Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

Θεώνη Ταμπάκη




ΑΝΙΕΡΑΙ  ΑΠΑΞ

Σχέδιο : Θεώνη Ταμπάκη


Ατίμασα άπειρες αμυχές .
Αμέλησα ανηλεώς άφατες απολήξεις .
Αθέτησα αμόλυντες απαριθμήσεις .
Αντιπαρέβαλα αυταπόδειχτα ανοσιουργήματα .
΄Αρα αποφαίνομαι :
Αν αποσκιρτήσω , αφαιμάξτε αιγοπρόβατα .
Αν αντιμεταθέσω αριθμούς , ανανεωθείτε .
Αν αγιοποιηθώ , αφορίστε αλλήλους .
Αν αρνηθώ ανέσεις , αφοδεύστε αβίαστα .


Περιοδικό Κλήδονας , Φεβρουάριος 2009 τεύχος 3

Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

Σόνια Ζαχαράτου



Madre Dolorosa

- Ο ΕΡΩΤΑΣ -


Πλησιάζει ... πλησιάζει ...
Πλησιάζει κι άλλο ,
Πλησιάζει κι άλλο , κι άλλο ,
΄Οσο γίνεται περισσότερο κι άλλο ,
΄Οσο γίνεται και πιο κοντά ,
Πλησιάζει προσεκτικά για να μην ,
Προσεκτικά για να μην σκοντάψει ,
Η παντόφλα του να μην ,
- Η δεξιά παντόφλα που συνήθως - ,
Να μη σκοντάψει και όλα ματαιωθούν ,
Και δεν γίνουν όπως πρέπει ,
Και δεν γίνουν ξανά από την αρχή ,
Και δεν γίνουν όπως πάντα ,
΄Οπως πάντα το ίδιο πάντα ίδιο ,
Το ίδιο ίδιο κι ωστόσο διαφορετικό ,
Και μείνουν αδιευκρίνιστα τα αναπάντητα ερωτήματα ,
Και μείνουν αναπάντητα τα αναπάντητα ερωτήματα , 
Και παραμείνουν στη σιωπή .

*

Είχε πει εκείνη , τη στιγμή εκείνη :
' Με χτυπά ο ήλιος στα μάτια και δακρύζω ' ,
Αλλά , δεν πήγε λίγο πιο εκεί , λίγο παραπέρα ,
για να μη χτυπά ο ήλιος στα μάτια και δακρύζει
και που , τόσους χρόνους τώρα , τη χτυπά
από το παράθυρο ο ήλιος στα μάτια ,
Είχε πει αυτό για τον ήλιο στα μάτια της ,
Αποτυπωμένο στα φωτογραφημένα χείλη της είναι ,
Το βλέπει , το ακούει ,
Το είχε προφέρει σαν μία μακρόσυρτη άτονη λέξη
' μεχτυπαοηλιοςσταματιακαιδακρυζω ' ,
Σαν για να κάνουν πιο γρήγορα ,
Σαν γιατί είχε κουραστεί ,
Σαν για να επιστρέψουν ,
Σαν γιατί κρύωνε ,
Σαν ,
Όχι , δηλαδή , για να δείξει πιο όμορφη στα δικά του μάτια
ή στη φωτογραφία που θα την αποθανάτιζε ,
΄Οχι , όχι ,
Αυτό θα το ένιωθε αμέσως και δεν θα είχε δώσει
τόσο από τη ζωή του σε οκτώ λέξεις ,
Ναι , θα το είχε νιώσει αυτό ,
Αλλά επειδή κάτι άλλο εννοούσε λέγοντας
' με χτυπά ο ήλιος στα μάτια και δακρύζω '
 Κάτι άλλο ,
Κάτι άλλο που χρόνια τώρα ψάχνει ,
Κάτι που τότε δείλιασε και δεν ρώτησε ,
Κάτι που ποτέ δεν έμαθε αφού δεν ρώτησε ,
Κάτι που ποτέ δεν του δόθηκε δεύτερη ευκαιρία να ρωτήσει ,
Κάτι που δεν ,
Μάλλον σάστισε ,
Μάλλον αισθάνθηκε μετέωρος ,
΄Ενας ίλλιγγος , μια ζάλη , μια σκοτοδίνη ,
Και αυτοστιγμεί ,
Ν' αναβάλει την ερώτηση ,
Να την ξεχάσει ,
Να μην ακούσει την απάντηση ,
Να μην αδράξει η αντάρα , το πανδαιμόνιο ,
ο ορυμαγδός ,
Να ξεφύγει ,
Να μην ,
Δεν θυμάται άλλωστε ούτε και τον ήλιο που την έκανε
να δακρύσει ή που εκείνη νόμισε ή που προφασίστηκε ,
Γιατί δεν είχε ήλιο ,
Σούρουπο πάντα θυμάται , δεν θυμάται ήλιο
- Καθόλου μάλιστα - ,
Σούρουπο σταχτί , συννεφιασμένο
- Αποτυπωμένο κι αυτό - ,
΄Ισως και ψιλόβροχο ,
Αδιόρατο ψιλόβροχο ,
΄Ισως ,
Θρυμματισμένες σταγόνες .
΄Ισως ,


