Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014

΄Εκτωρ Πανταζής

      

ΔΥΣΤΟΠΙΑ

 

Εισαγωγή στη δυστοπία

Με αποζημίωσε πλήρως σε αυτό το ξενύχτισμα
η σκοτεινή ποίηση με τα υγρά της μουσκεμένα
μουστάκια σαν του τράγου που έσκυψε στην πηγή
και στάζει το γένι του. Δεν είμαι τραγικός.
Πεθαίνω για ταραγμένα νερά.


Είναι το πνεύμα που εισέρχεται στα κενά
των στίχων παράξενες συμπλοκές λέξεων
που αιχμαλωτίζουν ακοή και βλέμμα
με το παράδοξα στα όρια του λόγου νόημα
Και είναι αυτό και μ’ αυτό που γεννιέται
στα βάθη το οικείο απόξενο που ενυπάρχει
αναδύει γεννά πνευματικό σύγκρυο
ανακαλεί θέρμη των αντιθέτων,
αναζήτηση που ήταν γεμάτη ανεύρεση


κίτρινες κραυγές
έσταξε το πινέλο του θεού. Με αυτόν τον
τρόπο ο θεός δήλωνε ό,τι δεν υπάρχει.


*
 

Σονάτα της ρόδινης αυγής

Ρόδινη βροχή έπεφτε από τα χαράματα
πικρά τριαντάφυλλα έπινε λαίμαργα η αυγή
Στα πλακόστρωτα νησίδες εγκατάλειψης
παράλια των λεωφόρων για άστεγους
άγονες είσοδοι εσοχές, χαρτόκουτα εφημερίδες
για πρόχειρα κρεβάτια και στρώματα
σωρεύεται οργή απελπισμός αδιέξοδο

Με έριξε στη λύπη το αλλοπρόσαλλο
στρίψιμο του λαρυγγιού τούτης της γης
Τούτης της γης που ευτελίζουν τη ζωή
υπόγεια νύχτα βρυχάται
τρέμετε ύαινες του σκότους
επικυρίαρχοι κι όλη η φράξια σας

Έβρεχε θάνατο ή νύχτα

Ρόδινη βροχή σαν αίμα πέφτει
λίγο πριν το χάραμα
το πίνει λαίμαργα η αυγή
μεθοκοπάει η χώρα ευτυχής


*
 

Επιμέλεια θρήνων

Τι δεν καταλαβαίνεις;
Η ηθική αναλγησία των καταχραστών
ανέδειξε εκ των πραγμάτων
κήρυκες δικαιοσύνης τους αδικημένους
Η εποικισμένη συνείδηση τρίβει τα μάτια της
κι αυτό είναι καθαρό σημάδι αφύπνισης
το να κρύβεται κανείς μέσα στα λόγια του
είναι σημάδι αδυναμίας
Κατεβαίνω τα μπαούλα βρίσκω τη θάλασσα άδεια


Χτυπιούνται αόρατοι στρατοί μέσα στη νύχτα

Ξένε μάθε το αυτό
λαμπυρίζει το χρυσάφι
με μια πατίνα ιδρώτα στη γυαλάδα του
τα κύματα της οργής γοργά εφορμούν κι απρόοπτα
-είμαι σε στάχτες που καίνε
ψάχνω να βρώ από πού έφυγε η φωτιά


ξένε μάθε το αυτό ,αγαπώ αλύπητα
καθώς η οργή εφορεύει των εξαθλιωμένων
από ένα πάθημα που δεν γίνεται μάθημα


Όποιος έμαθε να σκάβει με νύχια
γρήγορα σκάβει τσιμέντα
 

*
 

Θάλασσα των άκρων

Καμιά απώλεια δεν θρηνεί το σύμπαν
Μην μπερδεύεις την τιμή με την ονομαστική τιμή
Το έργο οφείλει να δράσει με το μυστικό του
που είναι τόσο διάφανο ώστε είναι απρόσιτο
Μην πετάς του ήλιου πέτρες
θα τον τσακίσεις σαν γυαλί

