μιχαλης ταδε

[ Σκίτσο Π.Π. ]

 Απ' τις μικρές αγγελίες :

Ελευθέριος με φαντασία αναζητά

ενεργοπαθητική μηδενίστρια με δικό της

Χώρο για άγριες νύχτες μητροπολιτικής

αποχαλίνωσης . Αντισεξίστριες αποκλείονται .

*

Κάποια μέρα στην Αθήνα

θα στηθεί μια γκιλοτίνα .

Δεν θ' αφήσουμε κεφάλι ,

όπως κάποτε οι Γάλλοι .

Υπουργούς και βουλευτάδες

μπάτσους , δικαστές , παπάδες ,

χρυσαυγίτες και τρεντάδες ,

κνίτες και καραβανάδες ,

θα κουρεύει η λεπίδα ,

νέου μέλλοντος ελπίδα .

Όσο για ' σας δημοσιογράφοι ,

θα' ρθουν και δικοί σας τάφοι .

Κι ένα - ένα τα κεφάλια ,

ώριμα σαν πορτοκάλια ,

θα κυλάνε στην πλατεία

και θα ευφραίνεται η καρδία !

( μελοποιείται με πιάνο , σε στυλ

Λουκιανού Κηλαηδόνη )

*

΄Ολοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε

μόνο που δεν είμαστε όλοι λαχανικά

και κάποιους αναγκάστηκαν

να μας κυνηγήσουν .

*

-  ΄Αραγε τι θα έλεγε ο Μαρξ για όλα αυτά ;

    - Επειδή    είμαι      καλοπροαίρετος , θα

υποθέσω ότι αναφέρεσαι στον  Χάρπο .-

( 2009 -2011 )

Νίκος Καρούζος

Rainer Maria Rilke

Jaroslav Seifert

Από τη συλλογή :

ΑΣΧΗΜΑ ΚΕΛΑΗΔΑΕΙ ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ

1926

Π Α Λ Ι Ο     Π Ε Δ Ι Ο      Μ Α Χ Η Σ

Ο ήλιος τις σκιές των πραγμάτων γυρίζει ,

του ανέμου οι φτερούγες τσακίζουν εύθραυστους μύλους .

Των τρελών είναι η χώρα , σε αυτήν να χορεψουμε αξίζει

μια φορά , δυο φορές .

Γίνεται στο κοιμητήρι κανείς να χορεύει

ανάμεσα ζωής , ανάμεσα θανάτου ;

Γιατί όχι , γιατί όχι , καλή μου χορεύτρια , εξαίσια βολεύει

στων τρελών τη χώρα .

Στο χαράκωμα , ο μικρός πεζικάριος  , της γης που ευωδιάζει

ττο τουφέκι του έχει σταυρό κοντά στο κεφάλι .

Για πάντα στο κράνος του μέσα νυστάζει ,

καλή του νύχτα !

Πέφτει απ' τόν θρόνο ο μονάρχης , γκρεμίζεται ο θρόνος ,

ψευδοπροφήτες υψώνουν παντού τη φωνή τους ,

των πυροβόλων τις μπούκες φωλιές ότι γέμισε ο χρόνος

και τα πουλιά έχουν πετάξει .

Κάτου από κάστρου επάλξεις σκιά αλόγου γοργά ξεμακραίνει ,

τον ηγεμόνα της ψάχνει να βρει , του ηγεμόνα τον ίσκιο .

Πεθάναν οι εχθροί και κανείς απ' τους σύντροφους δεν απομένει ,

πεθάναμε όλοι .

Των τρελών είναι η χώρα , ποιος τάχα σε αυτή δυναστεύει ;

Αξιότιμοι μασκοφόροι , αρχίζει το καρναβάλι !

Με τις μάσκες για αέρια κανείς μας δεν κινδυνεύει

στης ασφυξίας τα νέφη !

Ο ήλιος τις σκιές των πραγμάτων γυρίζει ,

η γη κυοφορεί πεθαμένους .

Σχίζεται , εμπρός , να χορέψουμε αξίζει

γύρω γύρω σε σκύλο !

Είναι νύχτα , πρωί , μες σε ομίχλες χάραζε η μέρα ,

σε ράκη τώρα χωμένοι όλοι κοιμούνται .

Του Αρλεκίνου ο μανδύας είναι η γη

ξεπατωμένη σκακιέρα ,

είναι η Ευρώπη .