*

Εκείνη ήταν για εκείνον παντού ,
Εκείνη σε ολόκληρο το συννεφιασμένο τοπίο ,
Εκείνη σε ολόκληρο το μέσα των ματιών του ,
Σε ολόκληρο το μέσα της σαρκός του ,
Σε ολόκληρο το μέσα των αισθήσεών του
και του μέλλοντός του ,
Εκείνη ,
Ο έρωτας ,
Εκείνη ,
Εμβληματική ,
Ακατανίκητη ,
Αναντικατάστατη ,

Εκείνη ,
Εκείνος ,


*

Από τη μια στιγμή στην άλλη ,
Παρακρούσεις ,
Αντιλαλήματα ,
΄Αλφα στερητικά ,
Σιωπή ,
Αλαλία ,
Συντριβή ,
Βουητό στ' αυτιά ,
Ωιμέ !
Κατάπιε τον , Γαία !
Ωιμέ ! Τι άλλο απομένει ;
Κατάπιε τον !
Οιωνοί προϋπήρξαν , ναι ,
Η επιβεβαίωση τώρα ,
Η επιβεβαίωση ,
Παναγιά Παρθένα , Madre Dolorosa , Sacra Sapienza ,
Ναι ,
Τους αψήφησε ,
Ανυπάκουος ,
Ανευλόγητος ,
Ανίερος ,
Αμαρτωλός
Αβυσσώδης ,
Αίρων μόνος πλέον το σαρκίο του ,
Ποτέ πλέον όπως έως τότε ,
Οιωνοί ,
Ξεματιάσματα ,
Φυλαχτά ,
Ξόμπλια ,
Παρακλήσεις ,
Ταξίματα ,


*

΄Οταν πλέον όλα από τον πλανήτη θα έχουν εξαφανισθεί ,
Ακόμα και τότε ,
Τότε ,
Στην άβυσσο του μέλλοντος ,
Στον ίλλιγγο του χάους ,
Η φωτογραφία θα μείνει , θα μείνει , θα μείνει ,
Θ' αναμετρηθεί με τους γαλαξίες για να μείνει ,
Για να γίνει νέος ουρανός ,
Νέος απαστράπτων ουρανός ,
Να γίνει ουρανός αλλόφρων ,
Αλλόφρων , αλλόφρων ουρανός ,
Θα φροντίσει να γίνει ουρανός ,
Σκέπη της ανθροπότητας ,
 Συμπαντικό Μουσείο ΄Ερωτος
Ουρανός ,
Και κανείς δεν θα την ξεχάσει ,
Κανείς ,
Σίγουρα ,
Εκείνη ,
Κανείς ποτέ ,
Εκείνη ,
Ποτέ ,
Ποτέ ,
Ποτέ ,


*

Χώμα κατεβάζουν οι χαράδρες του ,
Κρημνώδεις , άγονες , σκοτεινές ,
και τα μάτια του παίρνουν να δακρύζουν ,


*

Καθημερινή εκταφή ,
Τον διασκεδάζει ο θάνατος ,
Χαμογελά ,
΄Εχει υπερβεί τα του θανάτου ,
Χαμογελά ,