Μπερδέψαμε την τιμή με την ονομαστική τιμή
πιστωτές, πρώτης απατεώνες, το διαπιστώνω
γελώντας πικρά, για την ανοησία που καταπίνουμε,
όσο μπορούν θα απομυζούν. Είναι λογικό
η βασική πολιτική οικονομία δεν έχει αλλάξει
δανειστές επί ζημία μην ψάχνεις να βρεις
Το έργο οφείλει να δράσει με το μυστικό του
που είναι τόσο διάφανο ώστε είναι απρόσιτο

Στη θάλασσα των άκρων
ένα παράθυρο άνοιξε να βλέπω την ψυχή σου


*
 

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΑΛΟΔΙΚΗΣ

Άλιμος Καισαριανή Ζωγράφου
όταν σε ζώνει από παντού η θλίψη
δεν κάθεσαι να αναζητάς τις πηγές της
έστω κι αν ξέρεις πώς οι θεοί
προτιμούν τα ζαχαροπλαστεία.
Αυτό το πέρασμα στη χώρα του Μπιγκ μπαν
που το κοιτάζω και επηρεάζω τα δεδομένα,
να ξεκινήσει!
Μια δικαιοσύνη αυταρχική και μεσοκομμένη
είδε το εκκρεμές της να τινάζεται στην άλλη μεριά
της άκρας ανεκτικότητας ,γέμισε τη χώρα
ευτέλεια και διαφθορά. Ποιος είπε πως
η ηθική κατάρρευση δεν μπορεί να λειτουργήσει
σε διαφορετικά καθεστώτα;
Ζωγράφου Καισαριανή Άλιμος
όταν σε ζώνει από παντού η θλίψη
δεν περιμένεις στην ακροθαλασσιά
μέχρι να ξεβραστεί το πτώμα της
 

*
Φραγμένα ακατοίκητα χωριά
βάτα και συρματοπλέγματα
πλένεται με λεκιασμένο νερό ένα λεπρό φεγγάρι


Ανεβαίνει κατά κύματα γαλάζιος καπνός
στην γκρίζα ομίχλη κανένα μήνυμα δεν στέλνει
Λασπωμένες ρόδες πιτσιλίζουν τους χωμάτινους όχτους
Μια χνουδωτή αράχνη στον ασημένιο της ιστό
βυζαίνει ένα χλωμό σαμιαμίδι
Τινάζεται στο σκοτεινό τοίχο πανσέληνο
φωτεινό κρύσταλλο και γίνεται θρύψαλα
Ο αποσπερίτης πενθεί την αποχώρηση του άντρα
Το παιδί στο λάκκο χαϊδεύει το νερό
Η πυγολαμπίδα ανάβει φλας και στρίβει
φωτίζονται τα κάθετα σκοτεινά πετρώματα
και μοιάζουν να κινούνται
Ένας μαύρος σαρωτικός άνεμος
ακρωτηριάζει τις κορφές των χρυσαφένιων δέντρων
Κρύα φύλλα από ψευδάργυρο σαπίζουν στο έλος
Σέρνεται στη λόχμη ο λαβωμένος κάπρος

Λάμπει ανάμεσα από δυο καρβουνιασμένους
ίταμους κόκκινη φωτιά
Ένας κλοσάρ σηκώνει το χέρι του κι αμέσως
το Μπιγκ μπαν παίρνει μια νέα εκκίνηση
Κατεβάζει το χέρι κι ο θεός φωτίζεται
από τις τρύπες του σακακιού του

Φραγμένα ακατοίκητα χωριά
βάτοι και συρματόπλεγμα παντού
πλένεται με λεκιασμένο νερό ένα λεπρό φεγγάρι


Αυτό το πέρασμα στη χώρα του Μπιγκ μπαν
που το κοιτάζω και επηρεάζω τα δεδομένα του
να ξεκινήσει!


