Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Η Αποστασία των Διανοουμένων





Οι Εναλλακτικές Εκδόσεις σας προσκαλούν την Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου, ώρα 19:00 στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Καραμπελιά:
Η Αποστασία των Διανοουμένων
Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
Βασίλης Καραποστόλης, καθ. Πανεπιστημίου
Σταύρος Λυγερός, δημοσιογράφος
Στάθης Σταυρόπουλος (Στάθης), σκιτσογράφος
και ο συγγραφέας του βιβλίου
στην αίθουσα Ρήγας Βελεστινλής (Ξενοφώντος 4, 6ος όροφος, πλ. Συντάγματος)

Σοδειά 14ο Τεύχος

 

σοδειά [τριμηνιαίο έντυπο για τη Λογοτεχνία]
ISSN 2241-2212

Δελτίο Τύπου
Σας ενημερώνουμε, ότι το τεύχος 14 του περιοδικού «Σοδειά», βρίσκεται ήδη στα σημεία διανομής όλης της χώρας.
Και αυτή τη φορά, η εκδοτική ομάδα επιδίωξε να παραδώσει στο τυπογραφείο ένα τεύχος κατά το δυνατόν υψηλών προδιαγραφών, με πλουραλισμό στην ύλη και υψηλής αισθητικής σχεδίασης. 
Με εκτίμηση
Η Εκδοτική Ομάδα

 
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
 
ΤΕΥΧΟΣ 14 [Δεκέμβριος 2012 – Φεβρουάριος 2013]
04 [άρθρο-μελέτη] Το κάτοπτρο του Φασισμού της Νίκης Ηλιοπούλου
07 [πεζό] Το μάτι της Κασσάνδρας Αλογοσκούφη
08 [κινηματογράφος] Its a Wonderful LifeF.Capra κριτική από τον Γιώργο Ρούσσο
11 [πεζό] Ένα μπλουζ που δε γράφτηκε του Ματθαίου Ματθαιάδη
12 [διήγημα] Η Μάρθα και ο Πέτρος της Θεοδώρας Τζόκα
14 [διήγημα] Ο Ιπποπόταμος και η Δυσδαιμόνα της Μαρίας Ροδοπούλου
16 [μικρή ιστορία] Μια καρδιά στο χιόνι της Δήμητρας Σταυράκη
19 [παραμύθι] Εσκεμμένα ατελές της Ματίνας Αναγνωστοπούλου
21 [σατυρογράφος] Τι δεν καταλαβαίνεις; του Ζιζανίου
22 [ανθολογία ελλήνων ποιητών] Βρεττάκος, Σικελιανός, Βάρναλης. - [σ]
24 [ποιητικός λόγος] 12 ποιήματα των: Θοδωρή Βοριά, Γιάννη Τόλια, Αθανάσιου Πάσχου, Δημήτρη Δικαίου, Ελένης Κοφτερού, Αλέξανδρου Σάντο, Νίκου Σφαμένου, Μαρίνας Κουτσογιάννη, Νικόλαου Κυριακίδη, Ευαγγελίας Πατεράκη, Αλέξανδρου Κατσούδα, Τζένης Κουφοπούλου.
30 [μεταφράσεις] a.Aad - b.Abdollahi - c.Castera του Babak Sadegh Khanjani
31 [βιβλίο] Νέες Εκδοτικές Απόπειρες - Χειμώνας 2012-13: Dead End Ν.Γ Λυκομήτρος [εκδ.Vakxikon] Έρως Ονειρευόμενος Αθανάσιος Πάσχος [εκδ.Γαβριηλίδη]Η εμμηνόπαυση της ύαινας Φίλιππος Αγγελής [εκδ.Περίπλους]Το τετράδιο της Μάγια Ιζαμπέλ Αλιέντε [εκδ.Ωκεανίδα]Αντικουλτούρα Χουάν Κάρλος Κρέιμερ [εκδ.Γνώση] Αναρχισμός Μάρκος Μάγερ [εκδ.Γνώση]Η ομορφιά της Λίστας Ουμπέρτο Έκο [εκδ.Καστανιώτη]70 ερωτικά W.R.Yeats [εκδ.Εστία]Το παλάτι Άνταμ Ουίλλιαμς [εκδ.Ωκεανίδα].

