Γιώργος Βλάχος : [ Κρεολένια μαργαρίτα του πλανήτη ]

Κρεολένια μαργαρίτα του πλανήτη,

μιγάδα του έρωτα,

αναδυόμενη άνοιξη,

απ'του βυθού σου τα μονοπάτια

και τις αρμύρας σου την ανάσα

ήλιος σταυροφόρος

χαμογελάει.

Κρεολένια μαργαρίτα του πλανήτη,

άστρο μεσημεριού,

νεραιδοκοτυλήδονη μέρα,

στο αρχιπέλαγος των ματιών σου

κοραλένια άστρα ταξιδεύουν

Μπαλαρίνα στων ανέμων το πέρασμα.

Εκατομμύρια γαλαξίες χορεύουν

στο νεύμα των χειλιών σου.

΄Οταν ο Saturn φιλάει την Ανδρομέδα,

ο Betelguese τα λέει με το Marques

στις αλυκές σου .

Οι ποιητές σου αναδυόμενοι προφήτες.

Και όταν ο ουρανός σου κλαίει βροχή

οι πειρατές σου δίνουν στασίδι

στον έρωτα να ξαποστάσει.

Γιώργος Βλάχος

δεν έχω visa για την ελευθερία

σ . - 37 -

Γιώργος Βλάχος : [ Η γυναίκα , ο έρωτας , η επανάσταση ]

 Στον  Derek Walcott

H γυναίκα , ο έρωτας , η επανάσταση .
Η Τρίαινα , ο Ποσειδώνας , η θάλασσα .
Να τι βλέπει ο ποιητής
μέσα από σειρηνοκόχυλα άστρα
και τη μήτρα των στίχων :
ήλιους θηλυκούς και αρσενικά φεγγάρια ,
λευκούς και μαύρους θεούς
και τη σημαία του Barbados
με την Τρίαινα των ματιών της
πάνω απ’ την αρμύρα
και μέσα από το βυθό της ιστορίας
να χαιρετάει
Caribbean Είμαι Εδώ .

19 . 10 2000

 


To : Derek Walcott


La mujer , el amor , la revolucion .

El Tridente , Poseidon , el mar .

Esto ve el poeta

dentro de las estrellas conchas asirenadas

y la matriz de los versos :

soles femeninos y lunas masculinas

dioses blancos y negros

y a la bandera de Barbados

con el Tridente de sus ojos

sobre la brisa marina

y dentro de la profundidad de la historia

saludar

Caribe Estoy Aqui

19 . 10 . 2000

Γιώργος Βλάχος
 δεν έχω visa για την ελευθερία

σ . - 38 -

Διογένης Γαλήνης , Ποιήματα

 

 

 

1)



 

Η ΜΑΡΙΝΑ

Η Μαρίνα στην οδό αγίου Μου

Η Μαρίνα στην οδό Φου Κου

Η Μαρίνα στην οδό Ιωάνου Δου

Η Μαρίνα στο αεροδρόμιο της ιστορίας

χτενίζει με τον Canopus

οπωροφόρα δέντρα

στη πλατεία Κου

και στην οδό Σποράδων

 

3.4.2014

 

 

2)

 

Δεν γουστάρω Like

Likes

κ.λ.πά

πρωθυπουργό

γελοίο

τα

γένια

του

παπά

 

1.1.2014

 

 

3)

 

Είμαι η Φωκαίας

η Φυλής

η Φιλελλήνων

το

Α

και

Ω

των

Ελλήνων

΄Οταν

στο

νούμερο

μηδέν

της

Αχαρνών

πωλείται

η

Ελλάς

και

ο

Παρθενών

 

 

4)

 

Λίστες

Λίστες

Λίστες

Λίστες

Λίστες

Λίστες

Λίστες

Λίστες

Λίστες

Λίστες

Λίστες

Λίστες

Λίστες Λίστες Λίστες

Λίστες Λίστες Λίστες

Λίστες Λίστες Λίστες

Για ληστές δεν άκουσα τίποτα

 

 17.10.2012

 

5)

 

Είμαι

ποιητής

και

μάγκας

δεν είμαι

μέλος

της

ποιητικής …

παράγκας .

