
a víz tetejére.
 

Amerikai tésztaszűrővel szedi ki
az ugráló szálakat,
a csapból hideg vizet ereszt rá.
„Ezt tudni kell,
különben összeragad” – írja este felé
Mr. Eliot a barátjának.
„A legérdekesebb mégis az,
mikor a száraz tészta-csövek
recsegve kettétörnek:
ebben valahogy
magunkra ismerünk.”