Παναγιώτης Μαρνέρης

Μιχάλης Κατσαρός

Γιώργος Τζωρτζάκης

Λιλή Ζωγράφου

Κώστας Ταχτσής

ΚΑΦΕΝΕΙΟΝ  '' ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ ''

ΚΙ' ΑΛΛΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

( CEUVRES POSTHUMES )

Το φέρετρο σπάει από τον εντεταλμένο Αστυφύλακα . Ο Νόμος είναι Νόμος .

Φωτογραφία , Κώστα Αναγνωστάκη

<< Λοιπόν γελώ πολλές φορές κλαμώντα

τους με μισούσι να γελούν θωρώντα... >>

Δεν με σκοτίζει τι θα πουν πια ή τι θα πω

κι 'αν επιστρέψεις σύντομα απ'το ταξίδι αυτό

που πόσο ακόμα θα κρατήσει

θα βρεις έναν Ταχτσή

ελλαττωμένον κατά το ήμισυ

εσού απόντος

ήρθαν δίσεκτες χρονιές

δριμύτερους χειμώνες κανένας δεν θυμήθηκε -και όχι

απ'τη συνήθη εξιδανίκευση του παρελθόντος

τα μάτια μου τα χάρισα για να μπολιάσουν καστανιές

<< Θυμάμ'εκείνη τη βραδυά 

που βγήκαμ'απ'το σινεμά ... >>

στάθηκες και μ'αγόρασες ένα χωνάκι κάστανα ...

εκείνοι που μ'αγάπησαν δεν τραγουδάνε πια

τι ησυχία που ακολουθεί

πάντα

το χέρι ή το μαχαίρι

δεν ξέρω αύριο τι μας περιμένει 

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΙΓΩΤΕΡΑ , ΕΙΝ' Η ΩΡΑ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ

συγγνώμην σας ζητώ , ώ συγγνώμην

μα σ'έναν τόπο σαν κι'αυτόν -καταλαβαίνετε ...

είν'το βραδάκι έτσι γλυκό !

σφύριζα κάποιο τραγουδάκι , και σκεπτώμουνα -

πως όλα πια τα βάλαμε στο υποκοριστικό

μα έχουν κι'οι νεκροί κάποιο σκοπό !

πρόσεξε κύριε -σας προειδοποιώ !

συγγνώμην - ήθελα να πω αυτός ο λόφος πέρα και από το κίτρινο

φεγγάρι από πάνω του -

στις στέγες των σπιτιών παραμονεύουνε

ώρα την ώρα , οι Σειρήνες , να περάσει

ο Οδυσσέας στο αεροπλάνο του

κι'αυτό σωστό , κι'αυτό πολύ σωστό

το είχα προς στιγμήν ξεχάσει

μα σ'έναν τόπο σαν κι'αυτόν ! -

σας καληνύχτισα λοιπόν

πηγαίνω τώρα στο '' Βυζάντιο '' να σιωπήσω

σας το υπόσχομαι : ποτέ , ποτέ πια δεν θα τραγουδήσω

θα κάτσω σ'ένα τραπεζάκι 

και θα ζητήσω από τον Μπάμπη ένα νεράκι

τώρα

το τάβλι και τα πούλια

ο Αυγερινός , ο Θόδωρος κι' ο Χρήστος

γειά σας !

ά ,τέρατα

τα χείλια σας και τα κατάμαυρα μαλλιά σας !

δεν θέλω πια να μου μιλάτε

το βλέπω : μ 'αγαπάτε , μ'εκτιμάτε

προωθείτε τα συμφεροντά σας

ά πουλημένοι !

έναν καφέ -ένα πουκάμισο -ευχαρίστως !

μα είν' η καρδιά μου αλλού δοσμένη

κι' όμως το ξέρεις

ότι σε λίγο θα κυλήσεις

σαν την μπαλίτσα του μπιλιάρδου

το ξέρω

θα ρίξω πάλι ζάρια και θα φέρω -

ΣΙΩΠΗ !