 

 

6)

 

Θέλω

να

διαβάζουν

τα

ποιηματά

μου

οι

αρρουραίοι

και

οι

κατσαρίδες

της

οδού

Σόλωνος

 

7)

 

΄Εφυγε ο ποιητής Κώστας Κομπόστας

Σήμερα το πρωί στις 09 και 45

στην οδό Ποιητικού Υπονόμου 14

συνάντησα τον ποιητή

Κωνσταντίνο Κώστα του Κωνσταντίνου

και μου είπε :

Διογένη πριν από λίγο

έμαθα πως πέθανε

ο

ποιητής Κώστας Κομπόστας

Κατάλαβες

Θα γράψουν πως

» Εφυγε » ο ποιητής

» Πέθανε » ο ποιητής

» Ταξίδεψε » ο ποιητής

κ.ο.κ .

Σε ποια συμμορία

ανήκε

ο

ποιητής

δεν

θα

το

πούνε

και δεν θα το γράψουν ποτέ

 

14 . 9 . 2012

 

 

8)

 

Είσαι μεγάλος ποιητής

Είσαι μεγάλος ποιητής

Είσαι μεγάλος ποιητής

Είσαι μεγάλος ποιητής

έλεγαν

οι

φίλοι

του

στον

ποιητή

και αυτός

φουντάρισε

απ’ το παράθυρο

της ταβέρνας

επειδή

ήταν

μεγάλος ποιητής …

 

13 . 9 . 2012

 

 

9)

 

Ο πολιτικός ήταν ψυχοπαθής , ο ποιητής μπουρδολόγος ,

ο δικηγόρος απατεώνας ,

ο εισαγγελέας χασμουριότανε στην έδρα

και η νύχτα γελούσε .

 

 

10)

 

23% το σουβλάκι

έχω και απόδειξη

23% η μπύρα

23% το κατούρημα

στα δημόσια

ου

ρη

τή

ρι

α

23% να είναι οι ώρες σας στο Kostoul – istan

 

 

11)

 

Η ΄Ανοιξη βομβαρδισμένη

απ’ τα έγχρωμα κουνούπια του Demerara

Ο ΄Ηλιος διαβάζει ποιητικά

περιττώματα στη Σόλωνος

Οι διανόηση χειροκροτεί

υποτακτικές κυβερνήσεις

και

η ποιητική νομενκλατούρα

θ’ αποφανθεί :

Διογένη Γαλήνη

δεν είσαι ποιητής

 

21.5.2012

 

12)

 

Ο ποιητής κω

κο κο κο κο κο

στο

κοτέτσι

της

οδου

του

Σολ …

 

21.12.2011

 

 

13)

 

 

Ο ποιητής Κωνσταντίνος Κώστας του Κωνσταντίνου μου είπε : Διογένη μη τους διαβάζεις

Ο ποιητής Κωνσταντίνος Κώστας του Κωσταντίνου μου είπε : Διογένη μη τους διαβάζεις

Ο ποιητής Κωνσταντίνος Κώστας του Κωνσταντίνου μου είπε : Διογένη μη τους διαβάζεις

Ο ποιητής Κωνσταντίνος Κώστας του Κωνσταντίνου μου είπε: Διογένη μη τους διαβάζεις

Ο ποιητής Κωνσταντίνος Κώστας του Κωνσταντίνου μου είπε : Διογένη μη τους διαβάζεις

και συ , αναγνώστη , να μη τους διαβάζεις …

και συ , αναγνώστη , να μη τους διαβάζεις …

 

14)
Οι ποιητές των ποιητών δεν ήταν ποιητές

 

 

'' Γενιά μου ανάπηρη κοίτα σε μένατην κατάντια σου σα σε καθρέφτη και

χειρονόμα όπως εγώ με δίχως χέρια

δίχως ασπίδα δίχως αύριο "

 

ΛΕΦΤΕΡΗΣ ΠΟΥΛΙΟΣ

 

 

