Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

Nikanor Parra


ΟΤΑΝ ΟΙ ΙΣΠΑΝΟΙ

΄Οταν οι Ισπανοί ήρθαν στη Χιλή
Τα 'χασαν στην κυριολεξία γιατί εδώ
δε βρήκαν ούτε ασήμι ούτε χρυσάφι
χιόνι και τριμμένη πέτρα , ναι , τριμμένη πέτρα και χιόνι
τίποτα δηλαδή που ν'αξίζει τον κόπο
τα είδη διατροφής ήταν ελάχισταα
και συνεχίζουν να 'ναι θα μου πείτε
είναι ακριβώς αυτό που ήθελα να τονίσω
ο κόσμος στη Χιλή πεινάει
κι ας ξέρω πως ομολογώντας το
μπορεί να καταλήξω στην Πισάγουα
αλλά ο αδιάφορος Χριστός του ΄Ελκι
δεν μπορεί παρά να λέει την αλήθεια
ας μου το συγχωρέσει ο στρατηγός Ιμπάνιεθ
μα στη Χιλή ούτε έχουν ακουστά για ανθρώπινα δικαιώματα
ούτε για ελευθερία του τύπου
εδώ διατάζουν όσοι έχουν τον παρά
κι η αλεπού φυλάει το κοτάτσι
αλλά πείτε μου , αλήθεια ,

σε ποια χώρα σέβονται τ'ανθρώπινα δικαιώματα ;


Μετάφραση : Ρήγας Καπάτος
EKATH
σ . -76 -

Cuando los españoles llegaron a Chile


CUANDO los españoles llegaron a Chile
se encontraron con la sorpresa
de que aquí no había oro ni plata
nieve y trumao sí: trumao y nieve
nada que valiera la pena
los alimentos eran escasos
y continúan siéndolo dirán ustedes
es lo que yo quería subrayar
el pueblo chileno tiene hambre
sé que por pronunciar esta frase
puedo ir a parar a Pisagua
pero el incorruptible Cristo de Elqui no puede tener
otra razón de ser que la verdad
el general Ibañez me perdone
en Chile no se respetan los derechos humanos
aquí no existe libertad de prensa
aquí mandan los multimillonarios
el gallinero está a cargo del zorro
claro que yo les voy a pedir que me digan


en qué país se respetan los derechos humanos. 



cenicientademendigosyladrones.chile.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

Pierre Reverdy



Οι ποιητές


O Reverdy από τον Picaso .

Το κεφάλι του φυλαγόταν δειλά κάτω από το αμπαζούρ
της λάμπας . Είναι πράσινο και τα μάτια του κόκκινα .
Υπάρχει ένας μουσικός που δε σαλεύει . Κοιμάται  τα κομμέ -
να χέρια που παίζουν βιολί για να τον κάνουν να λησμονήσει
τη δυστυχία του .
Μια σκάλα που δεν οδηγεί πουθενά σκαρφαλώνει γύρω απ'
το σπίτι . Δεν υπάρχουν , άλλωστε , ούτε πόρτες ούτε παράθυρα .
Βλέπει κανείς πάνω στη στέγη ν'αναδεύουν σκιές που χυ -
μούν μες στο κενό . Πέφτουν μιά-μιά και δεν σκοτώνονται .
Γρήγορα από τη σκάλα ξανανεβαίνουν και ξαναρχίζουν , αιώ -
νια γοητευμένες από το μουσικό που παίζει πάντα βιολί με τα
χέρια του που δεν τον ακούνε .