την ημέρα των νεκρών -

καλά - θα πάψω

τώρα το βλέπω καθαρά : ό,τι κι'αν γράψω

δεν ωφελεί πια

ό, τι κι'αν κλάψω

τι ησυχία  που ακολουθεί

πάντα

το χέρι ή το μαχαίρι

μονάχα ο Ιωσήφ

απάνω κάτω

αδημονεί

βρήκαμε ψύλλους μεσ'στη φάτνη

υπομονή

η ώρα του είναι :όπου νάναι θα φανεί
ο μέγας  σοφιστής μας : είναι ή όχι
απατεών
θα τον ρωτήσουμε , ο συντάκτης
του ωροσκοπίου στη '' ΒΡΑΔΥΝΗ '' ...
τι ησυχία

και μόνο το '' Βυζάντιο '' ξαγρυπνεί
σαν ένοχη συνείδηση

αυτή η φοβερή μανία της αυτοκρατορικής -
θέλω ναπω : ΑΥ-ΤΟ-ΚΑ-ΤΑ-ΣΤΡΟ-ΦΗΣ

θα βγάλω μια φωτογραφία της στιγμής

καρδιά !
ποτέ δεν είχες φωτογένεια

μα τώρα πια δεν έχει σημασία

λίγο νεράκι φέρε μου βρε Μπάμπη -όχι υγεία

μάθετε ν'αποφεύγετε τους διανοούμενους

αυτός εδώ είν 'ανδροπρεπής και μουσικοσυνθέτης
του λόγου του πρώην ποιητής
νυς χαρτοκλέπτης

α , λεονταράκι μου , ήσουνα , λέει κομμουνιστής
μα υπέγραψες δήλωση


ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΥΜΕΝΟΥΣ

μ'έπιασε πάλι εκείν' η ζάλη
κάτι στο χέρι δόστε μου , κάτι στο χέρι
να μη αρπάξω την καρέκλα απ'το ποδάρι
και του τη φέρω στο κεφάλι

μη με κτυπάτε


ΣΑΣ   ΣΥΧΑΙΝΟΜΑΙ


τιποτα πια μη με ρωτάτε
δεν ξέρω αν θα ξανάβγει το φεγαρι
έχω κομάρα -κι 'είν 'αργά

θα φύγουν ένα ένα τα γκαρσόνια

ο ιδιοκτήτης να κατεβάσει τα ρολά

τι ησυχία που ακολουθεί
τι ησυχία ...

κι'αυτό το Σύνταγμα
σα να μην είναι πια πλατεία .

Ο Χρηστάκης την ώρα που αφίνει το καπάκι του φέρετρου του Βυζαντίου . 
21 Αυγούστου 1971 ώρα 2 μετά τα μεσάνυχτα .