*

Τα καρφιά ,
Τα ελατήρια ,
Τα παλιωμένα ξύλα ,
Το τρίξιμο ,
Αυτά , ναι , σίγουρα , τον ταλαιπωρούν , τον θυμώνουν ,
Το ξέρει ,
Όλα αυτά , ναι , το ξέρει ,
Αυτά του χαλάνε τη διάθεση και το σούρουπο και
τη νύχτα που έρχεται και τη ζωή του ολόκληρη ,
Αυτά τον θυμώνουν ,
Αυτά του πονάνε σάρκα και οστά ,
Αυτά του τρυπούν το κεφάλι , του βασανίζουν το μυαλό ,
του αδειάζουν τη σκέψη , του αρπάζουν τα μάτια ,
του καίνε το σώμα , του πυρπολούν τα σωθικά ,
του ακυρώνουν τη ζωή ,
Αυτά φταίνε ,
τα καρφιά φταίνε ,
Τα ελατήρια φταίνε ,
Τα παλιόξυλα φταίνε ,
Αυτά φταίνε ,
Αυτά φταίνε ,
Πολυκαιρισμένα ,
Σκοροφαγωμένα ,
Ξεχαρβαλωμένα ,
Αποσυνδεμένα ,


Αυτά Φταίνε .
Αυτά φταίνε .
Αυτά φταίνε .




Φωτ : Γιάννης Ριζομάρκος

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ

Πανσέληνος παρά κάτι ,
ποιητικά πεζογραφήματα , εκδ . Αστάρτη , 1998 .

Τρεις νύχτες του Αυγούστου ( και μία μέρα ) ,
ψυχολογικό θρίλερ , εκδ . Ελληνικά Γράμματα , 2009 .

Ρόδινη Στάχτη - Μαρία Θηρεσία Καρλότα ,
ιστορικό αφήγημα , εκδ . Εξάντας , 2011 .

Ο εχθρός μου , θεατρικό , εκδ . Μπαρτζουλιάνος 2012 .

Συμμετοχή στη συλλογική έκδοση
Μάρμαρα του Παρθενώνα :
η ιστορία μιας κλοπής ή η κλοπή της ιστορίας
της Assocacion Cultural Hellenica Νόστος Αργεντινής
με το διήγημα << Το πένθος της σελήνης >> , 2011
( β' βραβείο διηγήματος για την ελληνική γλώσσα ) .


Κυριακή 2 Μαρτίου 2014

Ανδρέας Εμπειρίκος



ΟΙ ΧΑΡΤΑΕΤΟΙ


Σε ωρισμένους τόπους ονομάζουν τα χέρια χέρες. Στα Ακρο-
κεραύνια πετούν γυπαετοί. Στις πανωσιές σουρώνει η θάλασ-
σα και αναγαλλιάζει. Στις ανοικτές πλατείες τα παιδιά πε-
τούν τον Μάρτη χρωματιστούς αετούς από χαρτί .
Κόκκινοι, πράσινοι, κίτρινοι και κάποτε γαλάζιοι , οι
 χάρτινοι αετοί λυσίκομοι και με μακριές ουρές , πετούν επάνω
 από την πόλι , όπως επάνω
 από την φτέρη των υψηλών βουνών οι αετοί .
Εκστατικά υψώνουν τα παιδιά τα χέρια. Δείχνουν τους
 χάρτινους κομήτες με τις μακρυές ουρές. Ουράνιοι δράκοι 
πιο ψηλά τα αεροπλάνα, βροντούν και γράφουν στο στερέω-
μα με άσπρους καπνούς τις λέξεις:
ΚΑΛΑ ΛΕΟΝΑ ΝΟΛΑ ΠΥ.
 
Είναι η ώρα κάτασπρη· η έκστασις γαλάζια. Η πόλις
 αχνίζει από ηδονή. Κουνούν τις χέρες τα παιδιά και, ακόμα , 
από τα στόματά των πηδούν σαν πίδακες οι λέξεις:
ΚΑΛΑ ΛΕΟΝΑ ΝΟΛΑ ΠΥ.


Γλυφάδα , 9. 7. 1960