 

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Γιώργος Καραντώνης



Τα μη νήματα των καιρών πυκνώνουν όμως και ο ποιητής δε
μένει αδιάφθορος στα κοινωνικά κουνήματα της εποχής μας , πι -
στός στην αντίληψη του για την αποστολή της τέχνης και την ισχυ -
ρή επίδρασή τής στο κενό , πράγμα που τον κάνει να διακηρύξει
ανοιχτά και χωρίς περιστροφές το πιστεύω του στα ακόλουθα
'' Τρία πολιτικά ποιήματα '' , των οποίων και ο τίτλος ακόμα δεν αφή -
νει την παραμικρή αμφιβολία για τις προθέσεις του :


Διαβάζω τις σκέψεις του προέδρου Μάο
πα'ιρνω δύναμη και ορμάω
κι όλα τα κορίτσια τα γαμάω !

- - -


Διαβάζω Μάο και ορμάω !

-  -  -


Διαβάζω το μικρό κόκκινο βιβλίο
κι αναφωνώ Μάο είσαι θηρίο !



Βέβαια η αντιφατικότητα των καιρών , ο διχασμός ανάμεσα στο
ον και στο μείον , στο άτομο και στην ομάδα του ποδοσφαίρου , δεν
μπορεί να αγνοηθεί από έναν καλλιτέχνη που πιστεύει ότι η τέχνη
είναι οργανέτο γνώσης και αλήθειας . Έτσι μας λέει με το γνωστό
λυρισμό του :


Ξέρω ένα κινεζόφιλο
που τόνε λεν Θεόφιλο .


ή


Μου αρέσει να πλανιέμαι στην πλατεία
παρέα με μεσόκοπη κυρία .



Γιώργος Καραντώνης

Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ
ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
Μια αποκάλυψη για μικρούς και μεγάλες

Αλφειός


Γιάννης Υφαντής



ΟΙ ΚΑΗΜΕΝΟΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ


Οι φίλοι .
Ταχ' αφελώς
τους δείχνω κάνα δημοσιευμένο ποίημά μου .
 ΄Οχι γιατ' είμ' επιδειξίας το κάνω
ίσια για να υποψιάζονται
πως ίσως να ' χουνε κοντά τους έναν στα υστερνά
πολύ εκτιμημένο άνθρωπο .
Και με την υποψία τους αυτή
να μου παρέχουν κάπου κάπου στέγη και τροφή .



ΣΤΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΤΟΥΣ

 

Στα περιοδικά τους δε με βάζουν πια
κι όταν το κάνουν
είναι για να κρατήσουν τα προσχήματα.

Στα περιοδικά τους δεν με βάζουν πια.

Δεν είναι πως η ποίηση δεν διαβάζεται
δεν είναι πως δεν έχουν χώρο ή χρόνο

άλλα είναι:

Φοβούνται μην τους φύγουν οι γυναίκες τους·
φοβούνται που θα πουν οι γκόμενές τους
«Αυτός μαλάκα είναι ποιητής».

 

ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ


Ακολούθησε όχι μόνο
τα χνάρια του πνέύματος στο χαρτί

μα και του λύκου τα πατήματα στο χιόνι .


ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΙΗΣΟΥ

Για σένα Ιησού θα γράψω ένα βιβλίο πικρό απάνω σε
λιασμένα μαλακά καπνόφυλλα
καθώς ο γέρος μου θα πίνει στην υγεία της φωτιάς κ'
οι δύο γυναίκες μας
μέσα στην κόκκινη κουβέρτα θα κοιμούνται σα μια
ντάμα που ' ριξε ο ύπνος
πάνω στο πάτωμα . Για σένα Ιησού
θα γράψω ένα βιβλίο πικρό και θα το δώσω
να το χορεύει μπρος στη
γάτα μας τη σφίγγα .