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Czesław Miłosz


Το τραγούδι του τέλους του κόσμου


Τη μέρα του τέλους του κόσμου πετάει μια μέλισσα
Πάνω απ'τα κάρδαμα των Καπουτσίνων .
Μπαλώνει ο ψαράς τα δίχτυα του ,
Πηδούν στη θάλασσα τα χαρούμενα δελφίνια .
Τα νεαρά σπουργιτάκια τιτιβίζουν στις υδρορροές
Και το φίδι κατέχει το χρυσό του δέρμα , που έτσι κι αλλιώς του ανήκει .
Τη μέρα της συντέλειας του κόσμου ,
Περπατούν οι γυναίκες κάτω
Από τις ομπρέλες του ήλιου ,
Κι ο μεθυσμένος κοιμάται κάπου στην άκρια του γρασιδιού
Και οι οπωροπώλες διαλαλούν στους δρόμους τα εμπορεύματά τους
Κι η βάρκα με τα κίτρινα πανιά τριγυρνάει το νησί
Κι ο ήχος του βιολιού κρέμεται στον αέρα
Και των αστεριών η πορεία περνάει από δίπλα μας ,
Μα αυτοί που σκέφτονταν βροντές κι αστραπές
Σίγουρα απογοητεύτηκαν ,
Καθώς κι εκείνοι που ανάμεναν
Σήματα αρχαγγέλων δέχονται πια πως δεν συνέβη
Εκείνο που ανάμεναν .
Κι όσο κανείς ήλιο και φεγγάρι πάνω του θωρεί
Κι οι σκούρκοι στα ρόδια περπατούν
Κι όσο τα γαλαζοαίματα παιδιά γεννιούνται
Κανένας δεν πιστεύει
Πως έχει αυτό συντελεστεί .
Μόνο ο γκριζόμαλλος γέρος ,
Που θα μορούσε προφήτης να είναι ,
Μα δεν είναι ,
Αφού άλλο να κάνει έχει ,
Δηλώνει δένοντας ντομάτες :
Μια άλλη συντέλεια του κόσμου δεν θα υπάρξει ,
Μια άλλη συντέλεια του κόσμου δεν θα ξανάρθει !


Μετάφραση : Σωτήρης Ε. Γυφτάκης
λεξίτυπον 2007 


Σκίτσο : Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος

 

  Piosenka o końcu świata

       
      W dzień końca świata
      Pszczoła krąży nad kwiatem nasturcji,
      Rybak naprawia błyszczącą sieć.
      Skaczą w morzu wesołe delfiny,
      Młode wróble czepiają się rynny
      I wąż ma złotą skórę, jak powinien mieć.W dzień końca świata
      Kobiety idą polem pod parasolkami,
      Pijak zasypia na brzegu trawnika,
      Nawołują na ulicy sprzedawcy warzywa
      I łódka z żółtym żaglem do wyspy podpływa,
      Dźwięk skrzypiec w powietrzu trwa
      I noc gwiaździstą odmyka.
      A którzy czekali błyskawic i gromów,
      Są zawiedzeni.
      A którzy czekali znaków i archanielskich trąb,
      Nie wierzą, że staje się już.
      Dopóki słońce i księżyc są w górze,
      Dopóki trzmiel nawiedza różę,
      Dopóki dzieci różowe się rodzą,
      Nikt nie wierzy, że staje się już.
      Tylko siwy staruszek, który byłby prorokiem,
      Ale nie jest prorokiem, bo ma inne zajęcie,
      Powiada przewiązując pomidory:
      Innego końca świata nie będzie,
      Innego końca świata nie będzie.

Ocalenie, 1945

wiersze.doktorzy.
 

