Ο κύριος T.S.ELIOT μαγειρεύει μακαρόνια
Αξίζει να μην χάσετε αυτόν τον ήχο .
Σπάει στα δυο τα μακαρόνια
για να χωρέσουνε στη χύτρα ,
κι έπειτα με τα δυο του χέρια τα ρίχνει στο νερό
που βράζει στη λευκή ηλεκτρική κουζίνα .
Το νερό κοχλάζει και τα μακαρόνια
βουλιάζουν στον πάτο της χύτρας .
Ο κύριος ΄Ελιοτ ρίχνει μια ματιά στο πάρκο
απ' της κουζίνας το πλατύ ;παράθυρο :
βρέχει τώρα και άφθονο νερό
κυλάει απ' τους κορμούς των δέντρων
κι αναστατώνει την πρασιά , που μοιάζει
με το φαρμακερό , πράσινο φόντο του Σαργκάσσο
Τότε θυμάται τη χύτρα .
Τόση θεώρηση ήταν αρκετή
για ν' ανέβουν τα μακαρόνια
στην επιφάνεια του νερού .
Στραγγίζει το κουβάρι που ανεβαίνει
σε σουρωτήρι αμερικανικής κατασκευής
και χύνει πάνω τους κρύο νερό απ' τη βρύση .
<< Αυτό είναι απαραίτητο , αλλοιώς
τα μακαρόνια θα κολλήσουν >> . ΄Ετσι γραφει ο κύριος ΄Ελιοτ
πιο αργά το ίδιο βράδυ , σ' ένα φίλο .
<< ΄Ομως η πιο ενδιαφέρουσα στιγμή
είναι όταν σπάνε τα μακαρόνια
στη μέση μ' ένα ξερό ήχο :
σ' αυτόν , με κάποιο τρόπο
αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας >>.
Μετ : Ρούλα Κακλαμανάκη
Mr. T. S. Eliot tésztát főz
Azt a reccsenést hallani kell.
A csöveket sorra kettétöri,
hogy beleférjenek a fazékba,
két marokkal szórja bele
a fehér villanytűzhely fölött a vízbe.
A víz forr, zubog, a tészta
a fazék aljára süllyed.
Mr. Eliot egy pillantást vet
a konyhaablakon át a parkba:
kint esik az eső,
a fák oldalán jócskán csurog a víz,
a pázsit borzas, méregzöld
Sargasso-tenger.
Erről jut eszébe a fazék.
Ennyi elcsodálkozás elég volt,
hogy a tészta följöjjön
a víz tetejére.
Amerikai tésztaszűrővel szedi ki
az ugráló szálakat,
a csapból hideg vizet ereszt rá.
„Ezt tudni kell,
különben összeragad” – írja este felé
Mr. Eliot a barátjának.
„A legérdekesebb mégis az,
mikor a száraz tészta-csövek
recsegve kettétörnek:
ebben valahogy
magunkra ismerünk.”