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

Το σπίτι του Μενέλαου Λουντέμη και 2 Ποιήματα



ΠΡΟΟΔΟΣ

Τα δακρυά μας πουλιούνται στη Λαχαναγορά
Και κανείς δεν τ' αγοράζει .
Ξεχνούνε πως και τα λάχανα
Με δάκρυα αγοράζονται κι' εκείνα

΄Αλλοτε είχε πέραση κι' ο ιδρώτας .
Μα τώρα χύνεται στο δρόμο
Και κανείς δεν τον μαζεύει .
Με κάτι τέτιες << εκκρίσεις ντεμοντέ >>
θ' ασχολούμεθα τώρα ;

Εμείς ζούμε στον αιώνα της Δόξας !
Με ηλεκτρονικούς εγκεφάλους
Με ηλεκτρονικούς Δασκάλους
Ηλεκτρονικούς συζύγους
Ηλεκτρονικούς εραστές .

Με τη φόρα που πήραμε - άβριο
Θάχουμε κι' ηλεκτρονικές μητέρες !
Που θα γεννάνε... νούμερα .
Ψόφια , αλλά σοφά !

 σ . 17









ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ


Να πάμε ! ΄Ολοι ! Να πάμε με χαρά
Στη μικρή ηλιόλουστη Ελλάδα .
Να γευτούμε Ελλάδα .
Να φιλήσουμε Ελλάδα .
Να χορτάσουμε Ελλάδα .
Να ξεράσουμε Ελλάδα !
Να χαζέψουμε τα μάρμαρα .
Ν’ αποθανατιστούμε μπρος στα μάρμαρα
Να χαράξουμε και τ’ αρχικά μας
Μην τύχη κι ‘ ‘ερθει η Αιωνιότητα
Και δεν μας βρει εκεί .
( Το ίδιο δεν έκανε κι ‘ ο Μπάιρον ; )
Να πάμε λοιπόν κύριοι
Να πάμε στην Ελλάδα
΄Ολοι μια κουστωδία
( ΄Ολοι με τη << Νορμανδία ! >> )
Και με την κτηνωδία
Να μπουχτίσουμε Ελλάδα
Να τσαλαπατήσουμε Ελλάδα
<< Eλλάντα … Ελλάντα…>>
<< Τάλαντα… Τάλαντα…>>
Ευγενικοί μας φίλοι
- Κι ‘ ευγενικοί μας σκύλοι -
Ευχαριστούμε για την τιμή – Αλλά -
Μας τα κάνατε << θάλαττα ! >>. 
σ .57-58

Nikanor Parra

ΓΑΤΟΣ

Αυτός ο γάτος έχει αρχίσει να γεράζει .

Πριν από λίγο καιρό
Ακόμα κι ο ίσκιος του έμοιαζε γι'αυτόν
Σαν κάτι το υπερφυσικό .

Τα ηλεκτρικά μουστάκια του
                                                                    Αντιλαμβάνονταν τα πάντα :
Κατσαρίδα ,
                              μύγα , 
                                                             ή ντάβανος ,
Όλα ήταν άξια προσοχής γι' αυτόν .

Τώρα περνάει την ώρα του
Κουλουριασμένος πλάι στη φωτιά .

Ας τον μυρίζει ο σκύλος
΄Η ας του δαγκώνουν την ουρά οι ποντικοί
Είναι πράξεις που γι' αυτόν δεν έχουν σημασία .

Ο κόσμος διαβαίνει χωρίς πόνους ούτε δόξα
Μέσα από τα αναστραμμένα μάτια του .

Σοφία , 
                                μυστικισμός ,
                                                                          Νιρβάνα  ;
Σίγουρα και τα τρία μαζί
Και πάνω απ' όλα
                                                               Χρόνια που πέταξαν .

Η σταχτωμένη ράχη του
Μαρτυράει πως είν' ένας γάτος
Πέρα από το καλό και το κακό .



