Το σάλτο της ποίησης : ΄Υστατο Χαίρε

<<  Περίπατοι στο Σύνταγμα , στάσεις στο '' Μπραζίλιαν '' . Προκλητικός απέναντι στην κοσμικότητα και στο φαίνεσθαι , ένα διάστημα κυκλοφορούσε με το λαικό περιοδικό '' Ντομινό '' υπό μάλης για να μπαίνει στο μάτι της '' διανόησης των καφενείων '' . Σε εποχές δύσκολες για την Αριστερά , το 1953 είχε γράψει το '' Κατά Σαδδουκαίων '' , που οι νεότεροι το γνωρίσαμε μετά τη δικτατορία , όταν στην ελληνική Αριστερά παιζόταν το δικαίωμα να αμφισβητείται η απόλυτη αλήθεια της κομματικής γραμμής : '' Αντισταθείτε σε μένα ακόμα που σας ιστορώ '' . Ισχνός , αποστεωμένος , πάντα δραστήριος . Φτωχός , δεν είχε ανάγκη ούτε κομματικούς στάβλους να τον δοξάσουν ούτε την κρατική εύνοια ( ... ) . Τελευταία πολλοί θεωρούσαν ότι είχε '' σαλτάρει '' . Σιγά να μην ...( ...) .

Σε εποχές όπου η πίστη στις ιδέες , η συνοχή των συλλογικοτήτων έχει ξεφτίσει , το '' σαλτάρισμα '' είναι ο υγιέστερος τρόπος να μιλήσει ο ποιητής .

Ξημέρωμα Κυριακής , στο ρεμπετάδικο της Θεσσαλονίκης όπου τραγουδά η Λιλή , συνάντησα ένα γνωστό μου Θεσσαλονικιό . Τα είχε κοπανήσει , μου φάνηκε ότι ήταν κλαμένος ( ή μήπως ήταν η κάπνα από τα τσιγάρα ; ) . '' Πέθανε ο Μιχάλης Κατσαρός " , μου είπε την είδηση . Και μου θύμισε ότι η ποίηση συνεχίζει να κυκλοφορεί στους δρόμους , ότι η ποίηση αφορά πραγματικά τους ανθρώπους . Κι ότι όσο κυκλοφορούν πραγματικοί άνθρωποι θα κυκλοφορεί και η πραγματική ποίηση . ΄Εφυγα σουρωμένος αλλά αίσιόδοξος >> .

                                                                                 

               ΟΜΠΡΕΛΑ                                                                              ΗΛΙΑΣ ΚΑΝΕΛΛΗΣ
τεύχος 57                                                                                   κριτικός