σ . - 21 -

Γυάλινα τέλματα


Juan Gris Εικονογράφηση για την Αποκοιμισμένη κιθάρα

Ανάμεσα στα δίχως αξία και δίχως καμιάν ωφελιμότητα
πράγματα που απαριθμούνται , η ποίηση είναι ασφαλέστατα
ένα από τα πιο εντυπωσιακά .  Πως να εξηγήσει κανείς το ότι
είναι ακριβώς το κοίτασμα που ο άνθρωπος ονειρεύεται κατ'
αρχήν να εκμεταλλευθεί στα σαλέματα της α -
κάθεκτης νιότης του ; Και εξ άλλου πως ν'αντικρύσει κανείς
χωρίς θλιβερό χαμόγελο την ιδέα ότι μπορεί να γεράσει ανα -
μασώντας στίχους ; Με πολύ περισσότερη αυστηρότητα από
τους ξεθωριασμένους στρατηγούς , οι ποιητές έπρεπε να κατα -
λαμβάνονται από το όριο ηλικίας . Υπάρχουν πράγματα πιο
μάταια στη ζωή απ' όλες αυτές τις ομορφιές που κάποια μέρα
τους δώσαμε μια τόσο αποκλειστική σημασία . Αφού διανύσα -
με χωρίς εξασθένηση την εποχή του ονείρου , την εποχή του
χρυσού και εκείνη του λίθου . Οι άλλοι άνθρωποι είναι τώρα με
επιμέλεια ταξινομημένοι μέσα σε φακέελους , συνθλιμμένοι μέ -
σα σε κάσες . Αυτές οι κάσες είναι ερμητικά κλεισμένες , καρ -
φωμένες πάνω σε καράβια που φεύγουν . ΄Ενας ωχρός ορίζον -
ντας τις καταπίνει μέσα στο διφορούμενο χαμόγελό του . Δεν
βλέπω πια τα καράβια . Δεν βλέπω πια τους ανθρώπους , δεν
βλέπω πια τις κάσες .Δεν βλέπω πια την ποίηση παρά ανάμε -
σα από τις γραμμές . Δεν είναι πια για μένα , δεν ήταν ποτέ
για μένα μες στα βιβλία . Κυματίζει μέσα στο δρόμο , μέσα
στον ουρανό , μες στ'αποτρόπαια εργαστήρια , πάνω στην πό -
λη . Ζυγιάζεται επιβλητικά πάνω στη ζωή που κάποιες στι -
γμές την παραμορφώνει . Και τούτος ο ουρανός , ο ταραγμένος
και μεταβλητός , που αντικατοπτρίζεται πάνω στους δρόμους ,
τους μόλις σχεδιασμένους , του μέλλοντος , μέσα στα τέλματα ,
τούτος ο ουρανός που προσελκύει τα χέρια μας , τούτος ο με -
ταξένιος ουρανός , που τον χαϊδέψαμε τόσες φορές σαν ένα ύ -
φασμα πίσω από τα σπασμένα τζάμια , η ποίηση , δίχως λέξεις
και δίχως ιδέες , που αποκαλύπτεται .


σ . - 85 , 86 -

Μετάφραση : Τάκη Βαρβιτσιώτη

εκλογή ποιημάτων 1915 -1966
ΑΡΜΟΣ

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Allen Ginsberg



31 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1978



Ο ΄Αλλεν Γκίνσμπεργκ , ο Πήτερ Ορλόφσκι και οι φίλοι της Δύναμης της Αλήθειας
του Ρόκυ Φλατς , διαλογιζόμενοι έξω απ'τις εγκαταστάσεις της Ρόκγουελ Κορ -
πορέισον , στο Κολοράντο , σταματάνε φορτία με τα πυρινικά απόβλητα , στις
14 Ιουλίου 1978 , την ημέρα που ολοκληρώθηκε η Πλουτώνια Ωδή .