 

PUSSYKATTEN



Este gato se está poniendo viejo


Hacen algunos meses
Hasta su propia sombra
Le parecía algo sobrenatural.


Sus mostachos eléctricos
lo detectaban todo:
Escarabajo,
                 mosca,
                             matapiojo,
Todo tenía para él un valor específico.


Ahora se lo pasa
Acurrucado cerca del brasero.


Que el perro lo olfatee
O que las ratas le muerdan la cola
Son hechos que para él no tienen ninguna importancia.


El mundo pasa sin pena ni gloria
A través de sus ojos entornados.


¿Sabiduría?
                  ¿misticismo?
                                      ¿nirvana?
Seguramente las tres cosas juntas
Y sobre todo
                    tiempo transcurrido.


El espinazo blanco de ceniza
Nos indica que él es un gato
Que se sitúa más allá del bien y del mal.


1967


Μετάφραση : Ρήγας  Καπάτος

ΕΚΑΤΗ

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ 
ΑΝΤΙΠΟΙΗΜΑΤΑ

Oscar Hahn

   ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΔΕΙΠΝΟ

Η διαφθορά κάθεται
πάνω στα καθαρά σώματα
με πετσέτα , πιρούνι και μαχαίρι




 LA ULTIMA CENA

La corrupción se sienta
sobre los limpios cuerpos
con servilleta y tenedor y cuchillo


Μετάφραση : Ρήγας Καπάτος

ΕΚΑΤΗ

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Ποιητική Βραδιά



H εκδοτική περέμβαση Ενδυμίων σας προσκαλεί στην παρουσίαση της συλλογής
 "νοτιοανατολικό βλέμμα" της Ασημίνας Λαμπράκου

η παρουσίαση θα γίνει την Τεταρτη, 22 Οκτώβρη,
στις 8:00 μ.μ. στη Βιβλιοθήκη Βολανάκη
Στουρνάρη 11
Εξάρχεια


για το βιβλίο θα μιλήσει ο ποιητής και μεταφραστής
Βασίλης Λαλιώτης

ποιήματα θα διαβάσουν οι:

Λαμπρινή Κρικώνη (φιλόλογος)
Γιάννης Παπαδόπουλος (μαθηματικός)
Γιάννα Σπυροπούλου (φιλόλογος)
και η Καλλιόπη Ιωαννίδου (ηθοποιός)

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

Κρίτων Αθανασούλης






Στην Πόλη...

Στην πόλη βρώμισε μια γάτα ,
μου τό ' πε ο υπάλληλος , μου τό ' πε ο βουλευτής
πήγα κι εγώ να δω  , με πήρε η μπόχα .
Τι πόλη είν ' αυτή Θεέ μου και Κύριε
στα καφενεία στα σπίτια στα μεγέρικα
καθένας ετοιμάζει μια επανάσταση .

( Ψάχνω να βρω οκτακλόρ για ιδεολογίες . )
Ηλεκτρικά κουμπιά κίτρινα φώτα
ηλεκτρικές φωνές και μένα Σύμβουλο με ψήφισε
ο ηλεκτρονικός πολίτης .
Χάνομαι μες στ ' ασήμαντα , έχω μια τρέλα .
Γουστάρω ένα μίνι απίθανο
την Πίτσι Μίτσι
ρίχνω ένα κέρμα στο μηχάνημα
κι αυτή παθαίνεται αθεράπευτα για μένα .
Μάτς την Τετάρτη , μάτς την Κυριακή
πορνοθεάματα α λα Μάρλον Μπράντο
στη λεωφόρο Συγγρού καραδοκεί η σύφιλη
τουρίστες αλητεύουν έξω απ ' το Ηρώδειο
ελληνικά πορνίδια στη Φωκίωνος Νέγρη
έλληνες κίναιδοι απόγονοι του Ανδρούτσου
στα ουρητήρια του μετρό πίσω από ναύτες
κι ένα μεγάφωνο τραντάζει τον αιθέρα :
- η θεία ΄Ολγα ξέρει...