΄Οταν η νύχτα

γεννάει

νύχτα

και

το

μηδέν

παράγει

μηδενικά

σε

ρείθρο

της

Σόλωνος

αποστεωμένη

ποίηση

τραγουδάει

και

Ο

Χαρούλης

Βραβεύει

Κωστάκη

Ο Κωστάκης

Βραβεύει

Κικίτσα

Η Κικίτσα

Βραβεύει

Αντώνη

Ο Αντώνης

Βραβεύει

Θανάση

Ο Θανάσης

Βραβεύει

Γιάννη

Λευτέρη

Γιώργο

κου λου που

κου λου που

και

η

ποίηση

αγάπη

μου

με τόσο

γλείψιμο

γλίστρησε

έξω

από

τη

ρίμα

 

15-8-2011

 

 

15)

 

Mazatlan

 

 

Στο Bolero

ένας χαφιές

πίνει τσάι

 

στο Porto Viejο

το κύμα

πνίγει μια

μποτίλια

και στο Zorbas

 

o ήλιος

χορεύει

Ζειμπέκικο .

 

 

En el Bolero

un rufian

esta tomando the

en el Puerto Viejo

la ola

ahoga una

botella

en el Zorbas

el Sol

baila

Zειμπέκικο .

 

22.5.2010

 

16)
Το χασμουρητό του ποιητικού συνδικάτου

 

 

΄Οταν η ανάπηρη πολιτεία γελάει ,

ο απολίτιστος πολιτισμός του 21ου

αυτοχειριάζει τις τύψεις του ,

η εκδοτική νύχτα απορρίπτει

τα βιβλία σου ,

τα » έγκριτα » λόγου

και τέχνης περιοδικά

απαξιούν

να δημοσιεύσουν

ποιήματά σου,

οι ορθόδοξοι καθ’ όλα κριτικοί

προσεύχοντε στο μηδέν ,

πίνουν καφέ στην πλατεία Κ ,

αερίζουν τα λόγια τους ,

ταίζουν με το αίμα τους

κουνουπόμυγες και

φωτογραφίζονται στην Αρούμπα ,

στη Γρενάδα , στο Μάλι .

Σωτήρες ποιητές τρέμουν μη χάσουν

το τρένο ,

το κέρμα της δόξας ,

του διαδικτύου την αναγνώριση ,

παραποιούν στίχους ,

σκοτώνουν ανυπόταχτους ήλιους ,

μέσα απ’ τα κελιά τους

γράφουν

για τ’ απέραντο γαλάζιο ,

για έρωτες , κοχύλια ,

επαναστάσεις , πεταλούδες , θεωρείες

θεωρήματα , τάσεις , υπερτάσεις ,

παραστάσεις ,

για το μυρμήγκι που τρέχει μέσα στο w.c τους ,

για μια γυναίκα

που είχαν και τους έφυγε ,

για ένα επαίτη

που είδαν μέσα απ’ τη κλειδαρότρυπα ,

για ένα ποντίκι που τρύπωσε

μέσα στην άγια τράπεζα ,

την άγια νύκτα ,

τον άγιο εκδότη και

το άγιο σύστημα

αλλά ποτέ ,

ποτέ ,

ποτέ

για το χασμουρητό τους .

 

21.02.08

 

17)

 

΄Οταν

η

παράλυτη

πολιτεία

σε

προκαλεί

σκοτωσέ

τη .

 

Τα ποιήματα του Διογένη Γαλήνη

δεν υπάρχουν σε λογοτεχνικά ...

περιοδικά ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Γ. Σπαβέρας - Α . Τσοχαντάρης

Πέτρινο χωράφι

Δεν λογαριάσαμε τον ήλιο

στο ξέφρενοχορό της νίκης μας

Και κείνος μας τύφλωσε .

Απαρνηθήκαμε έτσι τυφλοί

τ'αμπέλια με το μαύρο σταφύλι

και ξεχυθήκαμε στο Κάμπο της θάλασσας

για να τρυγίσουμε τα ξερά φύκια .