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Γιάννης Τσαρούχης



ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΡΕΝΟΥΑΡ

1972 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ
Λάδι σε χρυσωμένο ξύλο ( Ιδιωτική συλλογή )

Με της τετραφωνίας τη χαρά που ανθίζει απότομα
ένα πρωί σα λουλούδι που στάζει μέλι στα χρόνια των
παιδιών , με το βύθος που ρίχνει στις ψυχές το χρυσο -
ρουμπινί πουλί και το κουκουνάρι του δέντρου των Χρι -
στουγέννων , με τα γαλαζοπράσινα λεμόνια και τις πε -
ταλούδες του δέντρου , με τα λευκά μπαμπάκια των πε -
θαμένων και των ζωντανών , με τις κούνιες και τα τριαν -
τάφυλλα , με τη θάλασσα που είναι δίπλα στον ουρανό σα
σκέψις , με τις κιθάρες που ανακαλύπτουν τα μαθηματι -
κά μέσα στο κουρείο , με τις μελαχρινές σημειώσεις που
παίρνει κάθε ψυχή ζεστή με μελανί μολύβι , με την κάθε
λογής χάντρα , πρασινόχρυση , χρυσοκίτρινη και χρυσο -
ρουμπινένια και χρυσολουλακιά , με το βάθος της από -
λυτης ευτυχίας , με το εξόγκωμα της απόλυτης πίστης ,
με το γάλα στα χείλη , με τη βαθύτητα του μωρού που
βυζαίνει , με το φιλοσοφικό τέλειο μετεωρισμό της γυ -
ναίκας που θηλάζει , με το μέλι της βιολέτας , με την
σκόνη της πεταλούδας , με τον αργό καπνό της ψυχής , 
τον παχύ πηχτό και ατέλειωτο , με τις υδραυλικές εμφα -
νίσεις των μηρών , με τα συμφωνικά χυσίματα της κό -
μης , με την αστραπή της κοιλιάς , με τον εσπερινόν αέρα
του γυμνασιόπαιδος , με το λαιμό του πουκαμίσου , με το
χώμα του κήπου , με τις μυρωδιές του δυοσμαρί και
των σαλιγκαριών , με την θερμή αιωνιότητα των πήλι -
νων αγαλμάτων της ταράτσας , με της κόρης το άλυτο
μυστικό .
΄Οταν οι θεοί επιτρέψανε να βυθιστεί ο άνθρωπος σε
κάθε βαθιά σκιά ευτυχίας μαύρης και κόκκινης και κίτρι -
νης , όταν δέσανε με χρυσάφι κάθε φως για να μη φύγει , 
όταν στερεώσανε τη σάρκα στο θρόνο της ψυχής , όταν
βάλανε το δίχτυ της ψυχής κάτω από τα παιχνίδια της
σάρκας για να μην πέσει και χτυπήσει , όταν φτάσανε
μ'ένα πιάσιμο την ανατολή με τη δύση σαν σφυρί με το
δρεπάνι , όταν το εκατόφυλλο τραντάφυλλο επροσκυνήθη -
κε σαν σύμβολο της ψυχικής εξάψεως που είναι πνοή και
ορμή και θαύμα και σπίρτο και δροσερή φλόγα αθάνατη .
΄Οταν εμεγάλωσε η κοιλιά των βυζαντινών και άνοι -
ξε το αιδοίο της πίστεως σαν αρμονικό σκατό , όλες οι
μουσικές , όλες οι μουσικές ζωντανές και ζεστές με το
απεριόριστο μέλλον , η μουσική της Πολωνίας , η μου -
σική της άπω Γαλλίας , και άπω Γερμανίας , της Αγγλίας , 
της Ισπανίας , του Θιβέτ , των Θηβών , της Μεσσηνίας , 
της Ολλανδίας και του Τυρόλου , και όλες αυτές οι μου -
σικές που πέσανε φυσιολογικά από την κοιλιά των βυζαν -
τινών άρχισαν να χαμογελούν με την αθωότητα του υψω -
μένου πέους και να ενώνονται από δυοσμαρί στο
χώμα σαν τις βαθιές μυρωδιές του περιβολιού , σαν το
φεγγάρι που νύχτα και μέρα μένει πάνω από κάθε παιδί
που το κοιτά όπου και να βρίσκεται το παιδί . Θαυμάσιε
χωρισμέ που ενώνεις , απαίσια ένωση που σκοτώνεις το 
μίσχο που ανθίσανε σαν καλαθίσκοι όλοι οι άνθρωποι ,
αυτοί που έρχονται κι αυτοί που φεύγουν .

1937

ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1934-1937
ΑΓΡΑ
σ . - 90 , 91 -