Γυρίζω από μια συγκέντρωση που ρήτορες
ανεπιφύλαχτα μας είπαν
αύριο αλλάζει ο κόσμος , γίνεται όνειρο
κι εγώ τρέχω άνυπόμονος να κοιμηθώ
να δω την αλλαγή στον ύπνο μου .
΄Αλλοι καπνίζουνε μαριχουάνα .


Επίλογος


Τρεις φίλοι μου μόλις γυρίσανε
με διπλώματα από την Ουάσινγκτων
μου λένε τι σεργιανάς στους δρόμους
και δείχνεις τους πληγωμένους
σε ποιους τους δείχνεις
μ ' ένα κουμπί στο κομπιούτερ
μπορείς να πληροφορηθείς
ποια φάρμακα θα τους σώσουν
- η ποίηση
- ποια ποίηση
πιάστε τον είναι τρελός ,
και νάμαι πια στο δικαστήριο .
Το ξέρω
θα με στείλετε στο μουσκέτο
ο κομπιούτερ τ ' αποφάσισε
κόκκινα φώτα και θόρυβοι
με καταπίνουν ,
έχω κι ΄άλλα να πω που δεν πρόφτασα

έχω κι άλλα να πω ,

ένα συνήγορο παρακαλώ ,

ένα συνήγορο

όχι από τούτη την αίθουσα

φωνάξτε παρακαλώ

 ΤΟ ΒΙΤΣΕΤΖΟ ΚΟΡΝΑΡΟ.

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

Γιώργος Βλάχος : Flower of Scotland


Η ζυγαριά ήταν και είναι πάντα καλή μαζί μου
παίζει από 73 έως 75 κιλά
Η κρεατοφάγα Βέρα ήταν 150 ακατέβατα
κι όμως όταν άκουγα Σοπέν
έβγαζε καντίλες
όταν διάβαζα Σέιμους Χήνυ
πάθαινε αλεργία
όταν είχα τσιγάρο στο χέρι
έπινε τα χάπια της
όταν λέρωνε τη λεκάνη και
δεν έριχνε νερό
ηδονιζόταν
κι' όταν μ' έβλεπε να γ ρ ά φ ω
τότε έπαιρνε τηλέφωνο τη μάνα της
είναι τρελός , τρελός , τρελός
σου λέω
- έτσι της έλεγε-
κι αυτή τη πίστευε .

΄Ενα βράδυ λοιπόν
τη πετάω στο καναπέ
της σχίζω το νυχτικό
βγήκα στο μπαλκόνι
και τραγούδαγα
τον εθνικό ύμνο
της Σκοτίας
Flower of Scotland
Flower of Scotland .


stixoi.info

09-04-08
 



Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Κορνήλιος Λουλούδης




ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ

Παρακαλούμε τους πολίτας
όπως δια εθνικούς
και μόνο λόγους
συμμορφωθούν με τα κατωτέρω:

1) Απαγορεύεται το κάπνισμα.
2) Το ίδιο κι ο καφές.
3) Οι άνθρωποι να ξεκληριστούν.
4) Οι μαθητές ξύλο απελέκητο.
5) Οι πάντες να λιμοκτονήσουν.
6) Και η πόρνη...
    συντόμως να επιστρέψει
    γιατί θα τιμωρηθεί!

Το κράτος;
Το κράτος είναι νταβατζής.

Μαύρε επαναστάτη
βούτα το σπαθί.
Κόψε το κεφάλι
του εκμεταλλευτή.