Φωτογραφία , Κώστα Αναγνωστάκη

Σπύρος Βέργος

Α Ν Ω Ν Υ Μ Ι Ε Σ

ΛΟΝΔΙΝΟ 1970

<< είδωλα έκμάτοντα τον τύπον του σώματος >>

Α

Αδελφέ μου

Για μια φορά ακόμα

Θα πιούμε κρασί

Μούστο απ'το αίμα των ματιών μας

Κοντά στους φίλους

Με τις σφαίρες στα στήθια

Θ'αγκαλιάσουμε τις σκιές

Των εξορίστων του κόσμου μας 

Κ

Πέντε χασάπηδες

Κάλεσαν σύσκεψη με μισθοφόρους

Βιομηχανίες παστεριώσεως γλώσσας

Κύριε υπουργέ

Η εκπαίδευση χωλαίνει

Χωρίς ιδιαίτερη κατηγορία κρεμάστηκε

<< ΄Ολοι μεσ'στο σύστημα πεθαίνουν >>

Είχε πει

Κάποιο βράδυ αναμνήσεων

Γυναίκα

Δυο παιδιά

Βραβείο για την περσινή θλίψη

Αυταπάτες μιας πειθαρχικής ελπίδας

Για το πλήθος που δραπέτευσε

Απ'τα υπόγεια

Και τους διαδρόμους των γραφείων

Δικηγόροι

Συμβόλαια

Χαμόγελα

Οι έμποροι μέτρησαν την είσπραξη

Και μίλησαν για τις τιμές του λαδιού

Τη λίρα

Τον εχθρό

΄Ωρα δώδεκα μεσημέρι

΄Αχνιζε το αίμα στο δρόμο

Κρυμμένες καρδιές

Πίσω απ'τα μεγάφωνα

Φώναξαν για αδικία

Και δικαιοσύνη

Το πλήθος θριάμβευε απρόσωπα

Με σκουριασμένα χνώτα

΄Οταν η ζωή

Μισθώνη τη ζωή

Δογματίζοντας για την ευτυχία

Ανάγλυφη μνήμη

Για τους φίλους που χάνονται αιώνια

ΚΒ

Πρώτο μάθημα υποταγής

Η ελπίδα

Καταχωρημένη στα μητρώα της απουσίας

Δεύτερο μάθημα ηθικής

Ο σκοπός

Φρουρός της επιθυμίας και του ονείρου

Τρίτο μάθημα λογικής

Ο θάνατος

Η πρώτη αρχή που αρνείται το τέλος

Πωλείται η σκελετωμένη αδιαφορία

Και τα σπίτια γέρνουν θλιμμένα

Κόπιες αυτοδικίας

Επαναφορά στην εξουσία των νεκρών

Μέσα σε κοινωνίες

Ντυμένες το πέπλο του νόμου

Και όρκους ενοχής

ΚΔ

Ποια θυσία

Και ποια η εγκατάλειψη

Ο κύριος Χ

Χρηματιστής πτωμάτων

΄Εδωσε παράσημα σ'όλους

Στρατηγούς

Φρόνιμους λογοτέχνες

Ανίκανους επαναστάτες

Ποια η θέση

Και ποια η αντίθεση

Τα σπλάχνα της Ιφιγένειας

Φωτίζουν της δικαιοσύνης το πρόσωπο

΄Επεξαν σκάκι

Ψάχνοντας λογική στη συνείδηση

Ρεν

Ρουά

Αποτυχία

ΚΣΤ

Η αλήθεια

Μεγάλο στόμα Ερινύας

Φυματικός καθρέφτης της πολιτείας

Που δεν έχει παρόν

΄Ενα πρισμένο μέλλον 

Σκόνη

Στα βλέφαρα του νυκτερινού διαβάτη

Παφλασμός απ'το αίμα

Των νεκρών που θα'ρθουν

Τραύματα

Για τη σκοριασμένη σάρκα

Που έμεινε μόνη

Με τον απόηχο της μνήμης

Ο καθένας εξουσιάζει την ψυχή του

Και πεθαίνει

Ανίκανος  να γεράση αυτοδύναμα

Με την απουσία

Και μουχλιασμένα φίλτρα αγάπης

΄Ενας θάνατος από καθήκον

Για κάθε  αυλάκι  πίκρας

Πως κατασκευάζονται οι ποιητές ...από τα κυκλώματα

2

3

4

5

6

7

8

9

΄Ερση Λάγκε

Σ  Π Α Λ Α Θ Ρ Α

Ο .Υ .Ν .Ε . Σ . Κ. Ο .

Ν . Α .Τ .Ο

Ο . Η . Ε

Ε . Σ . Σ . Δ .

U . S . A .

D . D . T .

D . D . T .

D . D . T .

Τι έφταιγε το  D . D . T . ;

επειδή βρέθηκαν ελάχιστα ίχνη του

στους πιγκουίνους της Αλάσκας ;

Hexachlorophen

σε σπραίυ αποσμητικά

σκόνες καθαρισμού

εγκεφαλίτιδες

παράλυση .

P . S . B . μαλακώνει τα πλαστικά

περιτυλίγματα τυριών

πιάτα 

ποτήρια

θήκες κραγιόν

Glomerulonephritis*

συκώτι

όγκοι .

Contergan

τ'ακέφαλα παιδιά

ακόμα ζουν .

Musin χάπια αδυνατίσματος

εναντίον της πείνας

υπερπίεση πνευμόνων

η πρόγνωση μοιραία .

Κυρίες μου και κύριοι

το πρόγραμμά μας ετελείωσε

θα μας ακούστε πάλι

αύριο το πρωί .

Καληνύχτα σας .

Ι

80.000 εργάτες

στους μοχλούς

στις ρόδες

οκτάωρα

πενταήμερα εβδομάδας

κοινωνικές ασφαλίσεις .

80.000 εργάτες

μέσα στο σάλο

τις καπνοδόχες

να μην υπάρχει ουρανός

χωρίς σύρματα

πουθενά δέντρο

πουθενά γαλάζιο

πουθενά χώμα

(( Δυο πήχεις μπετό

θα με σκεπάσουν )) .

9.000.000

πλαστικά κουτιά την ώρα

στην κατανάλωση .

ΙΙ

80.000 εργάτες

οι καπνοδόχες να βράζουν

φωτιές

τσιμπίδες

συνθετικές ύλες

ρευστές

καυτές

μηχανήματα να γυρίζουν

βρυχηθμοί

πλαστικές στάχτες

βουνά ολάκερα

να τριγυρίζουν τις μάντρες

να μη φυτρώνει δέντρο

να μη σποριάζει λουλούδι .

80.000 εργάτες

να καταστρέφουν

9.000.000 κουτιά

μετά την κατανάλωση .

*Glomerulonephritis : ελλην . Σπειραματονεφρίτις

Τα ΣΠΑΛΑΘΡΑ είναι το πρώτο βιβλίο

της Κας ΄Ερσης Λάγκε . ΄Εχει περιλη-

φθεί στην Ανθολογία του Αποστολίδη

και στο περιοδικό ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ .

Ζωγραφίζει , πρόκειται να εκδόσει

σύντομα μια νουβέλα και διηγήματα .