Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΧΟΣ μας χορηγεί μια ποιητική << visa για την ελευ-
θερία >> . Διακρίνουμε στη << visa >> αυτή μια δριμύτατη γλώσσα , όπου ,
όπως τονίζει ο ίδιος , << λέω τα πράγματα ως έχουν >> και << η νύκτα κα-
λά κρατεί ... >> . << Στο όνομα της ελευθερίας μου >> , λέει ο ποιητής της
εξέγερσης , << χαστουκίζω το σύμπαν >> . Ο Βλάχος είναι << επαίτης των
στίχων >> ωρύεται , de profundis , << αφυπνιστείται >> !
Ο Βλάχος περιγράφει την << πένα >> του σε τι δεν προσφέρει υπηρεσίες ,
στο πώς << τραγουδάει με τα σκυλιά >> , σαν μια << τρέλα >> , μια << αστρά-
τευτη κόρη >> που , σαν << παιάνας >> , << κυματίζει >> μέσα στο απέραντο
κενοτάφιο άρνησης και παραλογισμού της εποχής μας για την οποία
<< ο Θεός >> ο ίδιος λέει << παιδί μου , τίποτε δεν είδες ακόμη >> . Ο Βλά-
χος λέει ότι είναι ένας ποιητής << γυμνός >> , ένας << εξόριστος... σχοινο-
βάτης >> , << μ' έναν στίχο ανάθεμα >> , ένας εραστής της απόλυτης μέ-
ρας >> . Αυτός ο εραστής με μια γλώσσα Λάβα-Ηφαιστείου μας λέει
<< δεν έχω visa για την ελευθερία >> , και έτσι μ' αυτή την confessio δεί-
χνη ότι βρίσκεται στο δρόμο της αληθινής ποίησης .
Στα ποιήματα του Βλάχου απουσιάζει ο ευφημισμός αλλά δεν απου-
σιάζει η λυρική ποίηση , επιχωριάζει η δριμύτατη γλώσσα αλλά απου-
σιάζει η γλωσσική νεύρωση παρά την εμμονή σε μια σεξοφανή φρα-
σεολογία για λόγους ποιητικής υβριστικής με κριτικές τάσεις . Η φρί-
κη του σύγχρονου κόσμου δεν οδηγεί τον ποιητή σε υστερική αντιπα-
ράθεση αλλά προκαλεί διάκριση και κραυγές για αφύπνιση και
υπέρβαση . Η οργή για τα αρνητικά φαινόμενα αποτελεί μια ελπίδα
για το αύριο του ανθρώπου , η κραυγή ένα signum μιας άλλης νέας
μέρας . Μια ανάγνωση των ποιημάτων του Γιώργου Βλάχου δεν οδη-
γεί σε απογοήτευση , οδηγεί στην επιδίωξη για μια πραγματική visa
ελευθερίας , στον αγώνα .
Ο Μ. Βασίλειος στο Λόγο του << Περί του Αγίου Πνεύματος >> , όπου
μας παραθέτει μια δριμύτατη κριτική του παρόντος , λέει << τι γαρ
όφελος τω όντι κεκραγέναι προς άνεμον , ούτω βιαίας ζάλης κατεχού-
σης τον βίον... ( έτσι ) πάσα δε ακοή βαρυτάτοις και αήθεσι ψόφοις
κατακτύπείται >> χωρίς σημαντικό αποτέλεσμα .
Μέσα σ' αυτήν την << αταξίαν και σύγχυσιν >> στην << χαλεπή >> , << προφα-
νή >> , << αδιάλλακτο >> << έριδα >> , όπου << κλονείται δε πάντα και κατασεί-
εται >> όπου << σκοτόμαινα >> , << φιλονικεία >> , << στάσεις >> , << αμύθητος ω-
θισμός επί τας προεδρίας >> , << σπουδαρχίδαι >> και φανητιώντες >>
<< ακοσμία >> , << πικροί ... εξετασταί >> , << αγνώμονες και δυσμενείς κρι-
ταί >> , κ.λ.π. πρέπει να προσέχουμε << διότι ο καιρός πονηρός έστιν >> ,
μήπως δεν ακούγεται τίποτα λόγω << τοσούτων θορύβων >>.
Γι' αυτό η καμπάνα του Γιώργου Βλάχου - ας ενοχλεί πιθανόν με τον
ήχο της - τελικά , την ώρα του εσπερινού ενός ανάποδου κόσμου , κα-
λεί στον όρθρο της ελευθερίας ...
Γ. Δ. ΦΑΡΑΝΤΟΣ
Καθηγητής Φιλοσοφίας
7.7.2005