Τίποτα ο Αριθμός…
Πουθενά η Οδός…
Ζω ενστικτωδώς…


Χωρίς ταυτότητα
και πιστοποιητικά,
βιβλιάρια Ι.Κ.Α.
εκλογικό κι ενσήμων,
χωρίς σπίτι
καταθέσεις και δουλειά,
χωρίς ρόδα
μονίμως…Λόρδα,
χωρίς κινητό κι ακίνητο
στρώμα το χαρτόνι
φελιζόλ το μαξιλάρι
η μόνη μου περιουσία
τα ρούχα που φοράω,
κι ένα παλιό ρολόι
απ’ την εποχή του … Μάο!
Τίποτα ο Αριθμός…
Πουθενά η Οδός…
Ζω ενστικτωδώς…






Αθήνα 2010 μ.Χ.

Σεπτέμβρης του 1969…
Ημερομηνία που πρωτοαντίκρυσα
Την πρωτεύουσα της Ελλάδας
Τρία γεγονότα – άντε τέσσερα…
εστιάζω, συγκριτικά με το σημερινό χάλι της
το απερίγραφτο
το μη αναστρέψιμο…
α. Δεν είχε πολιτικούς κλέφτες,
αλλά στρατιωτικούς βασανιστές!
β. Βρήκα αμέσως εργασία…
γ. Στο λεωφορείο το αστικό,
άκουγες μονάχα την ελληνική γλώσσα…
και
δ. στην πλατεία Ομονοίας δεν υπήρχανε
σωριασμένοι οι χρήστες των ναρκωτικών….
Αθήνα του 2010 μ.χ.
Κάτι μεταξύ Καμπούλ και Μογκαντίσιου!



Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014

Λουκάς Αξελός




ΞΗΡΑΣΙΑ - ΣΤΕΙΡΟΤΗΤΑ


Οι επικοί αγώνες μας
καμμιάν απήχηση
δεν είχαν στους πολλούς .
Αδιάφορος ο κόσμος
χωμένος μεσ' στη λάσπη
που σκόπιμα οι Ούνοι του πετούν ,
ξέχασε φαίνεται το αίμα και τον προορισμό του .
Η ζωή μας στέγνωσε
κάθε κομμάτι ανθρωπιάς .
Γίναμε όλοι μας σκληροί και υπολογιστές ,
περσότερο κι από εσένα Ποίηση
που τόσο έχεις διαφθαρεί
στους ψεύτικους καιρούς μας .

Θεσσαλονική 10 Απρίλη 67

Rainer Maria Rilke


ΜΟΥΣΙΚΗ




Μουσική : ίσως των αγαλμάτων ανάσα ,
των εικόνων σιωπή . Γλώσσα , όπου οι γλώσσες
τελειώνουν , χρόνος
που , πάνω σ'αφανισμένες καρδιές , κάθετος στέκει ,
Συναίσθημα , μα γιατί ; Ω εσύ του συναισθήματος
μεταμόρφωση , - αλλά σε τι ; Σε τοπίο ήχων .
Ω εσύ ξένη : Μουσική ! Της καρδιάς μας
το άπειρο μεγαλώνεις . Τα βάθη μας είσαι που μας διώχνουν
ξεπερνώντας μας - , ιερέ χωρισμέ : όταν
μας περιβάλλουν τα βάθη μας σαν γυμνασμένοι
ορίζοντες , σαν άλλες
πλευρές του ανέμου ,
αγνές ,
γιγάντιες ,
ακατοίκητες .

Ποιήματα 1913 - 1926
Späte Gedichte

Μετάφραση : ΄Αρη Δικταίου


Musik: Atem der Statuen . Vielleicht :
Stille der Bilder. Du Sprache wo Sprachen
enden. Du Zeit
die senkrecht steht auf der Richtung
vergehender Herzen .

Gefühle zu wem? O du der Gefühle
Wandlung in was?— in hörbare Landschaft .
Du Fremde: Musik . Du uns entwachsener
Herzraum. Innigstes unser ,
das, uns übersteigend , hinausdrängt ,—
heiliger Abschied :
da uns das Innre umsteht
als geübteste Ferne , als andre
Seite der Luft :
rein ,
riesig
nicht mehr bewohnbar .