------------------------------------

Θελήσαμε να επαναστατήσουμε

μα συμβιβαστήκαμε με την ιδέα του σσκοπού ,

Θελήσαμε να λυτρωθούμε

μα διαλέξαμε το δρόμο της φυγής πρώτα .

Συναντηθήκαμε στο Κατήφορο

Και απαρνηθήκαμε την ανηφόρα για το Κάστρο .

Τώρα βαδίζουμε για το πέτρινο χωράφι ...

ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΗ

Χθες φέρανε μπουλτόζες .

Και σήμερα τρυπάνια ,

κι'αύριο θα στήσουνε τη πρόσοψη

της μόνιμης φυλακής μου .

Ο Κήπος ήταν το αδιέξοδο ,

ήταν μια γεύση ζωής

πριν δοθούν τα χαμόσπιτα για αντιπαροχή .  

Α .

Φοβήθηκα να συνάξω στα περβόλια

τους φίλους μου .

Γιόρτασα στο πλατύ γιαλό

την μοναξιά μου .

7 . Ιανουαρίου '73

Γ . Σπαβέρας

Ο ρόλος μου

Μία πρόβα στη σκηνή

ένα χαμόγελο

Κι έπειτα όλη η ζωή

μία κωμωδία

ένα έργο δίχως σκηνοθέτη .

Επιθανάτιο-αυτοκτονίας

Στις 45 στροφές μοιράστηκε ο χρόνος ,

απόψε , στο αναμένο φως τούτης της πολιτείας .

΄Εχεις μια θηλιά στα μάτια σου ή ένα περίστροφο

και μια φωτιά στα σπλάχνα .

Βιγλίστικε ο ουρανός απ'τη Μεγάλη ΄Αρκτο .

απ'τη Μικρή ΄Αρκτο , απ' τ' αστέρια .

΄Οταν ακουστή ο πυροβολισμός

το φεγγάρι θα φέγγη όπως πάντα 

η μικρή .... θα γελάη όπως πάντα

και τούτος ο κόσμος θα νυστάζη όπως πάντα .

Μα εσύ θα είσαι πια άυλο φως

σκόνη στον αγέρα , νύχτα στη νύχτα .

Κι'ας είναι έτσι που το κορίτσι θέλει

τα καπρίτσια του

κι ας είναι έτσι στα βρωμόλογα του καφε-

νείου .

στα ατέλειωτα ποιήματα

στο ήρεμο χαμόγελο της κοπέλας .

Μα μόνο εγώ θα ξέρω πως δεν ήτανε δειλία

- τούτη η κραυγή της νύκτας -

αλλ'η βαθύτερη γνώση της αλήθειας

η δυσκολότερη σκέψη κι η μικρότερη μνησικακία

στο αγνό χαμόγελο του μικρού παισιού .

5 . 4 . '73

Α . Τσοχαντάρης

Ποίηση ή Παραποίηση ;

Η Ρέα Γαλανάκη γράφοντας στο περιοδικό << Ποίηση >> ένα μικροδοκίμιο ( που η

αρμόδιος για τα πολιτιστικά της εφημερίδας ( << Νέα >> 3.7.200 ) το βρήκε άξιο

αναδημοσίευσης ) , έλεγε πως << ο λογοτέχνης δε μπορεί , παρά να διαβάζει Ποίηση

από τα σχολικά του χρόνια ως το τέλος της ζωής του >> . Θα τη ρωτήσω : Αναμφίβολα

πρέπει , αλλά διαβάζει ; Μαθαίνει στα σχολεία τι εστί Ποίηση ; Ακόμα κι οι δάσκαλοι

ξέρουν ; ( Πριν από λίγα χρόνια σ'ένα χωριό της Λάρισας συναντηθήκαμε με τη μονα-

δική δασκάλα , κι όταν τη ρωτήσαμε ποιον ποιητή αγαπάει , μας είπε : Το Βάρναλη .

Θα είδε το όνομα με κεφαλαία και συμπέρανε ) .

