Ελένη Αρβελέρ

Νοθεία

Παραδεκτά κι ευπρόσδεκτα σ' αυτόν εδώ τον τόπο

τ' αποτελέσματα της νοθευμένης πάντα κάλπης .

<< Ανάγκη ν' αλλάξουμε ήθη κι έθη >> , είπα ,

γι' αυτό κι εγώ , παρά του όζοντος την τρύπα ,

πήγα να κατοικήσω κάπου ψηλά στις ΄Αλπεις .

΄Αλλαξα έτσι αέρα και της ζωής τον τρόπο .

Μου έλειψε γρήγορα όμως η σπίθα , η θαλπωρή ,

και γύρισα για νά ' βρω , μικρή έστω , θρυαλλίδα ,

ξεχνώντας ό, τι έμαθα κι όσα απ' τα ύψη είδα .

Τώρα ρωτώ την μοίρα τι γράφει ; Πως μπορεί

για των παιδιών το αύριο να βρω κάποια ελπίδα ,

χωρίς με τη σειρά μου τις κάλπες να νοθεύσω ,

και δίχως τους ανάξιους ταγούς να ικετεύσω ;

΄Ενδοξος Ελλάς

σ . - 26 -

Γιώργος Βλάχος : [ Η Μούσα μου ... ]

 

kagoshima-volcanic-eruptions-japan

Η μούσα μου είναι φαροπούλα στο μέγα της γης ακρωτήρι . Χύνει τα μαλλιά της στη θάλασσα της ιστορίας . Μιλάει με λογάριθμους - στίχους . Ανάβει το αίμα της φύσης . Λαμπαδιάζει το σπέρμα του έρωτα αστερισμούς και αστεροειδής , τον κόκκινο πλανήτη λαμπαδιάζει . 10 Γενάρη γεννημένη , αναδύεται μέσα από τη μήτρα των πόλων , διασχίζει τον πάγο με το έλκυθρο - στίχο , ταξιδεύει με την πιρόγα της ρίμας , ερωτεύεται και σαλπάρει ως τ' άστρα . Υποκλίνονται οι ορίζοντες στο φως των ματιών της . Δεν αγκυροβολεί στη ράδα του ΄Ηλιου . Είναι απαστράπτουσα θεά παρτιζάνα . Στον πυρετό της ηδονής μου τραγουδάει με τον Αλέξανδρο , με το Βυζάντιο , με τον πολιτισμό των μάγια και των ΄Ινκας . Σε μυστικές πυραμίδες διοχετεύει το φως της . Στο Υukatan θηλάζει νεογέννητους ήλιους . Σαν ηφαίστειο της Kagoshima εκρύγνηται , όταν αγγίζουν τα παιδιά της .

11.10.2000

Γιώργος Βλάχος

δεν έχω visa για την ελευθερία

σ. - 12 -

Γιώργος Βλάχος : [ Η πένα μου ... ]

 

 

Η πένα είναι βράδυ προφήτη στο όρος των Ελαιών

Η πένα δεν είναι , Εσταυρωμένη ανάσα , νεογέννητου ΄Ηλιου
Η πένα δεν είναι αόμματο ταξίδι ως τη Γη του Πυρός .

Η πένα σκαλίζει το χθες και οχυρώνει το αύριο .
Η πένα δεν αστειεύεται 12 μ.μ. στο 2000 άπειρο .

Η πένα σηκώνει τη σκαπάνη στα σύνορα των πολιτισμών .
Μιλάει με το Βούδα , και Τον Χριστό .
Στα παιδιά , χαρτομάντηλα , μιλάει με πατέρα νταβά .

Η πένα σκηνοθετεί του πλανήτη το image ,
δεν έχει στρατό για πεδία μαχών ,
δεν έχει πρεμιέρα και πρόβα τζενεράλε ,
δεν είναι θέατρο σκιών
τον Αύγουστο σε παραλία .

Δεν είναι εκδότης πουτάνα από μάνα ρουφιάνα .

Η πένα σκύβει πάνω στο Κασμίρ , στα Φόκλαντ ,
στις Φαρόες , στο Ιράκ , στο Ναουρού μέσα στο φωσφάτο .

Η πένα σκύβει εκεί που οι πόρνες σταυρώνονται .

Η πένα δεν είναι υποτελές κρατίδιο
με πρόεδρο τζιτζιφιόγκο ,
δεν είναι γονυπετής προσκυνητής
σε εικόνες Αγίων ,
δεν είναι ανακυκλωμένο σκουπίδι
στη χωματερή του χρόνου ,
δεν είναι χαζοχαρούμενη προστάτιδα
σε πολυεθνικό παιδομάζωμα ,
δεν είναι μόδιστρος της ιστορίας ,
δεν είναι μανεκέν πολυεθνικών σαλονιών ,
δεν είναι ομοφυλόφιλα βράδια ,
δεν είναι Πόντιος Πιλάτος ,
δεν είναι ερωτευμένος δικτάτορας .

Η πένα ,
η πένα μου , δεν κάνει αστεία
τραγουδάει με τα σκυλιά
και τον άνθρωπο φτύνει .

Δεν έχω visa για την ελευθερία

Γιώργος Βλάχος

σ . - 14 - 15  -

 

Γιώργος Βλάχος : [ Η Τρέλα μου ... ]

Η τρέλα μου αναρριχάται
καλπάζει , τραγουδάει στα Ουράλια ,
στα Ιμαλάια , στις ΄Ανδεις ,
γίνεται παιάνας ,
γίνεται ένα με Ινδούς και Ινδιάνους .

Αγαπάει εκατομμύρια γυναίκες και άστρα ,
ταξιδεύει με το σμήνος του χρόνου ,
γίνεται λουλούδι , μέλισσα , πεταλούδα ,
μεθυσμένη απ' τη γύρη της φύσης ,
πίνει κρασί στο πατητήρι του έρωτα ,
στην οδό Γολγοθά αναπνέει και εισβάλει
σαν τανκ στο ιερό του Βούδα και προσεύχεται .

Η τρέλα μου είναι Πυρηνικό Εργοστάσιο
στους πρόποδες του Νεπάλ ,
στις ακτές του Μπαγκλαντές
στην Αβάνα της Κούβας .

Η τρέλα μου πατάει το σήμερα
Ραπίζει το χτες
Ανασταίνει το αύριο .

Η τρέλα μου κυματίζει σε καταφύγιο
της Αναπούρνα ,
μέσα στο ψυχιατρείο των άστρων βασιλεύει ,
ανασταίνει τη γήινη θλίψη
αστράτευτη κόρη .

Γιώργος Βλάχος

Δεν έχω visa για την ελευθερία

  

σ . - 16 -