Φωτ . Joe Daaniel



Διαμάντια που λαμποκοπούν και πούλιες που γυαλίζουν
η Μεγάλη Χοροεσπερίδα στο Γουάλντορφ
Αστόρια απ'την οθόνη της τηλεόρασης
φευγαλέος αστραφτερός αποχαιρετισμός
στα φαντάσματα της πλατείας Τάιμς
πλήθος από ματογυάλια και σαν ομπρέλες
χέρια βρεγμένα
πάνω από κεφάλια
η Κίνα πανηγυρίζει
σχέσεις διπλωματικές
ντισκοτέκ στο Πεκίνο
μαύρες και ηλιοκαμμένες φάτσες του Κογκρέσου
στην ώρα των ειδήσεων το νηφάλιο πόρισμα της επιτροπής
αποφαίνεται ότι οφείλονται σε συνωμοσία οι δολοφονίες
του Κέννεντυ και του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ
ο Πρόεδρος κι ο Ειρηνοποιός της περασμένης
δεκαετίας είναι τώρα πεθαμένοι
αινιγματικό και πένθιμο μίασμα
πνεύμα των Τάιμς της Νέας Υόρκης και του Βιετνάμ
η πυρινική επιτροπή Ουώρεν
έχει εκραγεί , ψέματα και σύγχυση
βεγγαλικά καρναβαλιού που σκάνε
μέσα σε ψάθινα καπέλα κάτω από φώτα λαμπερά
χορεύοντας στη μουσική του Γκάι Λομπάρντο
χίτσι κίτσι κου με ματογυάλια
και παπιόν
με πιάνα κουδουνιστά , τρομπόνια
και τούμπες πάνω σ'άσπρα στρογγυλά
τραπέζια με σαμπάνιες
γεροντάκια που γελούν μπροστά στη κάμερα
για μια τελευταία φορά
απολαμβάνοντας τη νοσταλγία
των Royal Canadian
ανάμεσα σε κουζίνες , νεροχύτες και ψυγεία
σε λοταρίες κερδισμένα
που έχουν διαφημιστεί πριν από το άοσμο
φίλμ του Κόμη Δράκουλα
που παρακολουθούν με ορθάνοιχτα μάτια .
Με πόσο ενθουσιασμό φαντάζουν οι διαφημίσεις σαπουνιών
ενόσο τα πλάθη μες από χάρτινα χωνιά
ηχούνε
ανάμεσα απ'τα φαράγγια των Δεκεμβριανών τεράστιων κτιρίων
οι τοίχοι κάθετοι μέχρις επάνω
στο θολωμένο κόκκινο ουρανό
πάνω από το Γκόθαμ
το Μπρόντγουέη στέλνει με ντάμπα-ντούμπα
τους χαιρετισμούς του στα Ουράνια
για πολλοστή φορά ,
τενεκεδένιες τρομπέτες είν' έτοιμες
να αναγγείλουν τα μεσάνυχτα
του έτους ,
χαμόγελα πλατιά που το γλεντούν για τα καλά ,
Πορτορικάνοι που γελούν
κάτω απ'τις μαρκίζες της 44ης οδού
χαιρετώντας της κάμερας την κενή ελπίδα
που βλέπουνε εκατομμύρια μάτια η
σκοτούρα τους είναι φευγάτη -
Ζωντανή μετάδοση από τη Νέα Υόρκη ! χιλιάδες
κραυγές χαράς
μετράνε όλοι μαζί τα δευερόλεπτα .
Συγχαρητήρια απ' τον Πρόεδρο της Τηλεόρασης
Γ . Σ . Πάλεϊ -
Συγνώμη ! ΄Ηρθε η ώρα ! η φωτισμένη μπάλα
κατεβαίνει , τύμπανα
ρολάρουν δυνατά
απ' άκρη σ' άκρη σ' όλα τα δίκτυα επικοινωνίας
της Αμερικής ως τα
Αερόστατα ! Ευτυχισμένος ο Καινούργιος Χρόνος !
Τρομπέτες και μπουρμπουλήθρες
πλανιώνται στον εγκέφαλο !
Υψώστε το καπέλο σας , κουνήστε το βραχιόλι σας
Πάρτε τηλέφωνο τον ΄Εντυ ! Σάλπισε
μουστακοφόρε Γανυμήδη
Κάντε να ηχήσουνε στριγγά τα κορναρίσματά σας
αντλίεες πυροσβεστικές του Σόχο !
Γαυγίστε 'σεις στις αποθήκες ανατινάξτε
τα εκκωφαντικά σας φωτοστέφανα εσείς
αλαφροί ΄Αγγελοι 
της Τηλεόρασης !


Μετάφραση : Τάσος Σαμαρτζής

Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

Γιώργος Μόραρης

ΤΟ ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ ΜΙΑΣ ΕΓΚΥΟΥ

Ο δεύτερος εαυτός μου
μέσα μου μεγάλωνε
και τραγουδούσε.
Κάθε ζωή που γεννιέται
βρίσκει τον κόσμο
στο νέο του ξεκίνημα.
Δεν ήμουν έτοιμη να δώσω
σαν ενήλικη και σαν βρέφος
κανένα κομμάτι μου.
Αγκάλιασα τον άδειον ΄Αδη
γεμάτη με τα μέλη του παιδιού μου.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΡΑΡΗΣ

ΤΟ ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ ΜΙΑΣ ΕΓΚΥΟΥ

Ο δεύτερος εαυτός μου
μέσα μου μεγάλωνε
και τραγουδούσε.
Κάθε ζωή που γεννιέται
βρίσκει τον κόσμο
στο νέο του ξεκίνημα.
Δεν ήμουν έτοιμη να δώσω
σαν ενήλικη και σαν βρέφος
κανένα κομμάτι μου.
Αγκάλιασα τον άδειον ΄Αδη
γεμάτη με τα μέλη του παιδιού μου.