Αλλά και σήμερα όταν λέμε Ποιητές , ο πολύς κόσμος ξέρει τα ονόματα 4-5 επώνυμων

και πάρα πέρα μηδέν . ΄Αλλωστε η Ποίηση έχει υποβαθιστεί τόσο , ώστε το κοινό

αποστρέφει το πρόσωπό του από αυτή . Τα ΜΜΕ , οι παρέες , και οι διαφημιστές

προωθούν και επωνυμοποιούν << ποιητές >> χωρίς ποίηση , λογοτέχνες χωρίς λογο-

τεχνία .

Τις προάλλες ( 23.7.2003 ) διάβασα στα << Νέα >> ένα ποίημα του διευθυντή του

περιοδικού << Ποίηση >> Χάρη Βλαβιανού με τίτλο << MAR GINALIA από το Ημε-

ρολόγιο του Ποιήματος ) . ΄Επεσα από τα σύννεφα . Τέτια υψηλή μπουρδολογία 

<< επώνυμου >> δεν ξαναδιάβασα . Κι όμως απ'τη μια μεριά , ο χαριτωμένος κατά 

τα άλλα Χάρης , υποτίθεται πως διδάσκει ποίηση με το ομώνυμο περιοδικό κι από

την άλλη εφημερίδες και περιοδικά τον κανακεύουν και τον αναγορεύουν ανανεωτή

της νεοελληνικής ποίησης .

Χαντακωτή το καταλαβαίνω , ανανεωτή όχι . ΄Ετσι όμως πως να προωθηθεί η καλή

ποίηση ;
Η κυρία Γαλανάκη προχωρεί και σε κάποιες ατομικές της παραδοξότητες . Λέει : << Τι
όμως διαβάζω ; Από τους κεκοιμημένους εκείνους που άνοιξαν δρόμους στη ζωή μου ή
εκείνους που μου παραστάθηκαν σε ώρες δύσκολες της εφηφείας , της νεότητας >> . Στο
πυρ το εξώτερον όσοι κεκοιμημένοι δεν της άνοιξαν δρόμους στη ζωή της . Και απ'την
άλλη όσοι της παραστάθηκαν . Καλοί , άσχημοι , αφού της παραστάθηκαν τους διαβάζει
και -  ενδεχομένως   -  τους προβάλει . Δηλαδή , αν της παραστάθηκε ο ποιητής
Κουτσομουρίδης θα τον θαυμάζει και θα τον διαβάζει . Και εκ βαθέων αποκαλύπτει πως
<< ινδάλματά >> της είναι οι νέοι της γενιάς της . Οι άλλοι , οι αληθινά επώνυμοι ; Ο
Σικελιανός , ο Ελύτης , ο Ρίτσος , ο Βρεττάκος , ο Σεφέρης ; Δυστυχώς είναι από τους
κεκοιμημένους και δεν μπορούν να της παρασταθούν . Αλλοίμονο όμως ! Οι κεκοιμημένοι
είναι πάντα ζωντανοί . Ενώ πολλοί από τους ζωντανούς ισοβίως κεκοιμημένοι ...
Πως όμως γίνονται οι παρουσιάσεις , πως μεγενθύνονται οι << δημιουργοί >> ; Θα πάρω
για παράδειγμα μια πεντάστηλη παρουσίαση σε μεγάλη αθηναική εφημερίδα ( Νέα
28. 3. 1998 ) . Θεός σχωρέστον , αφού τον χάσαμε πρόσφατα ( Σεπτ . 2003 ) , τον Ηλία
Πετρόπουλο που εν ζωή ενδιέτριβε μεταξύ Αθηνών και Παρισίων . Η παρουσιάστρια
φαίνεται εκστασιασμένη από τον μεγάλο αυτό συγγραφέα που -όπως λέει -τιμήθηκε
από το βασιλιά , αλλά δεν παρέλαβε το βραβείο και ακόμα , δούλεψε στην Τεκτονική
Στοά , χωρίς νάναι μασόνος -και πολλά άλλα απίθανα και παράδοξα !
Για όλα αυτά το περιοδικό << Μανδαγόρας >> οργάνωσε εκδήλωση τιμής στη Γεννάδιο
Βιβλιοθήκη , ( κατάντια της ! ) για να παρουσιάσει τα όσα << λαμπρά >> και ανθ'ων
έπραξε . Και φυσικά , τα βιβλία του , που το καθένα είναι και μια περίπτωση . Ιδού οι
τίτλοι :  << Τσόκαρο >> , << Λάθη του Παπαδιαμάντη >> (!!!) , << Τραγιάσκα >> ,
<< Το εγχειρίδιο του καλού κλέφτη >> και το πρόσφατο << Ιστορία της καπότας >> .
Κατά την παρουσιάστρια << όλα αυτά τα βιβλία διαβάζονται μόνο διαγωνίως - όπως
του αρέσει να κάνει >> . Τώρα πως ένα κείμενο μπορεί να διαβαστεί διαγωνίως , δύ-
σκολο να το μάθει κανένας  - τουλάχιστον όσοι βρίσκονται εκτός ψυχιατρείου .
Κάτω από αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα , η Αγγέλα Καστρινάκη , καθηγήτρια
Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης , με τον τίτλο << Καλλιτέχνες
παρά θιν 'αλός >> , λέει τα πράγματα με τ'ονομά τους , βλέποντας ένα νέο << τόπο
της λογοτεχνίας >> στην πεζογραφία : << ΄Αλλοτε έψαχνε κανείς με το μικροσκόπιο
μήπως ανακαλύψει κανέναν . Τώρα κινδυνεύει να πέσει πάνω τους σε κάθε βήμα ...
΄Αλλοτε είδος εν ανεπάρκεια , τώρα είδος σε υπεραφθονία ... Η υψηλή ποιότητα είναι
εξόχως σημαντικό γνώρισμα >> . Αυτή την τελευταία φράση την εκλαμβάνω ως κατα-
λυτική ειρωνεία μ'αυτό που ακολουθεί . Και η Α. Καστρινάκη για του λόγου το αληθές
δίνει ένα μικρό παράδειγμα : Στο βιβλίο << Φρούτα εποχής >> ( 2000 ) ο Δημήτρης
Στεφανάκης μιλώντας για ένα ήρωά του , γράφει :  << Τσ , τσ ! Ο πούστης ο χονδρός
δεν παίζεται , μιλάμε >> . Τώρα τι λένε μιλώντας ο συγγραφέας με τον πούστη του , ο
θεός να βάλει το χέρι του .
Πολλά τέτια υπάρχουν στο βιβλίο μου << Η χυδαιολογία στη Νεοελληνική Λογοτεχνία
με δεκάδες παραδείγματα .
Επειδή ξεκινήσαμε με τη Ποίηση , μ'αυτήν και θα τελειώσουμε , πάλι με τα όσα γράφει
η Καστρινάκη : << Κι όμως μπορούν να γίνουν και καλά έργα με αυτούς τους συνδυασμούς ,
 όπως ο θαυμάσιος << Ταχυδρόμος με το Νερούδα εξόριστο σε ακρογιάλι της Ιταλίας .
Μόνο που υπάρχει μια διαφορά : Το έργο εκείνο το δονούσε μια φλογερή ιδέα , η απελευθε-
ρωτική δύναμη της ποίησης για την κατάχτηση της προσωπικής ευτυχίας και της κοινωνικής
δικαιοσύνης >> .
Τώρα πια , η επίκληση της κοινωνικής δικαιοσύνης πέρασε στο περιθώριο των περισσότερων
 << επώνυμων >> , που διαφεντεύουν τη Νεοελληνική Λογοτεχνία μέσω εντύπων και
ραδιοτηλεοπτικών μέσων . Θεωρείται κάτι ξεπερασμένο . Παραγνωρίζουν πως ένας από τους
παράγοντες της κοινωνικής εξέλιξης είναι  και η Λογοτεχνία , η κουλτούρα . Γι 'αυτό τα κειμενά
τους  διαβάζονται μεταξύ εαυτών και αλλήλων , καθώς είναι άγνωστοι στο πλατύ κοινό .
Κεκοιμημένοι πριν ακόμα κοιμηθούν παντοτινά ...

Πνευματική Ζωή
τεύχος 157  σ . 88 .89